Nagising ako sa marahan na pag haplos sa aking braso.
Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at nakita ko si tiya sa aking gilid.
" Tiya.. Ang aga niyo naman pong nagising" Sabi ko at dahan dahang umupo sa kama.
" Latisha, may gusto sana akong sabihin sayo ei..." Sabi niya at ngumiti, ngiti na alam mong peke.
"A-ano po 'yun? " Utal kong tanong sa kanya.
" Tu-tungkol sa kasal na sinasabi ng daddy mo, alam ko ang tungkol 'dun bago pa tayo pumunta dito sa Europe" She said and her eyes saddenly cried.
When she say that, I feel my heart has been in fire, galit at lungkot ang nararamdaman ko, isama mo pa ang pagka dismaya.
" Alam mo? You know about the wedding? But you choose to hide it from me!? B-bakit ba pinag tutulungan niyo ko!? Bakit ba takot na takot kayo sa tatay ko!?" Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw sa galit at sakit na nararamdaman ko ngayon.
This is to much, I can't resist it anymore!
" Anak, alam kong mali ang nagawa kong 'di pag sabi sayo ng totoo, patawarin mo sana ako" She said and hug me, I didn't hug her back.
" Bakit kayo? Bakit mas gusto niyong nakikitang nasasaktan ako? Bawal po ba akong gumawa ng sarili kong desisyon? Bawal po ba akong sumaya?" Sabi ko at umiyak pa lalo.
" Anak.. Hindi naman sa ganon, gusto lang namin na mas gumanda ang buhay mo" Sabi niya at mas hinigpitan ang pag yakap sakin.
" Magandang buhay? Magandang buhay po ba 'yung kayo ang mag desisyon para sakin?" Sabi ko sa kabila ng mga hikbi ko. "Magandang buhay po ba 'yung maging tuod ako at sundin ang gusto niyo para sa buhay ko? Magandang buhay po ba 'iyon!?" Hindi ko napigilan ang pag taas ng boses ko dito.
" Latisha ija, patawad, patawad kung nasasaktan ka ngayon dahil sa ginawa namin, lagi mo na lang isipin na para sayo 'to at hindi naman para sa amin" She said and stand and leaving me with a tears on my face again.
Bakit ganto diba dapat masaya ako dito kasi kompleto kami? Pero bakit kabaliktaran ang nararamdaman ko.
Bakit pag dating sakin ang unfair? Bakit pag dating sakin parang pinag kakait 'yung kasayahan na gusto Kong maranasan?
Why is it always like this? Am I to fragile for them to break me easily? Am I to stupid to trust them? Tangina!
Mugto ang mata ko ng tumayo ako at pumunta sa banyo upang maligo.
Habang nasa banyo ay hindi ko maisip kung anong klaseng buhay ang mararanasan ko dito.
Anong klaseng buhay ang mararanasan ko dito sa loob ng maraming taon?
Tumingin ako sa aking tyan, mapait akong napangiti sa aking anak na nasa sinapupunan ko pa lang.
Pangako ko hinding hindi kita itutulad sa nang-yayari sakin ngayon.
Minutes pass I was done showering and put a robe on my body and walk out the bathroom and go to my closet.
I pick a simple double lining fitted top and a pair of maong short.
Lumabas na ako ng kuwarto ko at dumiretsyo sa sala.
There I see those people who manipulated me, they're all looking at me.
There's one guy that I don't even know, he's quite handsome have a charismatic look, a hazel color of eye, those lips that so reddish.
Inaalis ko ang tingin dito at tumuloy na sa pag punta sa hapag.
Tahimik Ang lahat ng umupo ako.
No one dare to talk, their just busy looking at their food.
" Ehem!" I look at the guy who break the silent. " Are we all gonna stare at the food?" He ask and laugh.
YOU ARE READING
MY BEAUTIFUL MISTAKE'S.
RomanceShe's just a simple girl, who wants to be loved, Until one day a guy came into her life, Nagbago lahat dahil sa pag dating ng lalaking yun. She did mistake but she never regret it, And she called it " My Beautiful Mistake's"
