Herkesin gözünün bende olduğunu hissettim. Merve'den başka yakınım yoktu benim.. Koşarak Merve'nin yanına gitmeye çalıştım ama yetişemedim. Gözlerimden daha fazla yaş aktı, hıçkırarak ağlıyordum..
"M-Merve! "
Kendi kendime orada ağladım, rezil olmuş hissediyordum.. Hayatım üzerime yıkılmıştı. Ellerim ile yüzümü kapattım.
Omuzumda bir el hissedince titredim, kafamı utanmış bir şekilde çevirdim. Sarp'ı görünce daha çok korktum ve ağlamaya başladım.
"Hey. Bana bak. "
Çenemi tuttu nazik bir şekilde, Sarp'tan beklemediğim bir tutuştu bu. Kafamı onun yüzüne doğru kaldırdı. Sonra ise baş parmağı ile gözyaşlarımı sildi..
"Sanırım herşey benim yüzümden. "
İç çekti, sanki ben bu şekilde gördüğü için suçluluk duygusu hissediyor gibi.
"Burada çok kişi var, gel. "
Kolumu tuttu ve beni erkekler lavabosuna götürdü.
"Şimdi tekiz. "
Dayanamadım daha fazla, Sarp'a sımsıkı sarıldım ve ağlamaya başladım hıçkırarak. Şuan ne yaptığımı ben bile bilmiyordum.
"H-herşeyi mahvettim!! "
Sarp iç çekti, sarılmama yavaşça karşılık verdi. Sonra kafamı kaldırdı ve bir anda dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Gözlerimden yaşlar akarken kızardım. Sonra ise gözlerimi yavaşça kapattım.
"Şimdi sakin ol. "
Başımı okşadı, sonra öpücüğü kesti ve bana baktı. Merve'yi unutmamı istediği belliydi ama bu imkansızdı benim için.
"Sen birşey mahvetmedin tamam mı? Herşeyi mahveden benim. "
Omuzlarımı tuttu, gözlerimin içine baktı. Biraz daha rahatlamıştım...
"Herşeyi yerine koyucaz. "
Sessiz bir ses tonuyla söyledi karşımdaki sarışın çocuk. Başımı onaylayarak salladım, ama sesinin arkasında nedensizce başka bir duyguda besliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fark Eder Mi? | GxG - BxB |
Ficção AdolescenteKaldıkları yetimhane yıkıldıktan sonra kendilerine verilen bursla Özel İlayza Koleji'ne gitmeye başlayan Merve ve Berk hayatlarının değişiceğinden habersizdi.