Genç kız Victor Wellingtonun ısrarı üzerine önüne serili kumaşlardan seçmeye çaba sarf etmiş içeri girdiklerinde birkaç leydi ve lordun oluşturduğu sessizlik ardından kontun lordlar için sohbet etmeye pek hevesli hali dikkat çekmişken kim olduğuna merak ile bakan terziye kumaş değil hazır dikilmiş parçalardan bakmak istediğini belirtmişti. ölçülerinin standartlara uygun olduğunu var sayıyordu hoş anormal bir durum olmadığı sürece kendini sıkabileceği kadar sıkacaktı her halükarda. Lisa terzinin yardımcılarının ona oldukça iddialı renklerdeki elbiseleri göstermeleri üzerine fazla dikkat çekmemek adına daha sade ve açık ton tercih etti. buradaki herşey gözüne oldukça güzel görünüyordu. Modadan pek anladığı söylenemezdi lakin ipekli kumaşların şu sıra rövanşta olduğunun bilincindeydi. Balon kolları arasında oldukça mütevazi bir kare yakaya sahip olan kül rengi elbisenin çift katlı eteğindeki parıltılı helezonlar oldukça güzeldi. Lisa fazla düşünmeksizin verdiği karar ardından Victor Wellingtonun seçtiği fazla cafcaflı yeşilleri gördüğünde başını iki yana sallayarak adamın yanına gidip ceketi için yaldızlı krem rengi kumaşı gösterirken buldu kendini.
"Bu size çok daha fazla yakışacak lordum."
"Teşekkür ederim Bayan Ewans." Victor kumaşlara bir süre daha bakması ardından Lisanın tercihinin üzerine uygun dikilmesini emrederek Lordlar ile çokça oyalanan ağabeyinin yanına ilerledi.
"ve sanırım bu renkte Kont Wellingtonun üzerine göre bir ceket de fena olmazdı. "Lisa koyu mavi saten kumaş üzerinde ellerini gezdirerek gülümsedi.
"Afedersiniz bayan Wellingtonların akrabası mısınız?"
"Hayır." Genç kız kaçamak bir cevap verdi.
"Öyleyse bir ihtimal kont wellingtonun?" Margeret kontun onlardan yana baktığını gördüğünde boğazını temizledi. "Hepsi bu kadar mı?"
"Evet." Lisa hızla kafa sallayarak kapıdan yana döndü.
"Arabada bekleyebilirsin Lisa." Victor leydilerin arasından kadına bağırdı.
"Elbtte Lordum." Genç kız ellerini ovaladı. Beklemek için çokça çaba sarf edeceği bir gerçekti. Ağır adımlar ile Sam'in kapı önünde tuttuğu arabaya yönelerek oturdu ve muhtemelen öfkeden pancara dönen suratını havalandırmak üzere camı yukarı kaldırıp saydırdığını kimse görmesin diye perdeyi hafifçe önüne çekti.
"Victor Wellingtonun kadına Lisa diye seslendiğini sende duydun mu?"
"Lisa ha? Bu oldukça ilginç."
"İri gözleri vardı. Bir ihtimal o?"
"Hanımlar görünen o ki kont geçmişi yad etmekte."
"Ah, korkunç adam... Şu hava kadar soğuk!"
Lisa kaş çatarak kadınların konuşmalarına kulak misafiri olmuşken perdeyi açacaktı ki işleri daha çok kızıştırmamak adına susmayı tercih etti. Geçmişi yad etmek de neydi yahut Victorun yola çıkmadan evvel ve sürekli bulunduğu imalar? Lisa meraklanmaya başlıyordu ve bu kesinlikle iyi bir şey değildi. Kapı açılıp Victor içeri girdiğinde Lisa adamın tokmağı vurmasıyla refleks olarak durmasını söyleyecek oldu lakin Victor konuşmaya pek hevesli olarak onu aydınlattı. "Ağabeyim çenesinin kurbanı oldu. Dikkatleri dağıtmak isterken tüm dikkati üzerine çekti sanıyorum. Şimdi Lord Elthonun yakınlardaki çiftlik evinde çok sevdiği konkenlerden birine katılmak zorunda. "
"Anlıyorum." Lisa sakince kafa salladı.
"Seçtiğin kumaştan memnun musun Lisa?"
"Aslında hazır bir elbise tercih ettim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ARDINDA
De TodoMATHEW HAKLIYDI, İNSAN NE İÇİN HEP KARANLIK OLANI GÖRÜYORDU? BELKİ DE KENDİMİZLE YÜZLEŞMEYİ KARANLIK OLANA TERCİH ETTİĞİMİZ İÇİN,. BELKİ DAHA DİKKATLİ BAKARSAK ORADA, KARANLIĞIN ARDINDA, KAYBETTİĞİMİZ DUYGULARIMIZI BULABİLİRDİK...