MY BEAUTIFUL MISTAKE'S.

CHAPTER 21.

Sabado ngayon at wala akong magawa kundi mag kulong sa kuwarto.

Inayos ko na 'rin ang mga damit ko, para bukas ay pupunta nalang kami ng airport.

Bukas na ang flight namin, pero hanggang ngayon ay 'di ko pa 'rin sinasabi kay mommy na buntis ako.

Natatakot ako, ayokong kamuhian niya ako dahil naging pabaya ako sa buhay ko.

Ayokong isipin niya na kagaya ko 'rin siya na naging pabaya 'nung kabataan niya pa.

Madaming tumatakbo sa isipan ko.

Tumayo na ako sa pag kakahiga dahil bigla akong tinawag ni tita.

Agad ko namang inayos ang higaan ko at nag sukalay ng buhok.

Bumaba na ako at napahinto ako ng makita ko si elise na umiiyak.

Agad ko 'itong nilapitan.

" B-bakit? why are you crying? why?" Agad kong tanong rito.

" My mom wants me to marry khanlix, you know khanlix right? the boy I like" Pag kukuwento niya sakin.

" Oo kilala ko, ano namang problema kung ipa-pakasal ka sa kanya? gusto mo naman siya diba? pabor na sayo 'yun kasi gusto mo si khanlix" Sabi ko pa dito at patuloy lang 'ito sa pag iyak.

" Yes I want this marriage but khanlix do not want to marry me, he hate me 'cause he think na ginamit kolang 'yung lola ko para pilitin na ipakasal sa kanya" She said while she was crying.

Mararamdaman mo dito ang sakit sa mga binitawan niyang salita.

" Elise, wag mo na munang isipin ang mga bagay na nakakapag paiyak sayo, pag tuunan mo ng pansin ang mga bagay na puwedeng mag pasaya sayo" Sabi ko dito at inihiga ang ulo nito sa balikat ko. " Mas madami pang puwedeng mangyari sa mga buhay natin at kailangan nating maging handa para sa mga mangyayari na 'iyon, you need to be brave to face this kind of situation Elise"

" Yeah, you're right I need to be brave to face this kind of situation" Elise smile at me knowing that she is now calm.

" Elise, may gusto sana akong sabihin sayo.." I said in a fearly voice.

" What is it then?" She ask.

" Can we talk inside my room?" I said to her.

" Okay, let's go na" She said at hinila na ako patungong taas.

" So what is it latisha, kindly tell me what is it, gusto ko ng chismis ngayon ei" She said and smile.

" 'Eto talaga masyadong chismosa at atat" Sabi ko at tumawa naman ito. " So this is it pansit, ahm aalis na ako sa school, kasi bumalik na ang mommy ko, she wants me to go with her in europe at duon mag aral"

" So... you will left me?" She said in a low tone of her voice.

" No naman.. we can still call each other using cellphone naman ei, and I have another secret"

" What's your secret? Ikaw ha nag se-secret kana sa'kin" She said and hit me playfully.

" Ah.. ahm.. i-i'm pregnant" I said and look down on my hands.

" What did you said? what the fuck! you're really pregnant?" She said in a shocking voice.

" Yes.."

" Who's the father of your child kilala koba?" She said.

Sa tanong niyang 'iyon ay parang napudpud ang dila ko at 'di makasagkt sa tanong niya.

" Ahm.. ah.. don't tell it to him okay?"

" Sinong him ba 'yan? at bakit ayaw mong ipaalam sa kanya na buntis ka?" She's asking to me alot of question looking like she was a reporter.

" Wait ang dami mong tanong, puwedeng isa-isa lang?" I said and laugh fake.

" So sino nga?" Atat niyang tanong.

" Your brother, Matthew"

" W-what? my brother? as in that asshole!?" She said in a loud voice kaya tinakpan ko agad ang bibig niya.

" Oo..."

"May relasyon kayo ng kuya ko?"

" Actually wala" I said while my tears suddenly falling down my cheeks.

