Orenda 'Erizou

-1-

Ouzou Furuya
Ailemizin bizi terk etmesiyle kardeşlerim ile sokakta büyümeye başladık,o zamanlar belki de 6-7 yaşlarındaydık o küçücük yaşta biz 3 çocuk nasıl sokakta yaşayabilirdik ki?kalbimiz buna dayanır mıydı veya bedenimiz?ilk hırsızlığımı 8 yaşında yaptım eğer yiyecek çalmasaydım kardeşlerim ile birlikte açlıktan ölecektik bunu yapmak zorundaydım.

Başlarda her ne kadar iğrenç olsa da çöpten yiyecek alıyorduk çünkü o zamanlar çalmak kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyorduk.

10 yaşında ise bir sokakta soğuktan birbirimize sarılmış halde ısınmaya çalışıyorduk o sırada yoldan geçen bir adam bize acımış gibi bakıyordu yanımıza yaklaşıp bizimle konuşmaya başladı,Kota ile birlikte Ryuuji'ye ne yapacağız dermişcesine bakıyorduk aramızda en zekimiz oydu o yüzden bu tür işleri hep ona bırakırdık.

"Siz bu soğuk havada dışarıda ne yapıyorsunuz?Aileniz yok mu sizin?" dedi orta yaşlı adam.

"Ailemiz bizi evden kovdu." dedi Ryuuji.

Karşımızdaki adam bize daha çok acırmışcasına baktı ve en sonunda "Siz daha çok sokakta kalmaya devam ederseniz soğuktan ve açlıktan ölürsünüz,sizi evime alacağım." adama şaşırmış gözlerle baktım bizi gerçekten kaç sene sonra evine alacak birileri var mıydı?o sırada Ryuuji kaşları çatık bir şekilde adama sordu "Sana neden güvenelim?Ne kadar güvenilir bir adamsın ki sen?" adam bir anda ciddileşip "İyi bir adam olmayabilirim ama en azından size yaşamanız için bir şans sunuyorum." Ryuuji haklıydı bu adama güvenemezdik ama eğer bu adamın evine gidersek yaşayacaktık.

Ryuuji teklifi kabul ettiğinde belki de hayatımızın en büyük hatasını yapmıştık,o adam kötüydü anne ve babamızdan daha kötüydü.Bize işkence ederek acıya alıştırmıştı.

18 yaşına girdiğimde,Kai yani üvey babamız baba denilecekse tabii bana bir görev verdi görev ise Erika'nın abisini öldürmek ilk başta karşı çıktım "Erika'nın abisi masum onu neden öldürmek zorundayım ki?" diye ısrarla soru sormama rağmen asla cevap vermedi bir şeyler saklıyordu bundan emindim eğer abisini öldürmezsem kardeşlerimi öldüreceğini söyledi ve bunu yapardı biliyorum.

Kardeşlerim benim her şeyim onları öldürmesine asla izin veremezdim bu yüzden Erika'nın abisini öldürmeyi kabul ettim peki pişman mıyım?evet o kadar pişmanım ki Erika'nın o ağlayan yüzü beni mahvediyordu bu yüzden asla kendimi affetmeyeceğim.Bu işler bittiğinde bizzat kendi ellerimle Kai'yi öldüreceğim sana söz veriyorum Erika..

ω

Erika'nın abisini öldürmemin üzerinden 3 sene geçti o günden sonra Erika'yı hiç görmedim kim bilir şimdi ne yapıyordu?ben bunları düşünürken odaya Kai girdi "Çocuklar hazırlanın üniversiteye gidiyorsunuz."

"Kaç yıl sonra bizi şimdi mi okutmak aklına geldi?"diye sordu Kota.

"Aslında sizi okutmayı hâlâ düşünmüyordum ama gideceğiniz üniversite'de Erika Takatou'nun da olduğunu öğrendim."

"Erika mı?"dedim şaşırarak.

"Evet,hani şu abisini öldürdüğün Erika Takatou."o kim oluyordu da böyle konuşabiliyordu?

"Eğer bir daha Erika hakkında böyle konuşursan senin o çok sevdiğin yüzünü dağıtırım,bilirsin."o geçmişte kardeşlerimi öldüreceği hakkında böyle bir cümle kurmuştu aynısını ona yaşatmak benim için bir keyif kaynağıydı.

"Tamam Ouzou sakin ol."diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı Ryuuji.

"Bırak Ryuuji odama çıkacağım."kolumu bıraktığında koşarcasına odama çıktım arkamdan Kai'nin "olgunlaşmamış küçük velet" dediğini duydum ve bu sinirlerimi daha çok bozmaya yetmişti bir gün yemin ederim bir gün son çizgi olacaktı ve o çizgiyi geçtiğinde gerçekten Kai'yi öldürecektim.