You Are Dead But Alive

Kabanata 14

  
His Proposal
***

Nakatayo ako sa  kwarto ko habang tumititig sa labas ng bahay. It was wee in the morning when there is a car parking outside. Kotse iyon nina Mama Jessie at Daddy Carlo. Dali-dali akong lumabas ng bahay at binuksan ang pinto. Sinalubong ako nang yakap nina Mama at Papa at hinagkan sa noo.

“Ilang araw lang na hindi kita nakita anak, parang ang ganda mo na tuloy. Tulog pa ba ang anak kong lalaki? ” Ani Mama na siyang dahilang ng pagkunot ng aking noo. Napatitig ako kina Papa at Mama.

“Who do you mean, Ma?”Napakamot batok ako sa tinuran ni Mama na may anak daw siyang lalaki.

“Si Mark. Magiging anak ko na siya. ” Wika ni Mama sa akin sabay silip sa loob. Humagikhik ako sa tinuran niya. Akalain mo bang tawagin niya ring anak iyon?

“Pasok po muna kayo. ” Wika ko.

Pinaupo ko muna sila sa sofa habang hinihintay si Mark na bumaba sa kwarto. Naghanda na ako ng pagkain para sa kanila.
Pagkatapos ay tumungo sa kwarto. I on the lights tapos tumungo kay Mark na mahimbing na natutulog.

“Mark, gising na!” Paggising ko. “Andiyan sila Mama sa baba at hinahanap ka.” Tinitigan ko siyang unti-unting nagdilat ng mata.

“Aw, nandiyan na sila. Sandali lang, bababa ako later. ” Aniya. Agad akong tumalikod at bumaba sa hagdan.

A few moments later, dumating na si Mark. Umupo na ako kaharap sina Mama sa mesa. I was holding my phone and keep on scrolling in my Facebook account. There is a message na pumukaw sa aking atensyon. I was busy reading their statement and I feel discouraged. It’s from Layla.

“Your failure is our failure, ” message ni Layla sa akin. “Hindi na tuloy naging successful ang plano ng Kompanya na tutulungan ang Casimere University. ” Dagdag pa niya. Tumulo ang luha ko sa tinuran niya. It was really my mistake kung bakit failure ang plano. Hindi ko naman akalaing ma-stuck ako sa harapan.

Until someone wiped off my tears. “Bakit ka na naman umiiyak?Ano bang problema mo ha?” ani Mark. Pinahiran ko ang luha ko. Sa harapan pa talaga nina Mama. I smiled and shook my head.

“I failed to help Casimere University. Iyon kasi talaga ’yong plano namin ni Park Kyung. ” Paliwanag ko sa kaniya. Tinitigan lang ako nina Papa at Mama.

“Who’s Park Kyun---”

“CEO ng Kim’s Company.” Pagputol ko.

“What the fvck! Wag kana babalik do’n. Baka mangyari sa’yo ulit ’yong kay Chinito. ” Singhal ni Mark Warren. I just covered my face with my palm.

“Naku anak. Wag mo nang alalahanin iyan. Kami na bahala do’n. ” usal ni Mama na siyang ikinangiti ko.

“Okay. Magsimula na tayo. ” turan ni Mama. I raised my brows at nangunot ang noo ko sa sinabi niya.

“Mark, after this 2 years, you are no longer his bodyguard. Patapos narin ang kontrata mo. ” Wika ni Papa habang seryosong nakatitig kay Mark.

“No pa, he’s my bodyguard forever. Mas safety ako sa kaniya!” I constrainted Papa’s decision.

“Oh yes, Daddy este, Sir. ” Napangisi ako sa tinuran ni Mark.

“But...you’ll be my daughter’s husband.”

“Of course. Kung sasagutin lang naman ako ng anak niyo, why not?” Nagulat ako sa tinuran ni Mark. Tumawa naman sina Papa.

“Kung papayagan mo akong manatili sa tabi mo habangbuhay, pipiliin at pipiliin kita palagi. ” Aniya sabay kuha sa maliit na box sa kamay nina Papa. “This ring is for you. Ito’y bakas ng pag-ibig kong kailan ma’y hindi magwawakas. Will you be my wife?”

