Ablamla güzel bir kahvaltı yaptık, ardından hazırlanmak için odama geçtim hala bavulumu boşaltmadığım için dolabım boştu akşam halletmem gerekiyordu ama şuan bu işe girişirsem kolay kolay çıkamazdım bir şey istiyorsam en iyisini yapmak isteyenlerdenim bu'da haliyle hayatımı zorlaştırıyordu, bu yüzden bu işi sonraya erteledim ve bavulumu açtım içinden altım için, mavi bol bir Jean, üstüme beyaz dar bir tişört çıkardım. Üstüme hızlı bir şekilde geçirdim ve siyah bel çantası çıkardım onu'da taktım, odadan çıktım elime aldığım beyaz bir ayakkabıyı ayağıma geçirdim, saçımı salık bırakmıştım. Kapı önünde ablamı beklemeye başladım, hep bekletilen taraf bendim hayır yani sonunda isyan edicektim. " Almira hadii artık gel şuraya." Diye bağırdım evin içine doğru, sesim binada patlamıştı, bu yüzden.
" İki dakikaya geliyorum."
" İki dakika içinde gelmez isen, yemin ederim seni burada bırakır tek başıma inerim merkeze. Ve, biliyorsun ben yemin ettiysem bunu yaparım asla gocumam."
Bir cevap gelmedi sadece ablamın homurtusu geldi kulağıma.
" Hiç homurdanma, seni bekleyeceğim diye burda kök saldım biraz daha beklersen kollarımdan yapraklar çıkıcak ağaca dönecegim ha!"
" Geldim, canım kardeşim geldim. Valla seni bu çeneyle kimse almaz ha söyliyeyim !" Diyen ablam sonunda odasından çıkmış ve görüş acıma girmişti.
" Almasın abla, valla beni kimse almasın isteyen mi var ?" Dedim sinirle bir andanda ablamın ayakkabısını giymesini bekliyordum.
" Aman üff tamam be! Bir şey demedik hem üste çık sende . Kendi kendine yaşa koca bir ömrünü. Ben senin yerinde evlenirim."
Bir andan bana laf yetiştirirken bir andanda ayakkabılarını giymeyi bitirilmiş ve merdivenlere yöneliyordu. Peşine takıldım bende ama arkasından laf sokmayıda unutmadım.
" Git bulut abiyle evlen. Hatta iki kere evlen, benim yerimde. Ben hayatımdan gayet mutluyum çünkü." Yine koskocaman bir yalan...
" Ayy evlenmek demişken bu aralar bulutta bir şeyler var garip davranıyor bir şeyler planlanıyor gibi hissediyorum, hadi hayırlısı. Yani anlayacağın ablan her an evli bir birey olabilir." Keyifle kıkırdayarak önümde yürüyordu. Sonunda merdivenler bitmiş ve binadan çıkmıştık, ablamın arabasına doğru ilerliyorduk.
" Hadi, sende evlen'de ev bana kalsın tek." Dedim hain bir sırıtışla.
" Çok kötü bir kardeşsin, insan ablası evleniyor, el'e gidiyor diye yalandan üzülüyor numarası yapar be " dedi bana kötü kötü bakarken."
" El'mi? Bulut abiye senden daha çok güveniyorum. Ayrıca tanıyorum yani içim rahat ablacığım."
" Hadi hadi çok konuşmada bin arabaya. Senide görücem ben, hele o günler bir gelsin."
Cevap verme gereksinimi görmedim ve ablamın son model Nissan Qashqai markalı arabasına bindim, sürücü koltuğuna geçmiştim ablama kaptırma'dan bu yüzden bana tip bir bakış atıp yolcu koltuğuna geçmişti. Bu arabayı almak için yıllarını vermişti ve en sonunda da almayı başarmıştı. Gurur duyuyordum kendisiyle. Ama bunu ona söyleyerek şımartmıyacaktım.
Navigasyonu ayarladım ve yola koyulduk .
Bir süre arabada günlük sohbetle ilerlemiştik ama daha sonrasında ablam'ın aklına bir şey gelmiş gibi duraksamış ardından da bana doğru dönüp konuşmaya başlamıştı.
" Yasmin, " dedi ablam durgun bir sesle .
" Efendim."
"Dün adam akıllı sormaya fırsatım olmadı, nasılsın. ? İyimisin ? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş lalesi & sevilmeyenler matemi .
Novela JuvenilArdından alayla devam ettim:" Tabii sizin gibiler nereden bilecek sevmeyi. Sen ne sevilmeyi ne de sevmeyi hak ediyorsun!" Hakan'da oturduğu yerden kalktı ve aramızdaki iki adımlık olan mesafeyi'de kapatarak, bana doğru yaklaştı. Şimdi ona, hafiften...