" What the actual fuck!? walang kayo pero may nangyari sainyo? what the heck?" Bulalas naman ni'to sakin.

" Naalala moba 'yung gabi na umuwi ang kuya mo galing bar? iniintay ko siya ng gabing 'iyon dahil hindi ko alam sa sarili ko kung bakit iniisip ko siya at hindi ako maka tulog hanggang hindi pa siya umuwi" I said in my lowest voice.

" Oh hell, ba't 'di mo sabihin kay kuya na buntis ka?"

" Ayoko.. ayokong maka sira ng pangarap ng iba" Iyak kong sabi sa kanya.

" Ayaw mong maka-sira ng pangarap ng iba pero 'yung pangarap mo sinira niya!?" Inis na sabi niya sakin.

" Alam naba 'yan ng mommy mo latisha?"

"N-no... I don't want her to know na naging pabaya ako, ayokong husgahan niya ako" Iiling iling kong sabi sa kanya.

" Kung talagang mahal ka ng mommy mo hindi ka niya hu-husgahan, walang nanay na kayang husgahan ang anak niya unless hindi niya mahal ang anak niya" Makahulugang sabi ni'to.

" Sasabihin ko naman kay mommy humahanap lang ako ng tiyempo, pero hindi ko magawang sabihin kayla tiya kung sino ang ama ng anak ko"

" Why don't you tell them na si kuya 'yung tatay?"

" No.. hindi puwede, alam kong pag sinabi ko sa kanila kung sino ang ama ng anak ko ay sabihin nila kay matthew. Ayokong masira ang pangarap ni matthew" I said while my tears is falling.

Sobrang bigat sa loob ko na palakihin ang anak ko ng walang ama. Para 'din 'ito kay matthew, natutupad niya ang mga pangarap niya, at pag natupad niya na ang mga pangarap niya tsaka na'ko ulit uuwi dito sa pinas at sabihin sa kanya na may nabuo kami kung.... kung... kung wala pa siyang nahahanap na babaeng papakasalan niya..

" It's your decision then be it, but always remember to call me latisha, always update me on what's happening to you and to your baby okay?" She said and hug me thightly.

" I'm gonna miss you elle" I said at niyakap 'rin siya ng mahigpit.

" Always remember that kahit ano pang dumating na kahit anong problema malalampasan mo 'yun okay? always remember that god give his life for us, at ipakita mo sa kanya na you're the strongest warrior Elise, let god be your safe place Elise, I will miss you..." Naiiyak kong lantana sa kanya.

" I will miss you too latisha..."

" Kailan pala ang kasal niyo?"

" I don't know... but sabi ng mommy at daddy ni khanlix is sa ikalawang taon 'daw ang kasal namin, kailangan 'daw muna namin grumaduate at mag trabaho at matuto bago kami mag pakasal. Punta ka sa kasal namin ha? intayin kitang umuwi dito sa pinas"

" I will elle, pupunta ako, I promise and isasama ko 'din ang anak ko pag balik ko dito sa pinas" Naka ngiting sabi ko sa kanya.

" Sure ka ha? sige sige sama mo 'din ang anak mo pag nanganak kana para makita ko" Naka ngiting anya niya.
" Mauna na pala ako latisha I have alot to do pa ei" Sabi niya at humiwalay na sa yakap ko.

" Ah sige, ingat sa pag da-drive Elise, see you after 2years elle" Sabi ko at ngiti na lang ang isinagot niya sakin at lumabas na sa kuwarto ko.

Madaming nangyari sa buhay ko, madaming masasaya at malungkot na nagyayari sa buhay ko, pero I don't want to give up easily. Giving up is not on my vocabulary, hanggang kaya kong lumaban sa mga problema na 'yan kakayanin ko.

********
The girl under the bright sun.
********
A/N- Marilovesyuu
********
Hello guys!! thank you so much for supporting me! maraming maraming salamat po! at sana magustuhan niyo ang second story na ginagawa ko! don't forget to vote! and asahan niyo na medyo sisipagin ako mag update!
LOVEYUU ALL!😚🥰