You Are Dead But Alive

Kabanata 13

A MOMENTS WITH YOU
***

I silently sitting at the chair when someone is knocking outside. Natitiyak kong si CEO Park ito. Agad ko itong binuksan at hindi talaga ako nagkamali. Nakaayos na ako lahat pati ang make-up ko.

“Bilisan mo, ” pagmamadali ng CEO. Tumayo na ako sa  upuan at tumungo sa espasyo ng room upang naglive. 

“Simulan mo na.” Ani Layla.

“Magandang gabi, ako si Miah, from Kim’s Company and I am here to introduce to you our newly made product. ” I looked around and stucked. Hindi ko na alam kung ano ang isusunod ko.  My phone in the pocket on and vibrating  and I saw Mark ’s calling.

“Fvck, ba’t ka tumigil?” sigaw ng CEO. Napaluha ako. It should not happen. I failed to deliver my words.

Agad akong tumakbo at umalis sa live room. Nagmamadali akong bumaba sa Kompanya at tumungo sa madilim na lugar.

“H-hello? Mark? Ayos kana ba? Wag mo na akong susunduin, uuwi na ako. ” Tuloy-tuloy kong wika. The cold air breezes into my ear. Parang niyayakap ata ako ng hangin. Sobrang lamig at ang dilim pa ng paligid tapos sinabayan pa ng disappointment.
Hindi siya nagsasalita.

Akmang tatakbo na ako sa daan nang biglang may liwanang na tumama sa akin. This light comes from the car in my front.

Bumukas ang pinto at agad namang bumaba ang lalaki. He wore a thick jacket and run towards me.

“Sana ginising mo ako, ” wika niya. Napaluha ako sa tinuran niya. Hindi ko akalaing nakaya niya pang sunduin ako kahit bakas naman sa mukha niya na may sakit siya. Niyakap ko siya kahit alam kong labag iyon and as I didn’t expect that he will hug me back. Agad niya akong dinala sa sasakyan. We both sitted infront then the moonlit had destroyed the dark.

“Bakit mo pa ako sinundo? Masama pakiramdam mo Mark, alam ko ’yon. You’d better stayed at home. Pinadalhan na nga kita ng maid para magbabantay sa’yo. Dinalhan kapa ni Layla ng gamot do’n. Bakit ka nandito?” I worriedly said. Nangunot ang noo niya at tumitig sa akin.

“Bakit may luha sa bawat sulok ng iyong mata Miah? Anong nangyari sa’yo?” Humagikhik ako sa tinuran niya. Namalayan niya pang may luha sa aking mga mata without even worrying his self.

“Mas masama ang pakiramdam ko kapag wala ka. You don’t know what I feel Miah sa tuwing kasama kita. Ayaw kong aalis ka na hindi ko alam dahil gusto ko na magkasama tayo kahit sandali lamang. Alam ko naman na iba rin ’yong minamahal mo, iba ’yong pinagtutuunan mo ng pansin, but...it’s okay not to be okay. Napilit lang naman talaga ako sa Yannang iyon because I thought that she has loyalty pero mali pala. Sometimes, kung ano pa ’yong bagay na pakiramdam natin doon tayo sasaya, ay ’yon din  ’yong dahilan kung bakit nasasaktan tayo. Dahil bawat ngiti, may kapalit. Alam mo ba ’yong feelings na namatayan ka na nga ng buong pamilya, tapos lolokohin ka lang bigla ng bago mo lang nakilala.  ” Tuloy-tuloy niyang wika. Napaluha ako sa tinuran niya. Mas masakit din pala itong nararanasan ni Mark kaysa sa akin. Ngayon ko lang nabatid na wala na pala ang buong pamilya niya.

“P-puwede bang mangialam? Ano ang dahilan ng pagkamatay ng magulang mo?” nangungulit na naman ako sa taong broken. Gusto ko lang alamin ang buong kuwento.

“It was night. Dad left at home earlier. Naiwan lang kami ni Mama. Tapos, nabalitaan kong nadisgrasya ’yong Papa ko tapos nalaman ni Mama na wala na si Papa, kaya nagbigtí ito. I am trying to survive in this world hanggang sa inampon ako ng kapatid ni Mama. Sad to say, wala na rin siya. Nakatapos lang ako sa Kolehiyo bago siya nawala. Everything that happened in my life is the reason kung bakit may sakit akong ganito. ” My eyes widen sa kaniyang kinuwento.