MY BEAUTIFUL MISTAKE'S.

CHAPTER 22.

Ngayon ang araw ng pag alis namin ng bansa.

Ngayong araw ko 'din kakalimutan ang mga 'di magandang nangyari sa buhay ko sa bansang ito.

Ngayong araw ko 'din lilisanin ang bansang ito kung saan una kong naramdaman ang pag tibok ng puso ko para sa isang lalaki.

Leaving this country makes me feel leaving my memories here.

Madaming nag tutulak sakin na manatili sa bansang ito, pero kapag naiisip kona manatili rito baka maka-sira ako ng pangarap ng iba.

Ayokong maka-sira ng pangarap ng iba, gusto kong tuparin niya ang pangarap niya at tsaka kolang masasabi na tama ang desisyon kong iwanan siya at hindi sabihin sa kanya ang totoo kapag pag balik ko dito ay kilala na siyang engineer at kilala na 'rin siya bilang CEO Ng kanilang kompanya.

Sa totoo lang, hindi madaling mag desisyon ng walang ka-siguraduhan sa kung anong puwedeng mangyari.

You really need to think first before doing some shits that you will regret after doing it.

Pero sa desisyon ko ngayon, napag isipan konang mabuti na mas piliin ko ang sarili ko kesa sumugal sa walang kasiguraduhang pag-ibig nayan.

Love can wait and I know it, I don't need to rush for love if I know to myself that I can love myself more than being loved by the person I love.

May mga problema tayong hindi puwedeng gamiting excuse para maka-ligtas sa reyalidad, we are living in this foolish world and we need to accept every bullshit that will come into our live's. We are living in a judgemental world and you cannot do something on it, unless you will keep quite and just go with the flow until you reach the right path.

We really need to realize that being unloved doesn't mean you're alone. Sometimes we realize that it's more fun being unloved by the person you like 'cause you can enjoy your life alone, and do the things you wanted.

I don't know why I am saying this kind of words inside my head, siguro gusto kong paniwalain ang sarili ko sa mga sinasabi ko ngayon.

" Latisha, anak halika na't andyan na ang kotse ko" Duon lang ako naka galaw ng marinig ko ang boses ni mommy.

" Ah ei s-sige po susunod po ako, kunin kolang po ang mga maleta ko" Sabi ko naman at tumayo na at kinuha ang mga maketa ko.

Bago lumabas ng aking kuwarto ay pinakatutignan kopa ito. At bumaba na.

Pag baba ko ay nakita ko silang nilalabas na ang mga maleta nila.

This is it pansit, aalis na talaga kami.

Sinakay na ang mga maleta namin sa likod at sumakay na kami, hapon ang flight namin papuntang turkey, medyo kinakabahan ako dahil ito ang unang pag ka-kataon na makakasakay ako sa eroplano.

Naka tanaw lang ako sa bintana ng kotse ni mommy. Tumigil naman Ang kotse dahil traffic.

Agad akong napa-tingin sa isang restaurant, biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng makita si matthew 'dun.

Masaya siya halata sa muka niyang hanggang tainga ang ngiti, napadako ang tingin ko sa babaeng nag papangiti at patawa sa kanya.

Tsaka kolang napansin na tumutulo na pala ang luha ko habang naka tingin sa kanila.

It was akiezsha, the girl who I use to call my sister even tho we are not blood related.

Talaga 'bang nagustuhan ako ni matthew o isa lang 'iyon sa mga salitang ginagamit niya para makuha ang virginity ng isang babae?

Hindi ko alam kung namamalik-mata ako pero nakita ko si matthew na naka tingin sa may kotse namin, naka baba ang window ng sasakyan dahil hindi pa naman ito umaandar.

I saw how his jaw clenched as he saw me looking at his direction and he look at me with his serious face.

Nawala ang atensyon ko sa kanya ng umandar na ulit ang kotse, muli akong tumingin sa gawin nila at nakita ko silang nag halikan...

Agad akong nag iwas ng tingin at sinarado na ang window ng sasakyan at umupo nalang ng daretsyo.

I know we don't have relationship but it's hurts.. it really hurts so much..

I thought he like me but yet look where he is now, nakikipag halikan sa kaibigan ko, did he really like me or it was just his plan para mapa-lapit sa kaibigan ko?

Mas gusto kong isipin na.. na hindi niya talaga ako nagustuhan kesa isipin na ginamit niya ako para makuha ang atensyon ng kaibigan ko..

" Anak?"

'Dun lang nakuha ang atensyon ko sa pag tawag ni mommy.

" Bakit po?" Halata sa boses ko ang panginginig.

" Ayos ka lang ba?" Agad niyang tanong ng makita niyang may kumawalang luha sa aking mata.

" Y-yes naman mommy, a-ayos lang po ako" Sabi ko at binigyan ng pekeng ngiti ang aking ina.

" You sure?" My mom ask in her worried voice.

" Yes mommy, I am just sleepy" Sabi ko at nag kunwaring humikab.

" Sige, when we get there in Europe, we will talk about your child" Sabi ni mommy para man laki ang mata ko.

" A-alam mo napo?" Tanong ko ng may kaba.

" Hmm yes anak, you don't need to hide it to me, I understand you baby" Sabi ni mommy at hinila Ako para halikan ang noo ko.

" Are you not mad? I mean you should get mad 'cause I am pregnant at a young age" I said while there's a tears on my eyes that wants to fall.

" Anak, bakit ako magagalit? isa pa, apo ko 'din 'yang nasa sinapupunan mo kaya bakit ako magagalit? and nasa tamang edad kana 'man na, basta you're gonna promise me that you will be a good mother on your baby okay? don't do the things I did to you when you're still young, okay?" My mom said and smile.

" Yes mommy, I promise that I will be a good mother to my child, I will always be a perfect mother for her or he" Sabi ko at yumakap pa kay mommy ng mahigpit.

" Do it anak, don't think about the people who's talking behind your back dahil ang aga mo nabuntis at wala pang tatay"

" I will mom" Sabi ko at niyakap siya ng mahigpit.

Maraming bagay ang puwedeng pag sisihan ko pero hindi kasali duon ang magka-anak ako ng maaga.

This was my beautiful mistakes that I will never regret doing.

*******
The girl under the bright sun.
********
A/N- Marilovesyuu
********
Sorry sa late update guys! sana magustuhan niyo 'tong chap na'to!!!