-MOTORCULAR ÇETESİ-

17. BÖLÜM|Hayal Kırıklığı..-

Arkadaşlar öncelikle size bir duyuru yapmak istiyorum. Alaz ve Damla'nın temsilini değiştirdim. İyi okumalar!

Oturduğum koltukla Instagram'da gezinirken kahvemi yudumluyordum.

Telefonuma bildirim gelmesiyle reels izlemeyi bıraktım. Bildirime tıkladım ve bir siteye girdim.

Motorcular çetesinin lideri Alaz Coşkuner bır kızla öpüşürken yakalandı!

Lan. Bu Alaz'la benim? Peki ya kim çekmişti fotoğrafımızı?

Sitenin bağlantısını kopyalayıp Kayra'ya yazmaya başladım.

Damla:Kayra
Damla: Bakman gerek.
Kayra: Efendim?
Damla:*bir bağlantı gönderildi*
Kayra:OHA
Kayra:Sen biz yanlızdık demiştin.
Damla:Hee
Kayra:FOTOĞRAFINIZI KİM ÇEKTİ O ZAMAN CANIM ARKADAŞIM??
Damla: Ne biliyim be! Bende bilmiyorum?
(Damla engellendi)

Telefonumu koltuğa bırakıp çalan kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda Aysel olduğunu gördüm.

"Hanımefendi? Evinizin olduğunumu hatırladınız?"dedim."Abla geldim işte abartma ya"dedi ve odasına girdi.

Terbiyesiz ergen (Survivor'dan çalmadım.)

Salona gidip telefonumu aldım. Kahve bardağımı mutfağa bırakıp odama tekrardan geçtim.

|18.25|

Odamdan çıkıp lavaboya gittim ve kısa bir duş alıp üzerimi giyindim. Üstüme lacivert bir kazak giyip altımada gri eşofman aldım.

Saçlarımı kurutup düzleştirdim. Hafif bir makyaj yapıo kaskımu ve motorcu montumu giyip odadan çıktım.

"Aysel ben dışarı çıkıyorum 9 gibi gelirim."
Dedim ve kapıyı kapattım.

Garaja geldiğimde biricik bebeğime binip garajdan çıktım.

Motorum uzun zamandır kırmızı ve siyah kaplamaydı. Bu sefer direkt mat siyaha kaplatacaktım. Yinede aralarında kırmızı detaylar olucaktı tabii.

Bir motor sanayisine gidip Raşit amcaya istediklerimi söyledim.

Yaklaşık bir saate yaptı. Maşallah amcama be.

Yeterli parayı ödeyip sanayiden çıktım.

Yakınlardaki bir kafeye gidip motorumu yakınına park ettim. Motoru görebileceğim bir yere oturup garsona sipariş verdim.

Kahven geldiğinde telefonumu bırakıp teşekkür ettim. Gözlerim motorumun kaplamasının ne kadar güzel olduğunu düşünerek bakarken, üzerinde siyah bir dar elbise giymiş, saçları platin sarısı saçlı bir kadın motorumun yakınında bir yerde durdu.

Kadın aşırı sinirli duruyordu. Ama pekte güzeldi Maşallah.

Kadının yanına 5 dakika sonra bir motorcu geldi. Gözüm bu motorcuyu bir yerden ısırıyodu. Ama herneyse banane?

Adam kaskını çıkarıp kadının yanına gitti. Adam sakin olmak istiyormuş gibi kadına bakıyordu. Ama içinde yatan öfkeyi görebiliyordum.

Telefonumu alıp kamerasını açtım. Onlara doğru tutarak biraz yaklaştırdım ve kim adamın kim olduğunu anladım.

Alaz..

Alaz'ın o kadınla ne işi vardı ki?
Ne alakası var o kadınla Alaz'ın?

Merakıma yenik düşüp motorumun yanına gitmeye karar verdim. Hesabı ödeyip çıktım ve motorumun yanına gittim.

Az çok ne konuştuklarını duyabiliyordum. Daha doğrusu, ne konuştuklarını duyabiliyordum işte.

Motorumun diğer  önünde durdukları için beni fark etmediler.

"Nasıl o kızla öpüşürsün ha!"dedi kadın.
"Ya anlamıyormusun sana ne bundan sana ne!?"dedi adam.
"Ben senin nişanlınım! Nasıl sana ne ya?! SENİN HERŞEYİNİ BİLMEK ZORUDAYIM."
Dedi kadın.

Bi saniye. Ne?

Gözlerim şokla açıldı. Hayır, hayır. İkinci bir hayal kırıklığı yaşayamazdım.

Olanlara daha fazla katlanamayıp motoruma bindip. Kadın ve Alaz fark edince kenara çekildiler. Alaz'la göz göze geldiğimde göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı.

Hızlıca ordan uzaklaştım. Ne Alaz'ı görmek istiyordum, Ne de bir kimseyi.

Gaza basıp konak tünelinin önüne geldim ve sağa çektim. İleride bir motor grubu vardı. Tanımıyordum.

Benide ilgilendirmiyordu zaten.

Motordan inip asfalta oturdum. Kaskımı çıkartıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim.

Kalbim artık buz gibi olmuştu. Kimse ısıtamazdı artık o kalbi.

Ellerimde gözlerimi ovuşturup göz yaşlarımı silmeye çalıştım. Olmuyordu, göz yaşlarım durmak bilmiyordu.

Elimle yüzümü kapatıp sesli ağlamaya başladım. Göz yaşlarım birer birer yanaklarımdan süzülüyordu.

Gözlerimi kapattım. Kafamı bariyere yasladım.

Duyduğum ayak sesleriyle gözlerimi açtım ve karşımda bir adam belirdi.

"İyi misin?"dedi ve yanıma çömeldi. Göz yaşlarımı silip yüzüne baktım."Evet, sorduğun için teşekkür ederim."

"Bence iyi görünmüyosun. Baksana gözlerin ağlamaktan şişmiş."dedi ve ayağa kalktı.

Benimde ayağa kalkmam için elini uzattı.
Elinden yardım alıp kalktım ve arkamı silkeledim.

"Mirza ben."dedi ve elini uzattı. Elini tutarak "Damla bende" diyerek gülümsedim.

"Gel seni bizimkilerin yanına götüreyim. Tanışırsınız." Kafamı olumlu anlamda salladım ve yanlarına gitmeye başladık.

---------------------------------------------
Selam. Evet bölümleri geç atıyorum çünküü  üşeniyorum.

Damla'nın motoru: