Unicode
Chapter 7
ပိုင်ယွီရှောင်းက သူ့ဆီကနေအချော့ခံလိုက်ရပြီး သူလှည့်စားတာခံလိုက်ရတာကြောင့် နောက်တစ်ခေါက်ကြိုးစားပေးခဲ့ပေမယ့် ကိစ္စတစ်ခုလုံးက သူမအောက်မှာပဲရှိနေသည်။သူက သူမပြုသမျှနုနေရပြီး အဲ့ဒါက သူ့နှုတ်ခမ်းမှာကပ်နေတဲ့အဆီခဲကြီးတစ်ခုလိုပဲ။သူအနံ့ခံနိုင်ပေမယ့် စားလို့မရနိုင်ပေ။
သူမကယားယံစေတဲ့နေရာကိုရောက်တဲ့အခါမှာ အားမသုံးတာကြောင့် သူ့ကိုပြင်းထန်တဲ့နာကျင်မှုဖြစ်စေသည်။သူက အတင်းအကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ရမ္မက်တွေကိုဖြေဖျောက်ဖို့ နေရာမရှိဘူးဖြစ်နေသည်။
နောက်ဆုံးတွင် သူမက တကယ်ကြီးကြောက်တာကြောင့် တာဝန်မဲ့တဲ့စကားလုံးများပြောထွက်လာခဲ့သည်။
"ဒါဆက်မလုပ်တာပိုကောင်းလိမ့်မယ်။ကျွန်မတို့ နောက်တစ်ကြိမ်မှ လုပ်ကြတာပေါ့"
စစ်လျှို့ကျင်းက သူ့ကိုယ်ထဲကတင်းကြပ်နေတဲ့ကြိုးတွေပြတ်ထွက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။
သူမက ဒါကိုမလုပ်ချင်ဘူးလို့ပြောတာလား?သူ့ခွင့်မပြုဘဲနဲ့ဘယ်လိုလုပ်ငြင်းရဲရတာလဲ!!!!သူက အရမ်းစိတ်တိုနေပေမယ့် အပြုံးမပျက်ခဲ့ဘူး။
အရမ်းကောင်းတယ်....သူမက သူ့ကိုကြိုးချည်တယ်၊သူ့ဘောင်းဘီတွေကိုချွတ်တယ်၊သူ့ပေါ်ကိုဆီတွေလာလူးတယ်၊ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ထဲကမီးကိုတောက်လောက်လာစေတယ်(ထ_န်)။ပြီးတော့ သူမက သူ့ခေါင်းပေါ်ကိုရေအေးတွေလောင်းချပြီးတော့ သူမဆက်ပြီးမကစားချင်တော့ဘူးဆိုပြီးသူ့ကိုပြောသေးတယ်.....
သူက ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ပြည့်စုံတဲ့ မင်းသားလင်ဖြစ်ပြီး အိပ်ယာထဲမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကစားတာဘယ်တုန်းကမှမခံရဖူးဘူး။သူမရဲ့ကစားနေတဲ့နည်းလမ်း "ပိုကောင်းအောင်လို့ ဇက်ကြိုးတွေကိုဖြေလျှော့"နေတာ သိသာလွန်းတယ်။
"မင်းပြန်လာပြီး ဒိကိစ္စကိုချက်ချင်းအပြီးသတ်ဖို့ အခွင့်အရေးရမယ်"
သူကသူမကို အေးစက်စွာသတိပေးလိုက်သည်။သူ့ရဲ့ ကြောက်စရာကောင်းအောင်ကို အလွန်တည်ငြိမ်နေတဲ့အသံက အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ တုန်လှုပ်သွားစေသည်။
YOU ARE READING
ဒီကိုယ်လုပ်တော်ကအလုပ်များနေပါတယ် ဝမ်ရယ်/ဒီကိုယ္လုပ္ေတာ္ကအလုပ္မ်ားေနပါတယ္ ဝမ္ရယ္
Historical Fictionကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့မိန်းမတိုင်းက အဓိကဇနီးနေရာအတွက် တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ ဆန္ဒရှိနေတာမဟုတ်ဘူး။ ပိုင်ယွီရှောင်းက ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်နေရတာကို အရမ်းပျော်တယ်။သူမ တစ်ခြားအရာတွေကို ဂရုစိုက်နေဖို့မလိုတော့ဘူးလေ။ ဘယ်သူကသိမှာလဲ။သူမရဲ့ အိပ်ဆောင်ကို နှစ်နှစ်လောက်မလာဘူးတ...
