"ခရမ္းေရာင္က်ဴးလစ္ပန္းေလးရဲ႕အဓိပၸါယ္က "ထာဝရအခ်စ္" တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေဟာင့္ေကာကိုပဲထာဝရခ်စ္သြားမွာမလို႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ခ်စ္ေပးႏိုင္မလားဗ်"
က်န္းေဟာင့္ဟန္ဘင္လက္ထဲကပန္းစည္းကိုယူလိုက္ၿပီး။
"အင္..အင္း~"
"ဟင္ဘာေျပာတာလဲမၾကားရဘူးဗ်"
"အင္းလို႔!"
႐ွက္လို႔မ်က္ႏွာေလးငံု႔ၿပီး "အင္း" လို႔ေျပာေနတဲ့က်န္းေဟာင့္ေၾကာင့္ဟန္ဘင္ပိုလို႔စခ်င္မိသည္။
"ဘာကိုအင္းလဲဟင္"
"ေကာလည္းပဲဟန္ဘင္ကိုခ်စ္တယ္လို႔"
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားေတာ့ Bar တစ္ခုလံုးေအာ္ဟစ္သံေတြနဲ႔ေျဗာင္းဆန္ကုန္ေတာ့သည္။ ထိုထဲမွာပဲေအာင္ႏိုင္သူအျပံဳးျပံဳးေနတဲ့သူနဲ႔႐ွက္လို့ေခါင္းေလးငံု႔ထားတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္႐ွိသတဲ့။
.
.
.
"ေကာကိုကြၽန္ေတာ္ေျပာပါတယ္ အမ်ားႀကီးမေသာက္ပါနဲ႔လို႔"
"တြဲတာ ၂၄နာရီ ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး ဘာလဲမင္းကၿငိဳျငင္ေနၿပီလား"
လူကသာမူးၿပီးယိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္ေနေပမယ့္ျပန္ေတာ့စြာႏိုင္ေသးတာက်န္းေဟာင့္ပီသပါေပတယ္။
ဟန္ဘင္က်န္းေဟာင့္ေျပာတာကို "မဟုတ္ပါဘူး" လို႔သာျနပ္ေျဖလိုက္ၿပီးဂယူဘင္းတို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ကာအမူးသမားေလးက်န္းေဟာင့္ခါးေလးကိုထိန္းကိုင္လို႔သူ႔ကားဆီသို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ ဟန္ဘင္မွာကား႐ွိေပမယ့္အခုလိုသြားစရာ႐ွိမွသာယူေမာင္းျဖစ္သည္။
က်န္းေဟာင့္ကိုေနရလြတ္လပ္ေအာင္ကားအေနာက္ခံုမွထားလိုက္ျပီးဟန္ဘင္ကေတာ့ကိုယ္ေတာ္က်န္းရဲ႕ကားဒ႐ိုင္ဘာေလးလုက္ရသည္။
"ေဟာင့္ေကာအိမ္ဘယ္မွာလဲ" ေမးေတာ့လက္ညိဳးေလးနဲ႔ဟန္ဘင္ရဲ႕ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ေလးကိုထိုးၿပီး "ဒီမွာ ဒီမွာ" လုပ္ေနတဲ့က်န္းေဟာင့္ေၾကာင့္ဟန္ဘင္ရီမိသည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲေမးေမးသူ႔ရင္ဘတ္ကိုပဲထိုးျပေနတာေၾကာင့္ေနာက္ဆံုးေတာ့သူတို႔ရဲ႕အေဆာင္ေလးကိုပဲေခၚလာရသည္။
