Güven Zaferin Neslihan'a birşey yapmasından korkmuş,Neslihanı o masada tek bırakmamak için yanına gelmişti.Gerginlik vardı ama kimse bunu belli etmiyordu.Güven Neslihan'a baktığında tedirgin yüzüyle karşılaştı.Hemen kadını süzdü,elinde telefonu görünce Yaman'a ulaşamadığını anladı.
Güven'ın Zaferi göndermesi gerekiyordu "Ee Zafer bey yatıya kalmayi düşünüyorsaniz açayım şuraya bir yatak?" dediğinde şaka yapıyormus gibi görünüyordu ama şuan karşısındaki adamın ağzını yüzünü dağıtmak istiyordu
Zafer "Yok canım,Neslihan hanımla yemek yerken zaman çok hızlı geçti. Kalkayım ben." Güven dişlerini öyle bir sıktı ki nerdeyse kıracaktı.Kendini tuttu
Zafer gittiğinde Neslihan evde turlamaya başladı. "Neslihan?" dedi gerginliğini saklayamadan Güven
Neslihan koltuga oturup başını ellerinin arasına aldı,Güven hemen yanına giderek kadının önüne dizlerinin üstüne çöktü.Ellerini tuttu.
"Yaman yok biliyorum,ben bulucam oğlumuzu söz hadi sakın ol biraz." Neslihan dolu gözleriyle Güven'e baktı Güven gözyaşlarını sildi kadının
"Ben aramaya gidiyorum tamam mı?" dedi ve askılıktaki siyah ceketini üstüne geçirdi
Neslihan ayağa fırladı "Bende geliyorum." dedi Güven "Neslihan" dedi yalvarır şekilde.
Neslihan dinlemiyordu,Güvenden önce evden çıktı ve arabaya bindi.Güven arkasından arabay bindi ve sürmeye başladı
İlk başta mahallediki eve gittiler ama yoktu.Sonrasinda cehennemim dibine doğru yol aldılar.Geldiklerinde içeri girdiler herkesin başı kara bulutlar ile doluydu.Neslihan içinden "Kesinlikle birşey oldu." diye geçirdi Güven hemen Cesurun yanına gitti
"Cesur?" demesi yetti Cesurun boğazı düğümlenmişti Neslihan geldiğinde Cesur yine tegirdin olmuştu "Cesur,Yaman nerde diye." Birdaha sordu kısık ama sert bir sesle Cesur "Ba-başımız sağolsun.." diyebildi sadece Neslihan düşecekti ama o an olmazdı.
Neslihan bu laftan sonra hızla orayi terk etti,direksiyona geçti Güven sadece izledi.İkiside nereye gittiklerini biliyordu
Zaferin evine geldiklerinde Neslihan hızla girdi içeri girdi,Güven arkasından geliyordu
Zafer geldiklerine anlayip gülmüştü "Oo hemen geri gelmişsiniz." Neslihan atlayıp adamı boğmak istiyordu ama yapamazdı.Güven Neslihan'ı belindeki eliyle desteliyordu
Neslihan "Oğlullarım nerde?" Zafer pişkin pişkin sırıtıyordu "Hemen şöyle göstereyim." dedi ve tabletti çevirdi.Yaman'ın tam vurulma anina denk gelmişti.Neslihan gözlerini kapattı.Yıkılıcaktı ama şuan olmazdı.Güven belindeki bıçağı çıkarıp adamı öldürmek için bir hâmle yaptı "Senin yaşamaya hakkın yok lan!" ama bedenini sarmış Neslihan onu geriye çekmeye çalışıyordu.Tabi kadının vücudu adamın cusesini çekebilecek kadat güçlü değilde
Neslihan "Güven..yapma gidelim lütfen..." dediğinde Güven'ın eli ayağı boşaldı.Neslihanı sarmalayarak çıktı ordan
Çıktıklarında Neslihan direkt yere çöktü,Güven kendini tutuyordu çünkü sevdiği kadına destek olmasi gerekiyordu.Belinden tutarak hafifçe kaldırdı Neslihan'ı,arabaya bindirdi ve Soysalan Malikanesine getirdi.Neslihan ağlamaktan bitkin düşmüştü.Güven hemen arabanın kapısını açarak Neslihan'ı kucağına alarak içeri girdi.Yatak odasına çıktı ve kadını yatırdı.Başına bir buse kondurdu.
Güven Zafere Yaman'ın yaşadığının aynısını yaşatacakdı. And bitmişti,Güven hızla evden çıktı.Zaferim evine doğru yol aldı.Birkaç metre ötede beklemeye başladı.Gece saat 2 gibi Zaferin bahçeye kahvesiyle beraber çıktığını gördü.Bahçenin duvarından atladı ama parmağını kırdı.Umurunda değildi.Zaferin arkasından gizlice girerek bezi ağzına bastırdı.
