Moda Tasarımcıları

5. Bölüm- Uyanış

Yazardan
Hepinize iyi okumalar diliyorum. Oy vermeyi unutmayın.⭐

Ağhhhh belimmm. Gece sanki yerde uyumuşum gibi. Belime ne oldu be? Hem niye ben bu yatakta yatıyorum? Bi saniye! Dün gece ne oldu? Ben kimin yatığındayım? Ben dün Kuzeyin evindeydim. Yoksa burası onun evi mi? Olamazzz. Dün ne yaşadım ben? Hatırlamam lazım. Dün Kuzeyle tanıştım. Toplantıya gittim. Asansörde kaldık. Kuzeyin evine gittik. Kuzey yemek yapıyordu ve sonra-HAYIR!BEN DÜN NELER DEDİM ÖYLE!!!YA KUZEY YANLIŞ ANLADIYSA?YA YANLIŞ ANLAŞILACAK BİR ŞEY DEDİYSEM. OFFF BAŞAK NE OLURDU SANKİ EVİNE GİDİP YEMEK YESEYDİN? AH BENİM AKILSIZ BAŞIM!!!!

K: Başakk! Uyandın mı?

B: E-evet. Ben gideyim. Dün verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim.

K: Biraz konuşalım Başak. Hem kahvaltı yaparız diye masayı hazırlamıştım. Ayrıca dün bana rahatsızlık vermedin aksine beni epey eğlendirdin.

B: Şeyy bunu kabul edebilirim fakat dün tam olarak ne yaptığımı anlatır mısın? Bazı şeyleri tam olarak hatırlamıyorum.

K: Tabi ki anlatırım ama önce kahvaltı yapalım.

B: Tamam.

K: (Dün gece olanları anlatır.) İşte olanlar öyle oldu. Basbaya ilkokula giden çocuk gibi mızmızdın.

B: Eheheh. Baya baya prenses gibi davranmışım.

K: Yani evet öyle oldu fakat oldukça tatlı bir prensestin.

B: (Kızarır.)

K: Kızarınca çileğe benziyorsun Başak.

B: Ne! Of Kuzey. Utandırma o zaman sende beni.

K:  Her neyse Başak. Kahvaltıyı beğendin mi?

B: Hayır.

K: Niye?

B: Sen niye bu kadar mükemmelsin? İnsanın az bir kusuru olur. Bir erkek hem kibar hem işinde iyi hem yemeği iyi hem de bu kadar mükemmel olamaz. Nasıl böylesin aklım almıyor.

K: Aslında mükemmel olmak için çok çabaladım. Küçük yaşta evimize saldırı yapıldı. Annem saldırı esnasında vuruldu ve öldü. Abimi ise kaçırdılar. Bir tek babam ve ben kaldık. Babam bu olaydan sonra 2-3 yıl boyunca depresyondaydı. Bende onun ihtiyaçlarının hepsini karşılayabilmek için çok çabaladım. Hem bir annenin görevini hem de bir çocuğun görevini üstlendim.

B: Oh,b-ben çok üzgünüm. Aynı acıyı bende yaşadığım için seni anlayabiliyorum. Benim annemi gözümün önünde bıçakladılar. Beni kaçırmaya çalıştılar. Sonra annem son sözünü söyledi. Ne dediğini tam hatırlamıyorum. Annemin sözünün ardından babam beni kucağına aldığı gibi balkona götürdü ve sessiz olmamı söyleyip beni oraya kitledi. Saldırganlar gidince ben depresyona girdim. Terapilere başladım ve normale döndüm. Fakat babam olmasaydı şuan ölü olcaktım büyük ihtimal.