AfriShade // Natasha Romanoff & Clint Barton [Düzenleniyor]

☆ 4' Başardım! -mı?

☆☆☆

Sabah güneşinin ilk ışıklarıyla uyandım. Gözlerimi ovuşturarak etrafa baktım ve masamın üzerindeki dosyaların dağılmış olduğunu fark ettim. Gece boyunca çalışırken uyuyakalmıştım yine. Kalktım ve kahvaltı yapmaya geçtim.

Kahvaltımı bitirdikten sonra, günün geri kalanını zinde geçirmek için spor yapmaya karar verdim. Spor kıyafetlerimi giydim, spor ayakkabılarımı bağladım ve dışarı çıktım. Bu büyük şehirin içinde yine de doğaya yer vermeleri ve bunu çok deengeli şekilde başarmış olmaları beni etkiliyordu. Tabi ki Karabik'de, doğduğum ve hayatımın yarısının geçtiği yerde, daha fazla ağaçlar, bitkiler vardı ama artık New York'a da alışmıştım.

Eve geri döndüğümde telefonumun ekranında bir e-posta bildirimi belirdi. E-postanın KEY'den geldiğini görünce heyecanlanmaya başladım.

Hızlıca açıp okumaya başladım;

Sayın Riley Hunter,

SHIELD olarak sizinle işbirliği yapma fırsatı sunuyoruz. Ekibimize katılmanızı ve özel yeteneklerinizle bize katkıda bulunmanızı arzu ediyoruz. Detaylı bilgiler ve iş teklifimiz için ekteki belgeyi incelemenizi rica ediyoruz.

Saygılarımla, Nick Orwell, KEY Direktörü

E-postayı sonuna kadar okuduktan sonra bir sevinç çığlığı attım. Planımın işe yaradığını görmek beni inanılmaz mutlu etti.

Hemen ekteki bilgiyi doldurmak için bilgisayarımı açtım. Formu doldurduktan sonra geri gönder düğmesine bastım ve işlemin tamamlandığını gördüm.

Birkaç dakika sonra telefonum yeniden titredi ve bir e-posta daha geldi. Hemen açtım ve içeriğini okudum. E-postada, hemen gelip başlayabileceğim yazıyordu. Bu haber beni inanılmaz mutlu etti ve heyecanla hazırlanmaya başladım.

Önce bir duş almam gerekiyordu. Hızla banyoya gittim ve serinletici bir duş aldım. Ardından sıra kıyafet seçmeye  gelmişti. Önce direkt olarak kostümümü giymek istedim ama ilk gün olduğu için göreve gitmeyeceğini düşündüm ve daha rahat ama aynı zamanda şık birşeyler seçtim.

Motorumla KEY Company otoparkına vardığımda kapıdaki görevli motoru ve anahtarını otoparka park etmek için aldı. Motoru bıraktıktan sonra SHIELD binasına doğru hızla ilerlerken, bir anda biriyle çarpıştım. Hızlı adımlarımla yürürken, karşılaşmanın etkisiyle bir an duraksadım. Ancak çarpıştığım kişi yüzüme bile bakmadan yoluna devam etti.

Bu davranış biraz garip gelmişti ama pek umursamadım. Belki de acelesi vardı ya da dalgınlıkla çarpışmıştık, kim bilir?

Hayatın telaşesinde ufak tefek karşılaşmaların olabileceğini düşünerek, bu olayı kafamdan çıkardım. Yeni görevimde nelerle karşılaşacağımı düşünerek heyecanımı korudum.