wszystko czego dotknie staje się
złote
długie blade palce pianistki
popełniają dreszcz
grają nocturna potem poloneza
mylą kroki najlepsi tancerze świata
danse macabrepiękna obłuda śpiąca w oczach
złotymi nocami tak trudno mi zasnąć
liczę oddechy zielone
nasłuchuję jak obce głosy wyszeptują
wiersze
za takie wiersze uśpiłabym własne serce
za takie wiersze uwierzyłabym
w boga
wiersze są dla dziewcząt o dłoniach pianistki
nie dla hieny z urojeniami poetki
poszły na straceniegłową roześmiana pokręci
usta okrzyk radości urodzą
rękopis spali przy najbliższej okazji
pod osłoną moich intensywnie
zielonych nocyw noc złotą zakradnę się
popiół do kieszeni powpycham
poprzestawiam wersy
CZYTASZ
piękne przezroczyste przekleństwo
Poezieoślepił mnie blask dlatego cię nie dogoniłam © metaforycznosc, 2024