18. Bölüm

1.7K 90 100
                                    

Umarım beğenirsiniz. Lütfen oy vermeyi unutmayın aşklarımm😽💗

İyi okumalarr🎀🎀
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"Kardelen aç şu kapıyı bi konuşalım ne olur" kaanın anlattıklarından sonra kendime gelememiştim. Yaklaşık yarım saattir odada tek başıma ağlıyordum. Benim yüzümden canına kıyacak olmasını sindiremiyordum. Tekrar kapıyı tıklattı "Kardelen bak kapıyı kıracağım aç şu kapıyı" dedi.

Derin bi nefes alıp ellerimle göz yaşlarımı sildim. "Ateş konuşmak istemiyorum" dedim titreyen sesimle. "Güzelim ne olur aç konuşalım bi anlatayım her şeyi, aç hadi" dedi tekrardan. Cevap vermedim.

❄️

10-15 dakika sonra kapı tekrardan tıklatıldı. "Kardelen kapıyı açar mısın? Benim kaan" sesi sakin geliyordu. Göz yaşlarımı silip yerimden kalktım. İlk başta cevap vermedim ama sonra kaan "Konuşmak istiyorum. Söz çok kalmayacağım"dediğinde kapıya doğru ilerledim. Yavaşça kapıyı açtığımda Kaan şişik gözlerime baktı. Kafasını öne eğip "Gelebilir miyim?" Dedi kısık sesiyle.

Bir şey demeden kapının önünde çekildim. İçeriye geçtiğinde yatağın kenarına oturdu. "Kardelen bak ben ağır konuştum biliyorum. Ben bilmiyordum yaşadıklarını. Abinin yaptıklarını bilmiyordum. Bilsem yine sinirli olurdum ama anlamaya da çalışırdım. Sende beni anla Ateş benim kardeşim. Gözüm döndü, bebekten bile daha yeni haberim oldu." Derin bi nefes aldı. "Söylediklerim için özür dilerim." Dedi. "Dileme. Haklıydın. Salağın tekiyim ben, her şeyi mahvettim. Düzeltmek istedim. Kurtarmak istedim Barlası. En başından Ateşe anlatsaydım bunların hiç biri olmazdı. Düşünemedim." Gözümden akan yaşları kuluma silerken devam ettim.

"Özür dilerim Kaan. Ben böyle olacağını bilemedim. Keşke girmezeydim hayatınıza. Keşke hiç evlenmeseydik Ateşle. Keşke zamanı geri alabilsem. Hayatınızın içine ettim. Ateş benim yüzümden intihar etmeye çalıştı. Ölmek istedi. Ve ben kendimi asla affetmeyeceğim" artık hıçkırıklarımı tutamıyordum. Kaan ayağa kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı. Daha çok ağlamaya başladığımda odanın kapısı açıldı.

Kafamı Kaanın omzundan kaldırdığımda Ateşi gördüm. Yanımıza doğru yavaşça geldi. Kaan benden sakince ayrıldığında Ateş saçlarımı kulağımın arkasına itip iki eliyle yüzümü tuttu. Baş parmaklarıyla gözlerimi sildi. Kafamı göğsüne yatırdığında dayanamayıp kollarımı beline sardım. Saçlarımı öptü. "İyiyim. Burdayım. Yanındayım sakin ol" dedi fısıltıyla. "Özür dilerim" dedi.

Neden özür diliyordu? Onu intihara sürüklediğim için mi?

❄️

Saat iyice geç olmuştu. Kaan ve Mert evlerine gitmişlerdi Alev ise olayı öğrendikten sonra Abisine çok sinirlenmişti. Alev barlası uyutup odasına çıktı. Balkonda salıncakta otururken Ateş elinde iki kupa ile içeriye girdi. Şişik gözlerimle ona baktım.

Kupanın birini bana verdi ve salıncağın diğer yanına uzandı
Salıncak;

Kupanın birini bana verdi ve salıncağın diğer yanına uzandıSalıncak;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ateş parçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin