,.....................Next Morning....
Sandayမို့ဒီနေ့တော့လွတ်လပ်ရေးနေ့ဖြစ်သည်...မနက်စောစောထပြန်သွားတဲ့ကိုကိုဟာ သူနဲ့တောင်မနက်စာမစားသွားခဲ့ပါ...
ခပ်အုံ့အုံ့ဖြစ်နေတဲ့ကောင်းကင်ကြီးကိုမော့ကြည့်နေရာမှနှစ်အိမ်ကျော်လောက်ကGemအိမ်ဆီသို့အကြည့်ရောက်မိသည်...
ကံတရားကဘဲတမင်စီမံသလားရယ်တော့မသိ..ခြံရှေ့သို့ထွက်လာတဲ့Gemနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံဖြစ်သည်..သို့သော်လည်း ချက်ချင်းမျက်နှာလွှာချပစ်ခဲ့တာဟာ သူပါ...
စိတ်ဆိုးတာထက် ဒီရက်ပိုင်းတွေGemနဲ့အကြည့်ချင်းဆုံရင် ရင်တွေတအားခုန်သည်...ကော်ဖီကြောင့်ပြောရအောင်လဲသူက ကော်ဖီကို ညဘက်မဖြစ်မနေသောက်ရမှသာ သောက်သည့်သူမျိုး...
တစ်ချက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် သူအိမ်ဘက်သို့လျှောက်လာနေသည့် Gemကြောင့် အလျင်အမြန်ပင် အိမ်ထဲသို့ပြေးဝင်မိသည်...
*ဘာလာလုပ်တာလဲ*
..........................
ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်သည်..ခပ်အုံ့အုံ့ဖြစ်နေတဲ့မိုးတိမ်တွေကြောင့် ခြံရှေ့ထိုင်ဖို့ သူထွက်လာခဲ့သော်လည်း စိတ်ကကောင်ငယ်လေးဆီသာ..
အလွမ်းပြေမျက်နှာလေးများတွေ့ရမလား လှမ်းကြည့်မိကာမှ သူ့ဆုတောင်းကိုဘုရားသခင်ကြားသွားပြီထင်ပါရဲ့...မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာလေးဟာ အဝေးကဆိုပေမဲ့ ချစ်စရာကောင်းသည်။
သူ့ကိုမြင်တော့ ချက်ချင်းအကြည့်လွှဲကာ အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားတဲ့ကလေးငယ်...တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း ထိုအိမ်ဘက်သို့ခြေဦးလှည့်လိုက်သည်...
"Fourth ကိုယ်ဝင်မယ်နော်"
အိမ်ထဲဝင်သွားသည့်ကလေးငယ်ဟာအခုတော့ခြေစလက်စပျောက်လို့ပင်...အိမ်ထဲသို့ဝင်လာရင်း နာမည်လေးအားအော်ခေါ်တော့ ဘောက်ဆက်ဆက် ပြန်ထူးသံလေးဟာ နားထဲစွဲကျန်နေလျက်...
"Fourth... Fourthရေ..ကြားလား"
"ဘာလဲ!"
မီးဖိုခန်းထဲကထွက်လာတဲ့အသံလေးကြောင့်သွားတွေပေါ်အောင်ပြုံးလိုက်ရင်း ထိုကလေးအနားသို့သွားလိုက်သည်။
