Geleceğin Kahramanları

7

$$$

Ben şokk, ben iptall!

Donmuş bir şekilde aval aval suratına bakarken diğer sarışın kız esmere şok içinde bakıp bağırdı;

"Burak!" Dedi.

Adı, Burak mı?

Burak sadece bana bakıyor diğerlerini umursamaz bir şekilde gülüyor. Arkadaşları ise benim gibi donmuş olayı onlarda anlamamıştı.

'Yağmur!'

Ege'nin bana seslenmesine bile bir cevabım yoktu.

'Kabul etmeyeceksin değil mi?!'

'Etmemem gerekiyor değil mi?'

'Evet.'

'Lan çocuğu ben bu hale getirdim! Ayıp olmaz mı?'

'Yağmur, melek misin sen?! Saçmalama!'

'Dedemden ben böyle öğrendim ulan! "Kendi yaraladığın insanı kendin iyileştirmen gerekir" derdi dedem bana. Canım dedem ne de güzel demiş.'

'Hiç de güzel dememiş-'

"Bu sessizliğini evet olarak kabul ediyorum." Dedi ve gülümsedi.

...

Revire gelmiş bir kaç pansuman eşyası arıyordum. Burak ise dinlenmek için olan bir yatakta oturmuştu.

Off, üstümü değiştirmeme bile izin vermedi. Üstümdeki crop ve şort beni gereğinden fazla rahatsız ediyor.

Bir krem bulduğumda büyük bir zaferle gülümsedim. Bir pamuk da buldum ve ona doğru ilerledim.

Yatağın sonunda oturmuştu ben de yanına oturdum ve pamuğu eline verdim.Sonra kremin kapağını açtım.

O pamuğu burnuna yerleştirirken ben de kremi parmağıma sürüyordum.

Parmağımı yüzüne doğru götürdüm. Kaşının hemen üstüne sürmeye başladım.

Acıdığını belli eden sesler çıkarıyordu. Ben de her seferinde daha nazik olmaya çalışıyordum.

"Adın Yağmur muydu?" Dedi. O konuştuğun da önce duraksadım ve sonra devam ederek konuştum;

"Tanımıyor musun beni?" Dedim.

"Aslında, hayır. Seni şu okulun sitesinde gördüm. Orada tanıdım, ama adını unuttum."

"Evet, Yağmur. Senin ki de Burak sanırım, sarışın kız öyle demişti. Sevgilin mi?"

Sana ne Yağmur?!