Ateş parçası

31. Bölüm

İyi okumalar çiçeklerimm🎀🌸
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Saat gece yarısına geliyordu. Beraber oturup ne yapsak diye düşünüyorduk. "Nasıl unuturum ya." Dedi Alev birden. "Neyi?" Dedi Zehra. "Buraya gelmeden önce, Kaanla beraber bi oyun hazırlamıştık. Onu oynayalım." Dedi. Kaan sırıtmaya başlamıştı. "Şu ikiliden pek hayırlı şeyler çıkmaz gibi he? Pek güvenemedim." Dedim.

"Aşk olsun yenge. Biz öyle insanlar mıyız?" Dedi Kaan. Yalandan kaşlarımı çattım. "Evet?" Dediğimde güldüler.

Alev elinde bir kaç kağıt ve oyuncak bir timsahla geri döndü. Elindeki timsahın sırasıyla dişlerine basılıyordu ve birinde timsah ağzını kapatıyordu. Bu oyunu daha önce beraber oynamıştık. "Evet şimdi anlatıyorum. Bunu biliyorsunuz zaten timsaha ağzını kapattıran yanıyor. Ama biz şöyle yapacağız. Yine sırayla herkes birer birer basacak. Kimde kapanırsa o kişi bu kağıtlardan birini seçecek ve içindeki görevi yapacak. Yalnız görevler biraz garip. Yani hepsi olmasada çoğu irade zorlayıcı şeyler. " Diye bizi aydınlattı Alev. "Yapmazsa?" Diye sordu Mert. "Yapmazsa seçtiği kişi ona bir ceza verir." Dedi Kaan.

Açıkçası bu ikilinin yazdığı görevler beni geriyordu. Oyuna başladığımızda herkes tek tek timsahın dişlerine basmaya başladı. Kaan bastığında timsah ağzını kapattı. Kaan hiç üzülmüş gibi değildi. Sırıtarak kartlardan birini seçti. Hepimiz merakla Kaana bakarken yazıyı sesli bi şekilde okudu. "Gruptan seçtiğin birine onunla alakalı bir itirafta bulun." Kaanın bakışları tereddütsüzce Zehrayı buldu. Bu beklediğimiz bir şey olduğu için şaşırmadık. Fakat bulunduğu itiraf bi anda geldiği için hepimizi dumura uğratmıştı.

"Seni görene kadar Doraya aşığım sanardım. Onu unutamadığımı düşünürdüm. Ama onu beslediğim aşk değilmiş meğerse. Bunu bana sen gösterdin. Seni seviyorum Zehra. Her halinle." Zehranın kalp atışları duyuluyordu neredeyse. Yutkundu. Ama pas vermedi."Teşekkür ederim." Dediğinde hepimiz sessizce güldük. Kaan kaşlarını kaldırdı. "Bu kadar mı? Söylemedim diye dövecektin beni neredeyse." Dedi. "Birazda sen koş peşimden. Sonra bakarız." Dedi zehra keyifle.

Timsahı yeniden kurduğumuzda bu sefer Aleve gelmişti. Alev kartı seçti ve okumaya başladı. "Seçtiğin kişinin dudaklarından 10 saniye öp. Ama partnerin karşılık veremez verirse ceza." Alev Merte baktığında Ateş birden dikleşti. "Höst ulan! Abin var burda ne öpmesi?!"  Dirseğimle Ateşi dürttüm. "Normalde öpüşmediklerini düşünüyorsan malsın zaten kardeşim." Dedi Kaan. Ateş, Mert ve Aleve baktı. "Oyunbozanlık yapma Ateş hadi." Dedi Zehra. "11 saniye olursa kafanızı kopartırım. Ona göre." Dedi Ateş ters bi şekilde.

Alev hızla Merte döndü. Mert sırıtarak Alevi belinden tutup kucağına çekti. "Süreyi kuruyorum. Mert karşılık verirsen ceza alırsın." Dedim kronometreyi hazırlarken. "1,2,3." Dediğimde Alev Merti öpmeye başladı. Mert öylece durup Alevin belini okşuyordu. Ateş onlara bakmamak için büyük bir gayret gösteriyordu ve bu fazlasıyla komikti.

Süre dolduğunda alarm çaldı. Alev geriye çekildiğinde yoğun duygularla Merte baktı. Mert Alevin burnuna bi öpücük bırakıp geri çekildi.

Oyun devam ederken bu sefer bende patlamıştı. Korkarak kartı seçtim. "Oyun boyunca seçtiğin kişinin kucağında otur." Kaşlarımı kaldırdım. "Bunu beklemiyordum. Kolaymış." Dedim. Sonuç olarak Ateş benim kocamdı ve onun kucağında oturmamı kimse garipsemezdi.

Ateş beni belimden tutup kucağına çekti. Rahat etmek için kımıldanıp kendimi ortaladım. Ateş beni belimden tutup vücuduna bastırdığında ona baktım. Yüzünde garip bi ifade vardı. Umursamayarak önüme döndüm. Oyun devam ederken sürekli kımıldayıp duruyordum çünkü asla rahat oturamamıştım. "Ateş sen iyi misin? Kıpkırmızı olmuşsun." Dedi Mert. Dönüp Ateşe bakacağım sırada yeniden beni oturduğum yere sabitledi. "Kımıldanıp durma." Dedi kısık sesiyle. "Rahat edemedim. Bacağın batıyor." Dedim.