ဒီနေ့ပိတ်ရက်နှစ်ရက်ရထားတာမလို့ ကျန်းဟောင့်အဆောင်မှာပဲနေဖို့စိတ်ကူးထားသည်။ Introvert တစ်ယောက်အနေနဲ့လူရှုပ်တဲ့နေရာတွေကိုသွားဖို့ကျန်းဟောင့်မကြိုက် သို့သော်ဟန်ဘင်ကကစားကွင်းသွားကြမယ်ဆိုပြီးမျက်နှာငယ်လေးနဲ့လာပူဆာနေသဖြင့်ကျန်းဟောင့်မလိုက်ချင်လိုက်ချင်နဲ့လိုက်လာရသည်။
"ဟောင့်ကောရယ်မျက်နှာကြီးဆူပုတ်မနေပါနဲ့"
"ကောဒီလိုလူရှုပ်တဲ့နေရာမကြိုက်တာဟန်ဘင်သိရက်နဲ့ ပြီးတော့ထယ်ရယ်နဲ့ဂယူတို့လဲမပါဘူး"
"သူတို့လဲပိတ်ရက်ရတုန်း Date မှာပေါ့လို့..ဟူး~ အင်းပေါ့လေကောမှာရည်းစားမှမရှိတာဘယ်နားလည်မလဲ"
ကျန်းဟောင့်အတွက်စိတ်မကောင်းသလိုအသံလေးနဲ့ဆိုလာတော့ကျန်းဟောင့်ရီချင်တာအောင့်ထားရသည်။
ဒီဆောင်းဟန်ဘင်ငါ့ကိုဘူလီနေတာလား?
"ကောကိုပြောနေတာဟန်ဘင်မှာရောရှိလို့လား"
"မရွိပါဘူး အယ်ဟုတ်သား ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံး Single ဆိုတော့တွဲကြည့်ကြမလား"
"ရူး ရူးနေတာလား"
ကျန်းဟောင့်မျက်နှာတွေပူလာသဖြင့်ရေခဲမုန့်ဆိုင်ကိုပြေးထွက်လာလိုက်သည်။ အနောက်မှာဟန်ဘင်ဘယ်လိုကျန်ခဲ့လဲမတွေးမိတော့။
ခုတလောဆောင်းဟန်ဘင်ဆီကအီစီကလီစကားတွေကြီးကြားနေရလို့ ကျန်းဟောင့်သူငယ်ချင်းလို့သဘောကျပါတယ်ဆိုတာကိုတောင်သူ့ကိုယ်သူမယုံတော့တဲ့အထိ။
ဟန်ဘင်လဲသူ့အကောင်ပေါက်လေးနောက်ကိုပြေးလိုက်သွားခဲ့တယ်။
"ကောကချောကလက်စားမယ် ဟန်ဘင်ရော?"
"ချောကလက်ပဲ"
"အွန်း အာဂျောရှီး ကျွန်တော်တို့ကိုချောကလက်နှစ်ခုပေးပါ"
ရေခဲမုန့်ရတာနှင့်သစ်ပင်ရိပ်အောက်ကခုံတန်းလေးနားမှာနှစ်ယောက်သား ရေခဲမုန့်စားလိုက်စကားတွေပြောလိုက်နဲ့ရီမောနေကြတဲ့မြင်ကွင်းကဟန်ဘင်အတွက်ဘယ်တော့မှမေ့နိုင်မှာမဟုတ်။
ဟန်ဘင်ကကျန်းဟောင့်လက်ထဲကရေခဲမုန့်ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ဆိုလာသည်။
