Orenda 'Erizou

-2-

Ouzou karşıdaki odaya geçmek için ilerlerken bende arkasından onu takip ediyordum,en sonunda Reika ve Kota'nın bulunduğu odaya geldiğimizde Ouzou yavaşça kapıyı tıklattı sesini düzelterek "Ee Kota eğer o malum işi yapmıyorsanız içeriye gireceğiz de?" bir kaç dakika bekledikten sonra Kota kapıyı açtı arkasından da Reika gözüktü.

Reika üstünü düzelttiğinde bu gözümden kaçmamıştı dur bir dakika yoksa onlar çoktan yapmışlar mıydı.?Tanrım sanırım bayılacağım..Yurda geri döndüğümüzde Reika'nın benden çekeceği vardı.

"Bir sorun mu var?"dedi Kota.

"Hayır yok sadece sizi kontrol etmek istedik."

"Anladım o zaman hadi gidelim partiden de sıkılmıştım zaten." Ouzou ve Kota'nın konuşmasını bölüp şöyle dedim "E madem partiden sıkıldınız bizde Reika ile birlikte yurda geri dönelim saatte geç oldu hem." Reika "Ne?şimdi mi?" dermiş gibi yüzüme baktı lafın altında kalmayıp hemen atladı "Hayır şimdi gitmeyelim ben bugün hiç eğlenmedim." bu sözüne gözümü devirdim.

"Hadi gidiyoruz zaten senin zorunla bu partiye geldim."

"Reika'nın zoruyla mı bu partiye geldin?" diye sordu Ouzou,suratında üzülmüş gibi bir ifade vardı veya rol mu yapıyordu bilmiyorum.

"Evet,partileri sevmiyorum." en azından dürüsttüm.

"Seni tekrardan bu şarap kırmızısı elbiseyle görmemek benim için çok üzücü olacak."dedi alayla,daha demin üzgünken şimdi nasıl bu konuyu alayına alabiliyordu?bu çocuk gerçekten garip..ama yakışıklı da yalan yok dürüst olduğumu söylemiştim.

"Neyse,ben sizi eve bırakayım."dedi Ouzou.

"Buna gerek yok."dedim ciddiyetle.

"Hani saat çok geçmiş ya bende o yüzden bu saatte sizi bu ıssız sokakta yalnız bırakmak istemem hem ayrıca tek başınıza giderseniz köpekler sizi yer." köpekler bizi yer.?

"Erika,köpekler cidden bizi yer mi?"

"He Reika yerler ham yaparlar bize,şaka mı yapıyorsun?!" bu dediğime katıla katıla güldüler oysa ki ben hiç eğlenmiyordum.

"Ya Ouzou ciddi soruyorum köpek ne alaka ya?"dedi Kota hâlâ kesik kesik gülerken.

"Ne bileyim,aklıma bahane gelmedi."

"Bakıyorum da çok meraklısın bizi bırakmaya?"dedim alayla.

"Değilim,kibarlık olsun diye."

"Sen Ouzou asla kibar olamazsın ama sırf bu oyununu devam ettirmek için bizi bırakmana izin vereceğim."

"Ben kazandım!"dedi sanki küçük bir çocukmuş gibi.

ω

Arabada giderken kafamı cama yaslamış dışarıyı izliyordum arada bir Ouzou'nun bana baktığını hissediyordum ve bu beni daha çok geriyordu.

"Arkadaşın sızmış herhalde."omzumda yatan Reika'ya baktım.

"Alkolü çok kaçırmış olmalı."elimi kaldırıp yavaşça Reika'nın saçlarını okşadım.

"Anne gibisin Erika,ben annemden bu sevgiyi alamadım ama senden alıyorum yanında çocuk gibi hissediyorum." Reika'nın saçlarını okşayan ellerim donuklaştı.

"Nasıl yani?annen?"acıdan cümleyi devam ettiremedim bile.

"Hayır öyle bir şey değil sadece ailemle aram pek iyi değil."

"Anladım,üzgünüm."onunla göz göze gelince anında gözlerini kaçırdı yoksa o ağlıyor muydu? hayır ağlamasın,aile onun da zaafıydı ve onu anlayabilmek benim de canımı acıtıyordu,gözümden akan yaşı hızlıca sildim.