Ateş parçası

16. Bölüm

Umarım beğenirsiniz lütfen oy vermeyi unutmayın 😽❤️🤍

İyi okumalarrr...
.
.
.
.
.
.
.
.
Hemşire kadın odadan çıkınca ikimizde birbirimize baktık sadece. "Gidelim mi?" Diye sordu. "Gidelim" dedim. O elinde bebekle kapıya doğru ilerlediğinde bende arkasından gittim. Ateş çıkış işlemlerini yaparken ben bebekle beraber bekliyordum. O sırada yanımdaki teyze öksürmeye başladı. "Teyze iyi misin?" Diye sordum. Cevap vermeden öksürmeye devam edince panikle kalkıp plastik bardağa su doldurdum ve yanına gittim.

Kucağımda benekle zar zor hareket edebilmiştim. Suyu teyzeye verdiğim sırada ateş geldi. "İyi misiniz?" Dedim. "Ne oluyo?" Ateş beneği kucağımdan aldı. "İyiyim kızım iyiyim sağol valla sizin gibi gençler olmasa ölsek bakmıyolar" dedi kadın. Gülümsedim "Ne demek hiç önemli değil" dedim

Ateşin kucağındaki bebeğe baktı kadın. "Maşallah Allah bağışlasın pek şirin bişeymiş. Allah sağlıkla analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah" dedi gülümseyerek. Yutkundum tekrardan "Sağolun" dedim gülümseyerek.

Ateşe döndü. "Oğlum bu kızcağızın bi derdi var belli gözlerinden okunuyor." Ateşin bi elini tutup benimkiyle birleştirdi. İkimizde şaşkınca kadına bakıyorduk. "Karına sahip çık gereksiz nedenlerden birbirinizi kırmayın evladım. Bak ben eşimi geçen yıl kaybettim şimdi hayat onsun ne boşmuş meğer ne anlamsızmış"dedi kolumu sıvazlayarak.

Daha fazla konuşmadan gitti biz öylece kalakaldık. Ben şoku atlatamadan Ateş elini elimden çekti ve yürümeye başladı. Derin bi iç çektim. Peşinden ilerledim.

Arabaya bindiğimde bebeği kucağıma verdi ve sürücü koltuğuna gitti. Telefonum çalmaya başladığında kucağımla bebekle zar zor çıkartıp ekrana baktım. Alev arıyordu. Açıp kulağıma koydum. "Kardelen iyi misin? Hastaneye gitmişsin şimdi haberim oldu hangi hastane söyle geliyim hemen"dedi seni panikliydi.

"Gelmene gerek yok biz eve geçiyoruz şimdi. Merak etme iyiyim" dedim. Her ne kadar abisini üzdüğüm için bana sinirli olsa da insan sevdiğine kıyamıyordu.

Eve geldiğimizde kapıyı alev açtı. İçeriye girer girmez boynuma atladı. "İyi misin çok merak ettim seni" dedi. "İyiyim merak edilcek bişey yok" dedim gülümseyerek. "Nasıl yok kardelen o şerefsiz sana neler yaptı kim bilir! Bana bak dokundu mu yoksa sana he?" Dedi sinirle.

Ateş konuyu dağıtmak için yalandan bi öksürükle dikkati üzerine çekti. Alev abisine döndüğünde bi beneğe bi ateşe baktı "Lan!" Dedi kaşlarını çatarak. Sonra biraz düşündü. Kafadında bir şeyler kutmuş olacak ki gözleri fal taşı gibi açıldı "Lan yoksa!"

Eliyle ağzını kapatıp bi baba bi ateşe bi bebeğe baktı "Lan ne ara yaptınızda doğdu bu? Hala mı oldum ben şimdi Allahııımmm!" Dedi duygu karmaşası içinde. "Heh bi sen kalmıştı gerizekalı. Bi sen dememiştin sizin çocuğunuz diye şimdi tam oldu. Te Allahım ya sen bana sabır ver"

"Ne? Değil mi yani? Aslında kardelene de benzetmiştim biraz ama" dedi Alev. Ateş söylene söylene bebekle beraber yukarıya ilerledi ve giderken arkasını dönmeden "Olanların kritiğini sonra yaparsınız peşimden gel" dedi.

Ateşin peşine takılıp odaya girdiğim ilk an şok içinde etrafa baktım. Her yer karmakarışıktı kıyafetler masanın üstündekiler yatak. Oda berbat bi haldeydi "Ne oldu burda? Bu odanın hali ne?" Dedim şaşkınca. "Niye çok mu merak ediyosun?" Yutkundum. "Ateş yapma"

"Otur" dedi yatağı göstererek. Zaten sinirli olduğu için dediğini yaptım "Anlat" dedi gözlerimi yumdum. Açtığımda derin bi nefes verim altın harelerine asla değdirmek istemedim yeşillerimi. Çünkü göz göze geldiğimiz sn onun ateşi ikimizide yakacaktı.