“Grabe naman, wife agad. If you will just fulfill my your promises then, sige.” Pagtango ko’y agad niyang ipinasuot ang singsing sa aking kamay. Ngumisi ako sa kaniya.

“Sir, thank you for your help. ” Wika ni Mark sa kanila. Tumango naman si Papa sa tinuran ni Mark. Tumayo sina Papa at Mama at nakipagshake hands kay Mark.

“So paano, aalis na kami. ” Paalam ni Papa.

“Pa, ano pala ’yong pinunta ninyo rito? Parang kauupo niyo lang ah. ”

“It’s because of Mark. He want to propose his love to you na saksi kami. Bye!” Sagot ni Mama.

Nang umalis na sina Mama, naiwan kaming dalawa ni Mark sa bahay. He still staring at me kahit tapos na siyang magproprose.

“Now, akin kana.” Usal niya sabay yakap sa akin. “No one should enter into your life, unless ako iyon. ” He whisper into my ears.

“I’m now yours. ” Tanging sambit ko sa kaniya. I never thought that this man in my front today would be the person whom with me  ’til the end. I never expect na siya ’yong first person na magproprosed sa harapan ko at sa aking pamilya. I am so lucky to have him.

“Gala tayo, Mahal. ” Panimula ni Mark. Sumimangot naman ako. It just makes me feel especial at this time kasi hindi na si Yanna ’yong dahilan kung bakit gagala kami, kundi ako na ’yon.

“Tara!”

While he’s driving, he looks so happy. Hindi ako lumuha o nagbuhos ng kahit isang butil ng luha because my eyes were filled of love and hope while with him. Una naming pinuntahan ang Park malapit sa Casimere University. Agad akong bumaba sa kotse.

“Tara,” aniya sabay hawak sa aking kamay at naglakad-lakad. He’s been silent for a moments. I looked at the clear blue sky and everything around me  seems so wonderful.

“I didn’t expect na mahuhulog din pala ako sa’yo. Sana no’ng bata pa ako, ay ganito ang mindset na meron ako. Nasimulan na sana natin ang ating love story.” Wika ko sa kaniya dahilan ng pagbaling ng tingin niya sa akin. He raised his brows and turned his gaze to me.

“Papakasalan na kita. Dami mong satsat e. ” He stated and pinched my cheeks.

“Bukas? ” I teased. He pulled me closer to him and nodded.

“Gusto ko na...bago ako mamamatay, ihahatid muna kita sa altar. ” Napatigil ako sa tinuran niya. Madalas niyang binanggit sa akin ang katagang “bago” at madalang niya iyong sinasambit sa akin sa tuwing may pinupuntahan kami. Negative thoughts coiling around my head and I can’t even relinquish those words. It seems it all planted in my mind forever. I couldn’t even remove my eyes from him.

A week being in a relationship.

I’ts  been raining in Casimere. I and Mark cuddling at bed, exchanging “I love you” and hugs. We both happy together for he is mine and I ’m for him. We have promised to each other that we must stay strong and ’til death...do us part.

“May I own you this time?” Mark asked. He kissed my cheeks and still not removing his hands from my waist.  He stares at my eyes and his face blushes. He kissed my forehead down to my lips. The cold weather awaken our souls and a miracles happen. I had gave him my virginity in this seasons of love. Our souls meet and had been poured our emotions and affection.

“This will reminds you the love that I gave. This is my gift for you my love. ” Mark said as I couldn’t moved my eyes from him. I remained silent while watching him. He is so good and attractive. I guess, he fell from heaven for me. I comb his hair using my hands while creating a beautiful dreams for our future.

“Sana kahit sa kabilang mundo, ako parin ang pipiliin mo. Kung sakaling hindi mo man ako makilala gamit ang iyong mga mata, alam kong ako’y makilala ng iyong puso, Miah.” He said while hugging me. He lay his head into my arms.

“You’re my therapy.”It is the second time he mentioned therapy. I only understand that words that I am not doctor who can heal his pain, but, I am his therapy to remove his melancholy.

“Hoping that we will be forever until the next life.” I said. I just couldn’t imagine if Mark is not in my side. Ano na kaya ang gagawin ko kung mawala siya sa tabi ko gayong nasanay na akong palagi siyang nandiyan para sa akin?