Orenda 'Erizou

-Final-

ω

Ouzou Furuya

Sekiz kişi dört duvardan oluşan bir yapıya,bir eve bakıyorduk,bu ev bazı kişiler için normal bir ev gibi gözükebilirdi ama bizim özellikle kardeşlerim için bu ev bir kabustu.

Tüm kabuslarımızın oluşumu belki de vücut bulmuş hâli.

Ama her şeyin bir sonu vardı ve eğer kabuslarımızı unutmak istersek onları yok etmeliyiz işte bu yüzden biz sekiz kişi bu evin önünde toplanmıştık korkularımızı kabuslarımızı yenmek için.

Ryuuji ve Kota evin önüne benzin dökünce yaşanan olayların gerçekten bir sona ulaştığını o an anladım.

Erika destek verircesine elimi sıkınca kafamı ona çevirdim.

"Her şey düzelecek siz eski hâlinize döneceksiniz,yaşadığınız kötü anılar aklınızda sadece birer yaşanmışlık olarak kalacak söz veriyorum." diye fısıldadı ve o an ben bir şeyi daha fark etmiştim bazı evler yıkılsa da olurdu,gerçek aile karşınızdayken.

Cebimden çakmağı çıkarttım,benzinin üzerine fırlattım ve her yer alev almaya başladı.

Erika'nın elini daha sıkı kavradım ondan daha çok korkmama rağmen onu korumak istiyordum.

Arabaya doğru yürürken oluşan sessizliği Reika bozdu.

"Şimdi biz gerçekten İspanya'ya mı gidiyoruz?"

"Evet öyle planladık." diyerek sorusunu cevapladı Ryuuji.

"Ama bizim burada bir hayatımız var üstelik daha üniversiteyi bile bitirmedik."

"Sizin için zorlu bir süreç olacak farkındayım ama İspanya'daki girebileceğiniz tüm üniversiteleri araştırdım oradan bir tanesine girerek üniversiteyi bitirebilirsiniz." dedi Ryuuji Reika'ya karşılık.

"Reika güzelim bu hepimiz için daha iyi olacak yeni bir hayata atılmak gibi aynı." dedi Erika.

"Buradaki yaşadığın hayatı hemen silebiliyor musun sen Erika?"

"Emin ol başka ülkede yaşamak Japonya'da geçirdiğim zamandan daha iyi olacaktır,burada kötü anılarımı hatırlamaktansa İspanya'da yaşarım daha iyi."

"Pekâlâ pekâlâ sadece ben gelmeyerek grubu dağıtmak istemem."

"İspanya'ya gelmende en büyük etken ben olurdum sanıyordum." dedi Kota sahte bir üzüntüyle.

"Hayır,Erika daha önemli bir etken üzgünüm Kota'm."

Arabaya geldiğimizde önden Erika'nın geçmesi için arabanın kapısını açtım ardından bende arabaya bindim.

Erika kafasını omzuma yaslayıp konuştu.

"Kendini nasıl hissediyorsun Ouzou?"

"Asıl sana sormalı evin bodrum katında eski sevgilin vardı." eski sevgilin derken çenemi sıkmaktan başka hiçbir şey yapamadım.

"Cehenneme ön hazırlık."

"Hiç mi üzülmedin onun adına?"

"Kızıl,daha çok Aoto hakkında bir şeyler sorarsan ona üzülmeye başladığını düşüneceğim."

"Ne kadar üzüldüm bir bilsen." dedim alayla.

"Dizime yatar mısın?" sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.

"Ne alaka şimdi?"

"Biraz uyu yorulmuşsundur oldukça yoğun bir gündü." itiraz etmeyip kafamı Erika'nın dizine yasladım.