Neslihan bilmediği o adamın evine gitmekde kararsızdı,en sonunda gitmemeye karar verdi ve Zafer'i aradı
N'Alo Zafer Bey.
Z'Buyrun Neslihan hanım?
N'Ben gelmekten vazgeçtim,kusura bakmayın.
Z'Ne kusuru,başka zamana.
Neslihan "görüşürüz" bile demeden kapattı telefonu,aklında Güven'ın "o adamla görüşme" cümlesi kalmış ve dediğini yapmıştır her zaman olduğu gibi
-3 Saat-
Zafer Neslihan'ın evine nerdeyse zorla girmiş ve içerde oturmuş yemek yiyiyorlardır,kapı çalınca karşısında Güven'ı görmüştür.
N'Ne işin var senin burda!?
G'Seni kurtarmaya geldim.
Güven hızla içeri girdi ve kendini biraz sakinleştirdiğinde bağırdı karşısında oturan adama
G'Oğlum nerde lan!
Z'Oğlun?Ha Yaman ali,şuan ölümün eşiğinde diyelim.
N'Ne diyorsun sen!?
Güven bunu diyeceğine tahmin ederek gözlerini kapattı,o sırada arkasindan gelen darbeyle yere yığıldı.
Güven gözlerini açtığında elleri bağlı karşısında silahla duran Alaz'ı gördü,hızlıca etrafı inceledikten sonra yanındaki Yaman ve Asiyi gördü
L'Evet müstakbel babanda uyandığına göre seçimini yap Alaz,ya biri ya hepsi.
Alaz titreyerek tutuyordu elindeki silahı,bile bile cinayet işlicek olmasını bilmesi ağır geliyordu belki,belkide hepsinin hayatında bir değeri olmasıydı ağır gelen
Y'Alaz! gözlerimin içine bak çabuk,vur beni paşam.Bak benim gözüm ilk defa arkada kalmayacak.
A'Yaman sus!
Güven olanları hafif hafif anlarken yanında ağlayan Neslihan'ı gördü,zaten ona kendini kaybetme korkusunu yaşatmıs ve şuan 2. Kez yaşatıcaktı belki.
G'Alaz boşver onlari sadece bana bak,beni zaten sevmiyorsun.Bunu geçtim zaten benim sorumluluklarımı yerime getirecek iki tane paşam var benim.O mermiyi sık bana!
Alaz silahin ucunu dikleştirdi ve Güven'e doğru yönelti,Güven gözleriyle Neslihan'ı yanına çağırdı
G'Neslihan,gel.
Güven iç çekerek gözlerini kapattı ve kafasını Neslihan'a yasladı.
G'Korkma güzelim,sana bunu yaşatığım için özür dilerim.Seni çok seviyorum,fazla ağlama tamam mı üzülürüm..
Neslihan kollarını Güven'ın boynuna sardı,Güven o ana kadar gözünden düşmeyen yaşı o zaman döktü işte.Nasıl hissediyordu? oda bilmiyorduki? sonunda kavuşmuştu Neslihan'a ama az sonra ölecekti.Buda o anın en acı gerçeğiydi,kimsenin kabul etmediği bir gerçek.
L'Plan değişti,sen seçiceksin babam öldürecek.
A'Ne!?
Zafer girdi içeri,yüzünde sanki birşey başarmış bir gülümsemeyle Alaz şaşkınlık içindeyken elindeki silahı aldı
Z-Kimi seçtin?
Alaz az kalsın vuracaktı birşey demeden,ama şuan söyleyemiyordu.Hissiz gözyaşını biliyormusunuz? Hissiz gözyaşı,ne hissettiğini bilmeden döktüğün göz yaşıdır,mutluluktan mı? üzüntüden mi? gönül yarasından mı? Hah işte bilemessin onu.Alaz'da o an tam o gözyaşını döküyordu bilmiyordu ne hissettiğini,gerçi o an kim biliyordu ne hissettiğini.Ya 3 kişi yada 1 kişi ölücekti.Ve bu acı şeyi Alaz yapmak zorundaydı.
Z'Çocuk söylesene kimi seçtin.
Alaz hâlâ cevap veremiyordu,açıklayamıyordu aslında bir kelimeydi ama çıkmıyordu ağzından.Zafer sinirle elindeki silahin kabzasını Alaz'ın çene kısmına vurdu,Alaz sersem haliyle yanındaki duvara tuttundu
G'Vurma lan çocuğa!
Z'Biliyormusun sen yoktun bu işte Güven.
G'Fazla konuşmada sık mermiyi kafama,bitsin bu işkence.
Z'Oww cesaretliyiz?
G'Öyleyizdir.
Zafer saçma bir şekilde güldükten sonra Alaz'a döndü,Alaz çenesinden gelen kanı umursamıyordu bile
Z'Son olarak söylemek istediğin birşey varmı?
A'Özür dilerim Doktor,çok özür dilerim.
Güven gözüyle onaylandıktan sonra gözler karardı,silah sesini duymadi ve buda vurulduğu anlamına geliyordu.Yavaşça kafasını Neslihan'ın dizlerine bıraktı Neslihan ise haykırdı.
N'Güvennn!
Y'Babaa!
Güven'in bilinci gitmişti,bir gün hayaliydi tekrar Neslihan'ın dizlerine yatmak.Hayali gerçek olmuştu sevdiğin kadının dizlerinde can savaşı verdiği sıradada olsa..
"gerçekten sevdiğinizi kaybettiniz mi?Hemde yirmi yıl bekledikten sonra? Neslihan yaşadı işte bunu hemde kendi dizlerinin üstünde can savaşı vermişti sevdiği adam!."
"ölümü kabullenemiyorsak yaşamanın ne anlamı
var.."
