ELZEM

13. Bölüm: Geçmişin Külleri

"Bittiğimiz yerden tekrar başlarız."

13. BÖLÜM
GEÇMİŞİN KÜLLERİ

Biliyorsunuz ki kullanıcı adım vernemnidahn, bunu değiştiriyorum. Kitap kapağı ve ismi değişmeyeceği için umarım bu kim demezsiniz. Yeni adım 'Theorenda'
Hepinize bol sevgiler 💕

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim. Belirli bir oy sınırı koymasam da, çok düşük oylar.

İyi okumalarr

🕷️
Alkın Vlasov
Geçmiş zaman

Herkesin anne ve babaya ihtiyacı vardı. Sadece bazılarımız onlara sahip olacak kadar şanslı değildik.

Kendini şanslı hisseden küçük Alkın, aslında hiçte şanslı değildi.

Sıcacık yatağında sürekli dönüp dururken oflayarak durup tavana baktı. "Ne için yaşıyorum?" bu soruyu sormak için fazla küçüktü, yine de şartlar göz önünde bulundurulduğunda kendini düşünmekten alıkoyamamıştı.

Kendini mızmız çocuklar gibi hissediyordu, sürekli annesinin yanında olup sevgiye boğulmak istiyordu.

Sevgi, hak edilen bir histi. Babası sevgiyi hak etmiyordu.

Küçük Alkın dayanamayıp dudağını ısırarak ayağa kalktığında, küçük ayakları yerle buluştuğu an soğuk kesti. Yüzünü buruştururken yürümeye devam etti.

Bu gece çok kötü hissediyordu, nedenini bilmiyordu.

İki gün sonra annesini kaybedeceğini bilmeden sessizce adımlarını annesinin odasına attı. "Umarım babam yine başka evlerde sabahlıyordur." diye mırıldandı çocuk.

Yoksa annesine sarılıp uyuyamazdı.

Kapıyı hafifçe araladığında annesini uyuyor halde görmeyi bekleyen Alkın, annesinin sırtı Alkın'a dönük şekilde oturduğunu görmeyi beklemiyordu.

Dudaklarını anne demek için açtığında annesi ondan önce davrandı. "Dayanamıyorum, özür dilerim bebeğim."

Küçük Alkın'ın bir eli kapı kolunda diğer eli ise sıkıca tuttuğu örümcek şeklindeki peluş oyuncağındaydı.

Örümceklerden çok korkar ve nefret ederdi, sırf annesinin ilgisi var diye sevmeye çalışıyordu.

Neden dayanamıyordu? Bebeği tam olarak arkasında ona sarılmak için bekliyordu diye düşündü Alkın.

Annesinin eli komidinin üstüne uzandığında Alkın anlaşılamaz bir ifadeyle annesini izliyordu.

Annesi su bardağını tutup kaldırdığında eli o kadar çok titriyordu ki, annesinin dudaklarına ulaşamadan yere düştü. Annesinin boğazından gelen acı dolu hıçkırıkla küçük Alkın kendini tutamadı.

"Anne! Ağlama, ben sana yeni su getiririm." Alkın oyuncağı yatağa atıp hızla annesinin önüne dolandı ve yerdeki bardağı aldı. Başını kaldırdığında annesinin şok olmuş yaşlı gözleriyle karşılaştı.