19. Bölüm

1.5K 70 98
                                    

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🤍✨

İyi okumalarr...
.
.
.
.
.
.
.
.
Yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladım. Başım ağrıyor büyük ihtimalle dün çok ağladığım içindi. Fakat bu ağrının gitmesi iki saniye falan sürmüştü. Çünkü karşımda gördüğüm görüntü içimi ısıtıp baş ağrımı gidermişti.

Ateş ve Barlas. İkiside uyanmış dikkatlice suratıma bakıyolardı. Anında gülümsedim. "Ne zaman uyandınız?" Diye sordum elimle Barlasın yanağını okşarken. Barlas heyecanla kıpırdanmaya başladı. Bu haline güldüm. "Ben 10 dakika önce uyandım. Ama beyefendi çoktan kalkmıştı. Nasılda uslu bi görsen. Hiç ses çıkartmadan öylece bakıyodu bana." Dedi barlasın kafasını öperken.

Kapamı salladım. "Akşam şirketin yeni ortaklarıyla kutlama yapacağız. Ve seninde gelmeni istiyorum." Dedi yanağımı okşayarak. Bir şirketleri olduğunu biliyordum, dedelerinden kalma be büyük bir şirketti. Ama ne üzerine olduğunu bilmiyordum. Açıkçası çok da dikkatimi çekmiyordu.

"Barlas?" Dedim o ne olacak der gibi. "Aleve ne kadar dil döksem de gelmeyi kabul etmedi. Zaten şirketle pek alakası yok. Alev ve Mert bu gece Mertlerde olacaklar. Barlas da onlarla beraber gidecek. Kaan da bizimle gelecek. Orda ne işi var inan bende bilmiyorum ama gelmek istedi. Bilirsin her yerden çıkmak gibi bir huyu vardır." Dedi. Güldüm. "Tamam o zaman. Beraber gideriz." Dedim. Gülümsedi.

❄️

Davet saatine yaklaştığımızda hazırlanmaya başladım.

Yine alevin el atması ile kendimi kırmızıların içinde bulmuştum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yine alevin el atması ile kendimi kırmızıların içinde bulmuştum. Her ne kadar bunun fazla olduğunu söylesem de, oradakilere göre az bile diyerek geçiştirmişti.

Ateşin yanına indiğimde siyah takımına bürünmüştü.

(Kravatlı düşünün)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Kravatlı düşünün)

Orantılı vücuduna fazla yakışmıştı. Adım seslerimi duyunca kafasını telefondan kaldırıp kana baktığında közleri bütün vücudumu süzdü. Gözlerimiz kesiştiğinde adem elmasının oynadığını gördüm. "Yine yakıyorsun ortalığı Kardelen hanım" dedi yanıma gelirken. Utanarak güldüm.
"Ateeş! Deme şöyle şeyler ya"dedim konula vururken.

Ateş parçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin