Küllenmiş Aşk-GN

b21-sevgi kontrolü

Neslihan babasının komadan çıkmasını diliyordu kendince,bu sırada gözleri içeri giren Güven'e kaydı.

"Oğlum nasıl oldu?" dedi telaşla,Yaman ise Neslihan'ı dizinden kaldırmadan cevap verdi.

"Durumu kritik" Güven'ın endişeyle gözleri kapandı.

"Beni eve götürürmüsün Güven?" diye sordu Neslihan.

"Tabii,gel gidelim."

Güven Neslihan'ın zor kalktığını görünce hızlıca belinden tutarak kaldırdı ve arabaya kadar eşlik etti.

—————————

Güven dikkatle arabayı sürerken üstüne süren arabadan zor kurtularak el frenini çekmiştir.

"Lan manyak orospu çocuğu!"

Güven refleksle elini Neslihan'ın üzerinden çekti,ve nefes nefese kalmış Neslihan'a baktı.

"Sakin ol,geçti geçti.." Neslihan elinin üstündeki ele bakarak sakinleşti.

"Çok korktum,senide kaybedeceğim diye.." Güven'ın göz bebekleri büyüdü,alnından öptü Neslihan'ı.

----------------

Güven Neslihan'ı yatağına yatırmış ve birkaç işi olduğunu söyleyerek evden çıkmıştır.

Yaman hastaneye gelen Serhan'ın üstüne atlamıştır,Güven ise şuan aynı şeyi yapmak istesede Neslihan'ın halini düşünüp yapmıyordur.

"Oğlum sakin ol sakin!" dedi yerinde zor duran Yaman'ı  omuzlarından tutarak.

"Senide yerin dibine gömeden kaybol burdan!" dedi sesindeki siniri saklamadan Güven.

"Karımı göreceğim." Güven bu cümlenin ardından sinirle gözlerini kapattı ve sinirle yakasını tuttuğu adamı duvara yapıştırdı.

"Seni bin parçaya bölerim bulamazlar lan seni!"

Güven adamı aşağı bıraktığında yere düşmüştür,Güven ise arabasına binerek son hızla geldiği yere geri gitmiştir.

Güven eve daldığında koltukta oturan Neslihan'ı görmüştür.

"Özür dilerim,öküz gibi daldım."  dedi mahcup bir şekilde.

"Sorun değilde,senin canın neye sıkıldı?" gözlerinin içine bakarak.

"Boşver,şimdi seninde canını sıkmayayım." dedi yavaşça yanına yerleşirken.

"Sen bilirsin" diyerek arkasına yaslandı.

Güven bir süreden sonra günün yorgunluğuna dayanamayarak gözlerini kapattı ve yanındaki omuza başını koydu.Neslihan ilk başta garipsede omzunu çekmemiştir.

Güven uyku sersemlimliği ile burnunu sevdiği kadının boynuna koydu ve kitap okuyan Neslihan'ın  
dikkatini çekmiştir.

"Güven.." dedi yavaşça kolunu dürterek.

"Güzelimm..". dediğinde sesi mayhoştu,Neslihan ise adamın karısını hatırladığını düşünerek yüzü düştü,ve belindeki eli çekmeye çalıştığında Güven dahada yapıştırdı Neslihan'ı kendisine.

"Güven kalk hadi karın yok burada." diyerek uzaklaştırmayı denedi adamından kendini.

"Ne karısı Neslihan,sen varsın ya.." dedi ve boynuna ufak bir buse bıraktı.

Neslihan kendini kaptırmaktan korkuyordu,yine bırakacak diye korkuyordu.

"Güven yapma..." dedi zor çıkan sesiyle,Güven sırıtarak kafasını kaldırdı.

"Ne yapıyorum ben Neslihan?"

"Bunu işte,sevginle kontrol ediyorsun beni.."" Güven tek bir hamleyle dudaklarının hasretini geçirdi.

Neslihan karşı koymaya kalkışmadı,dizlerinin bağı  çözülmüştü,Güven kendini kadından ayrıldığında hemen kucağına aldı.

"Napiyorsun yaa??"  kahkahalar attı.

"Uykum var benim yatacağız aa." diyerek hemen kafasını boynuna gömen kadının saçını öptü.

Güven Neslihan'ı yavaşça yatağa bıraktıktan sonra sadece üstüne yapışan atletiyle kaldıktan sonra hemen yanına yattı ve kafasını göğsüne yatırdı Neslihan'ın

"Öyle özlemişim kii"

"Bendee,peki karın?"

"Yokki."

"Nasıl?!"

"Baya baya yok güzelim."