Améwula | Hyunlix [Omegaverse] ✓

7. Bölüm: Hyunjin'in Abisi

✧

Okuyup oylamadan, yorum yapmadan, takip etmeden geçenlerin gö- öhm. Lütfen desteklemeyi unutmayın 🫠🫰🏻

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Öğleden sonra, yine aynı sesi duydu Felix. Sert, sinirli bir sesti kapının ardından Jisung'la konuşan. Bu sefer sohbetleri kapıda kesilmedi. Jisung adamı içeri davet etti.

Felix yatağın üzerinde oturmuş, ellerini bacaklarının arasına sıkıştırmıştı. Jisung da gelip yanına oturduğunda odada deri botlarıyla yürüyüp karşılarındaki sandalyeye oturan adamın ayaklarını izledi. Gözlerini yavaşça aşağıdan yukarı kaydırdı, adamın yüzüne baktı.

Dün Jisung, onun Hyunjin'in büyüğü olduğundan bahsetmişti. Bu yüzden o gözle baksa da, ikisi arasında bir benzerlik bulamıyordu.

İkisinin de parlak saçları vardı. Bunun saçı Hyunjin'inki kadar kara değildi, biraz daha kahverengiye çalan bir renkteydi. Sağ kaşında bir kesik vardı. Hyunjin'in teni beyaza yakınken, onunki sarı tonlarındaydı. Dudaklarının, burunlarının hiçbir benzerlikleri yoktu. Hyunjin'in ince çenesi, uzun yüzüne karşın bu adamın yüzü daha yuvarlaktı

Ama adamın gözlerini gördüğünde biraz olsun duraksadı.

Hyunjin'in ruhunu sökercesine derinlerine baktığı, onu korkudan tir tir titreten buz mavisi gözleri aynıydı. Çökük göz altları, çekik gözleri, kaş yapıları ve soğuk bakışları... Tamamen aynıydı.

Felix, mavi gözlülerden nefret ederdi.

Başta kendisi olmak üzere.

✧

"Bu akşam da gel." Dedi adam, Jisung'a soğuk bakışlar atarak. "Yine gece bittiğinde dönmek istersen dönersin."

"Tamam hyung." Dedi Jisung adama bakarak. "Gece bittiğinde buraya döneceğim."

"Çok boşladın bizi." Dedi adam gözlerini devirerek. "Bu ara hep yeni çocukla ilgileniyor gibisin." Hafifçe gözlerini Felix'e kaydırdı.

"Hyunjin'in ne yaptığını biliyor musun?" Diye sordu Jisung.

"Duydum." Sırıttıktan sonra devam etti. "Şaşırmadım da. Epey nadide bir parçaya benziyor."

"Chan Hyung, sen de yapma." Dedi Jisung. Felix'in yüzüne bakmasa da, onun korkudan dolmuş gözlerini hissedebiliyordu resmen.

"Yalan söylemiyorum ama. Sokakta yürürken öylece görebileceğin bir şey değil bu çocuk. Özel, epey de güzel. Nerede saklandın bunca yıldır?" Oturmuş, gözünü bile kırpmadan Felix'in yüzüne bakıyordu şimdi.

Felix yardım istercesine Jisung'un koluna dokundu, minik parmaklarıyla.

Jisung Chan'a baktı. "Tamam çocuğu rahat bırak. Ben gelirim bu gece."

"O ne olacak?"

"Odada bekler."

"Hyunjin gelirse?"

"Kapıyı kilitler."

Chan alay ederek sırıttı. "Kapının kilidiyle Hyunjin'i durdurabileceğini mi sanıyorsun Jisung? Aptal olma."

Jisung omuzlarını silkti, başını öne eğdi. Gözleri hafifçe dalıyor, buğulanıyordu. Biliyordu kapının kilidinin Hyunjin'i tutamayacağını, onu kimse tutamazdı. "Ben yanında olsam da koruyamıyorum ki."

"Haklısın. Onu da getir gece."

"Hyung lütfen!" Jisung, kocaman açılmış gözlerle yalvararak Chan'a baktı. "Ben onu uzak tutmaya çalıştıkça-"