Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
uyandıklarında
Alevden :
Gözlerimi açtığımda ensemde hissettiğim nefesle hızla kalkmaya çalıştım ama olmuyordu emir sülük gibi sarmıştı beni hızlıca tekme atıp onu yere düşürdüm emir yerde neye uğradığını şaşırmıştı
-lan essek neden yatıyorsun benimle
-kızım doğru düzgün söyleseydin yataktan atmak nedir ya
-sarılmasaydın sende aa
-tamam bir daha olmaz
-e bi zahmet
emir yerden kalkıp banyoya girdi 5 dakika sonra çıkıp odayı terk etti hızlıca yerimden kalkıp kapıyı açmaya çalıştım ama eşek emir kapıyı kilitlemişti burada sinir krizi geçirmek yerine yatağı ve etrafı toparladım yatağa oturup emir salağının gelip kapıyı açmasını bekledim
kapıyı kilitlediğim için Alev çıkmıyordu tabiki de hızlıca yukarıya çıkıp kapıyı açtım Alev yatakta oturmuştu hemen bakışları bana yöneldi
-napiyon lan cüce
-sence napıyorum emir
-hadi gel aşağıya Kaan gelmiş kahvaltı yapıcazz
-Kaan
-görünce tanırsın
Aşağıya doğru inmeye başladığımızda Alev merdivenlerden Kaan'ı gördüğü gibi içeriye kaçtı tabi tanımıştı
k:-lan noluyor
-senceee korktu seni görünce
Alevin peşinden gittiğimde kapının yanına çökmüş etrafı izliyordu yanına yaklaşıp
-Alev gel bir şey yapmıcak hadi
-yok
-gel hadi gel korkma
Aleve elimi uzattım elimi tutup ayağa kalktı aşağıya indik gidip Kaan'ın yanına oturdum Alev'de koltuğun diğer ucuna bizden en uzak olacak yere oturmuştu Kaan'a döndüğümde gözündeki morluğu fark ettim
-gözüne ne oldu lan senin
Kaan gözleri ile Alev'i işaret etti ister istemez gülmeye başlamıştım
k:-gülme laan
ciddileşip gülmeyi kestim evdeki görevli kahvaltıyı hazırlamıştı bizi çağırdı Kaan'la beraber masaya ilerlerken Alev'in hala gelmediğini fark etip yanına yaklaştım
Alevden:
Aşağıya indiğimizde Kaan'dan korktuğum için ondan en uzağa oturmuştum sadece yere bakıyordum ve parmaklarımla oynuyordum konuşanları bile dinlemiyordum en son emirin bana seslendiğini fark edip kafamı kaldırıp ona baktım
-Kalk hadi cüce
-ne oldu
-kahvaltı edicez hadii
yemek yemek istemiyordum hele o Kaan varken asla istemiyordum
-ben yemek istemiyorum size afiyet olsun
emirin konuşmasını beklemeden hızla yukarıya çıktım kendimi yatağa atıp boş boş etrafa baktım en son uyuya kalmışım
Emirden:
Kaanla beraber kahvaltı ettik o gittikten sonra evdeki görevli kadınla konuşmam gerekiyordu ona farklı bi iş ayarladım ve artık evde çalmışmasına gerek olmadığını söyledim kadın zaten önceden farklı bi iş varsa çalışacağını söylemişti Alevde yanımdayken gerek olmadığı için konuşup hal etmiştik kadın gittiken sonra yukarıya çıktım odaya baktım
-Lan cüce
baktığımda Alev uyumuştu yanına yaklaşıp üzerine örtü atıp odadan çıktım kapıyı kilitledim Aleve kıyafet lazım olduğu için evden çıkıp arabaya bindim alışveriş merkezine doğru sürmeye başladım...
Alevden:
Uyandığımda etrafta derin bi sessizlik vardı yataktan kalkıp kapıyı açmaya çalıştım ama olmuyordu belki emir açar diye kapıya vurmaya başladım ama kimse açmıyordu sinirden kapıya tekme atmaya başlamıştım en sonda odadaki pencereyi açıp sakinleşmek için nefes almaya çalıştım aşağıya baktığımda çokta yüksek olmadığını fark ettim ve burada emirin adamları da yoktu o kadar mutluydum ki sonunda kaça bilecektim pencereden aşağıya doğru atlamıştım ve ayağımın üzerine düşmüştüm acıdan kıvranırken ayağa kalkıp bahçe duvarından atladım ve yola doğru hızlıca koşmaya başladım...
