အချိန်အားဖြင့် မနက်10နာရီ...Gemနဲ့သူဟာမနက်စာစားပြီး ဧည့်ခန်းမှာ TVကြည့်နေတာဖြစ်သည်...
"Gem"
"ဟမ် ဘာလဲ"
TV screen ပေါ်အကြည့်ရောက်နေသည့်Gemဟာသူ့ဘက်ကိုအသံသာလာသည်..ခေါင်းလှည့်မလာပေ။
"Ai Gemလို့"
"အင်းလေ ပြောလို့ ဘာလဲ Fourthရဲ့"
ခုထိကိုလှည့်မလာသေးသည့်Gemဟာသူ့ဒေါသစိတ်ကိုများတမင်စမ်းသပ်နေသလား...
"Gem!!"
ပုခုံးစွန်းကိုဖြတ်ခနဲလှမ်းရိုက်ကာအော်ချလိုက်မှသူ့ဆီသို့အကြည့်ရောက်လာသည့်Gem..
"ပြောလေ ကိုယ့်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြော"
"ဟွန်း ငါပျင်းတယ် City mallသွားမယ် မင်းလိုက်ပို့ပေး"
ထော်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးအားနမ်းပစ်ချင်စိတ်တွေသာကြီးစိုးနေသည့်Geminiတစ်ယောက် fourth စကားသံတွေကို ကြားတစ်ချက်မကြားတစ်ချက်....
"Gem ကြားလား ငါပြောတာ"
"Hmm ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ သွားကြမယ်လေ လာ"
ခပ်သွယ်သွယ်လက်လေးအားဆွဲကိုင်ကာသူ့အိမ်ဘက်သို့ထွက်လာခဲ့သည်...ကောင်ငယ်လေးအတွက်ဆို အရာရာကိုဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ရမယ်မဟုတ်လား။
...........
"Mae သားအပြင်ခဏသွားမယ်နော်.."
ကောင်ငယ်လေးကိုဧည့်ခန်းတွင်ထားကာအခန်းထဲသို့အပြေးတက်လာခဲ့သည်..နံရံတွင်ချိတ်ထားသော ၂ကြိမ်မျှသာအသုံးပြုရသေးသည့် ကားသော့အားဆွဲယူကာ ပြန်ဆင်းလာခဲ့၏..
ရုတ်တရက်မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းလေးဟာသူ့နှုတ်ခမ်းပါးထက်အပြုံးတစ်ချို့ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့သည်။
"Ohh..Phawက Fourthနဲ့စကားကောင်းနေတာဘဲ"
လှေကားထက်ကအမြန်ပင်ပြေးဆင်းလာခဲ့ပြီး ကောင်ငယ်လေးရှိရာသို့ခပ်သွက်သွက်လျှောက်သွားလိုက်၏...
"မတွေ့ရတာကြာတော့ သားFourthလေးတောင်တော်တော်ကြီးနေပြီ..ပထမတစ်ခေါက်တွေ့ခဲ့တုန်းက ငယ်ငယ်လေး"
Phawစကားကိုသဘောတကျဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်နေသည့်ကလေးဟာချစ်စရာကောင်းသည်...ပုခုံးလေးအားခပ်ဖွဖွလှမ်းပုတ်လိုက်ရင်း..
