Améwula | Hyunlix [Omegaverse] ✓

1. Bölüm: "...Bana Ne Yapacaksınız?"

✧

Ben, Lee Felix Yongbok. Bu da benim bir katile nasıl satıldığımın hikayesi.

✧

Felix erkek bir omegaydı. Dinamiği belli olur olmaz, babası tarafından kaderi yazılmıştı. Erkek bir omeganın eğitim görme, yaşama ya da başka bir hakkı olamazdı.

Ancak güzel bir hediye, güzel bir obje olurdu.

Hastalıklı insanlar, bunu normal bir şeymiş gibi topluma yedirmişti.

Felix'in babası, pis işlerde çalışan bir kumarbazdı. Adam yaralama, gasp gibi birçok suçu vardı. Ama arkası sağlamdı. Bu yüzden pis işleri yapar, arkasını toplaması için başkalarına güvenirdi.

Bundan on yedi yıl önce, tek gecelik bir hata sonucu baba olmuş, bir kadınla evlenmişti. Ama kadın adamın ne kadar kötü birisi olduğunu anladığında, çocuğunu bile düşünmeden terk etmişti.

Adam da sözde çocuğunu düşünüyordu ya. Yalakalığı, yağcılığı hiç bitmeyen şerefsizin aklına harika bir fikir geldi.

Biricik patronuna bir hediye vermeyi, böylelikle biraz para alacağını düşündü. Gözünü bir an bile kırpmadan, henüz lise son sınıfa geçmesi gereken oğlunu kolundan tuttu, güzelce giydirip bir mafya babasının önüne attı.

✧

Hwang Hyunjin, genç yaşına rağmen son zamanların en iyi mafyasıydı. Aynı zamanda baskın bir alfaydı. Adına kayıtlı dünya çapında onlarca gece klübü, kumarhane vardı. Servetine her gün servet katarken, bir gün kapısı bambaşka bir şekilde çalındı.

Yanar döner ve karaktersiz lakaplarıyla sektörde tanınan bir adam, gencecik bir oğlanın koluna girmişti. Sarı saçları, boncuk gibi mavi gözleri vardı bu oğlanın. Korkuyla parlıyordu.

Ah, narsist, sadist bir kişiliğe verilebilecek en güzel hediyeydi; korkak bir ceylan.

Belki yara alıp vücudunun incinmesine izin vermezdi, ama korkuyla onu yavaşça öldürürken bundan inanılmaz zevk alırdı.

Hyunjin, babası tarafından çoktan gözden çıkarılmış oğlanı satın almayı kabul etti. Nedense ona acıyordu, böyle bir adamın oğlu olduğu için.

Felix birkaç dakika önce, baskın bir alfanın eline terk edilmişti. Ne olacağını, başına ne geleceğini hiç bilmiyordu; ama korkuyordu. Bu bilinmezlik onu kahrediyordu.

Babasının çıktığı kapıya bakıp nefesi kesilmiş bir şekilde çırpınırken, sonunda alfanın sesiyle irkildi.

"Felix, değil mi?"

"Evet..." Dedi Felix, zayıf vücudunun titrediğini göstere göstere Hyunjin'in karşısında dikilirken.

"Baban az önce seni bana sattı."

"Biliyorum..." Dedi sesi titreyerek. Başı öne eğik, omuzları oldukça düşüktü.

"Benim kim olduğumu biliyor musun?"

"Hayır..."

"Liseye mi gidiyorsun?"

"Hayır."

Hyunjin duraksadı. Çocuk zaten oldukça ufak duruyordu, yaşının 17 olduğunu da bildiğinden ona sormak istemişti. Birkaç ay sonra 18 olacak çocuk, demek ki okula gitmiyordu artık. Liseyi bitirmeden, okuma hakkı elinden alınmıştı.

Çocuğun zangır zangır titreyen bedeni, konuşmasını bile engelleyecek kadar korktuğunu gösteriyordu.

Hyunjin yüzüne bir tebessüm takındı. Yavaş adımlarla Felix'in yanına gitti. Çenesinden tutup hafifçe yukarı kaldırdı, yüzünü ona dönmesini sağladı.