Kahve Ve Aşk

668 25 14
                                    

Atlas🤍

Gözlerimi açtığımda gün doğmuştu, kafamı Minelin boynundan kaldırmak istemesemde , saate bakmak için hafifçe sağa döndüm

Güzel kızım ise diğer kolunun üstüne sarılmış uyuyordu.

Hiç bu kadar kendimi huzurlu ve mutlu uyandığımı hatırlamıyorum..

Saat 08.17
Minelin okuluna 43 dakika benim dershaneye gitmem için 2 saat vardı
İstemeyerek de olsa kolumu Minel'den ayırarak yorganın içinden çıktım anlamasın diye titizlikle yorganı düzelttim
Mutfağa geçtim

Birlikte uyuduğumuzu Minel'e hiç bir sebeple açıklayamazdım onunla öğretmeni olarak olsa bile geçirdiğim vakti kaybedemezdim .

Makineye filtre kahve koyup suyunu da ekledim , diğer kahveleri içemiyordu alerjisi tetikleniyordu

Kahveler hazır olduğunda Minel'in yanına gittim , hafifçe yanağını avuç içiyle sevdikten sonra geri çekildim

Ve bağırdım " KOĞUŞ KALK"
Kıpırdanarak gözlerini açtı
" ASKER KALK, OKUL VAR " gülmemeye çalışarak yeniden bağırdığımda ayağa fırladı " Ha, Hı?"

Önce bana baktı sonra ise etrafına
" Nerdeyim - nerdeyim ki ben "

" Koğuşta" dedim gülerek

Kaşlarını çattı" ben en son halamlar ev ha-"

" Kapının önüne kedi gibi sinmişsin üşüyordun, bende aldım buraya getirdim"

" Ay yani hiç gerek yoktu , sizi de yatağınızdan ettim , kusura bakmayın "

Yatağımdan etmedin , aksine Bana hayatımın en güzel gecesini verdin demek yerine " Hayır sorun yok haydi kahveni iç ve okuluna git."

" Ay zahmet etmeseydi-"

Lafını bitirmeden mutfağa geçerken seslendim " Okula ben bırakırım haydi !"

Peşimden pıtır pıtır gelirken gülümdedim, her sabah böyle olsaydı keşke hayali bile güzeldi .

Ada tezgahın yanındaki tabureye oturdu ve bende oturup önüne kahvesini koydum

Kahveden bir yudum aldı ve gülümsedi
" Teşekkür ederim."

Bende ona gülümsedim " Rica ederim "

" telefonum yok, çantam yok, eşyalarım halamda kaldı ve en kötüsü anahtarım yok."

Kafamı salladım " Ben sana kıyafet veririm."

Kahverengi irisleri aniden büyüdü ve yanakları hafif pembeleşti
Bu kızarmalarına bayılıyordum

" Yok yani sorun sadece kıyafet değil, aslında-" Aniden yüzü sevinçle aydınlandı "Aslında bir fikrim var sizin balkonunuz halama çok yakın balkondan girerim."

" Saçmalama Minel, bu çok tehlikeli asla ama asla bunu yapmayacaksın ihtiyacın neyse gider alırız ama bu dediğin-"

" Beni siz tutarsınız , yani ağırım aslında ama demirliklere tutunurum sizde kolumdan tutarsınız olmaz mı ? "

Bana güvenmesi hoşuma gitsede kilosuna olan takıntısı moralimi bozmuştu.

" Ağır değilsin Minel ve ol-"

" Lütfen , lütfen hiç bir şey olmaz ."

Bu kız tam bir baş belasıydı
Ama benim başımın tatlı belası..

HİRAETHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin