ဒီေန႔ပိတ္ရက္ႏွစ္ရက္ရထားတာမလို႔ က်န္းေဟာင့္အေဆာင္မွာပဲေနဖို႔စိတ္ကူးထားသည္။ Introvert တစ္ေယာက္အေနနဲ႔လူရႈပ္တဲ့ေနရာေတြကိုသြားဖို႔က်န္းေဟာင့္မႀကိဳက္ သို႔ေသာ္ဟန္ဘင္ကကစားကြင္းသြားၾကမယ္ဆိုၿပီးမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ့လာပူဆာေနသျဖင့္က်န္းေဟာင့္မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္နဲ႔လိုက္လာရသည္။
"ေဟာင့္ေကာရယ္မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္မေနပါနဲ႔"
"ေကာဒီလိုလူရႈပ္တဲ့ေနရာမႀကိဳက္တာဟန္ဘင္သိရက္နဲ႔ ၿပီးေတာ့ထယ္ရယ္နဲ႔ဂယူတို႔လဲမပါဘူး"
"သူတို႔လဲပိတ္ရက္ရတုန္း Date မွာေပါ့လို႔..ဟူး~ အင္းေပါ့ေလေကာမွာရည္းစားမွမရွိတာဘယ္နားလည္မလဲ"
က်န္းေဟာင့္အတြက္စိတ္မေကာင္းသလိုအသံေလးနဲ႔ဆိုလာေတာ့က်န္းေဟာင့္ရီခ်င္တာေအာင့္ထားရသည္။
ဒီေဆာင္းဟန္ဘင္ငါ့ကိုဘူလီေနတာလား?
"ေကာကိုေျပာေနတာဟန္ဘင္မွာေရာရွိလို႔လား"
"မရွိပါဘူး အယ္ဟုတ္သား ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး Single ဆိုေတာ့တြဲျကည့္ၾကမလား"
"႐ူး ႐ူးေနတာလား"
က်န္းေဟာင့္မ်က္ႏွာေတြပူလာသျဖင့္ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ကိုေျပးထြက္လာလိုက္သည္။ အေနာက္မွာဟန္ဘင္ဘယ္လိုက်န္ခဲ့လဲမေတြးမိေတာ့။
ခုတေလာေဆာင္းဟန္ဘင္ဆီကအီစီကလီစကားေတြႀကီးၾကားေနရလို႔ က်န္းေဟာင့္သူငယ္ခ်င္းလို႔သေဘာက်ပါတယ္ဆိုတာကိုေတာင္သူ႔ကိုယ္သူမယံုေတာ့တဲ့အထိ။
ဟန္ဘင္လဲသူ႔အေကာင္ေပါက္ေလးေနာက္ကိုေျပးလိုက္သြားခဲ့တယ္။
"ေကာကေခ်ာကလက္စားမယ္ ဟန္ဘင္ေရာ?"
"ေခ်ာကလက္ပဲ"
"အြန္း အာေဂ်ာရွီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေခ်ာကလက္ႏွစ္ခုေပးပါ"
ေရခဲမုန္႔ရတာႏွင့္သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္ကခံုတန္းေလးနားမွာႏွစ္ေယာက္သား ေရခဲမုန္႔စားလိုက္စကားေတြေျပာလိုက္နဲ႔ရီေမာေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကဟန္ဘင္အတြက္ဘယ္ေတာ့မွေမ့ႏိုင္မွာမဟုတ္။
ဟန္ဘင္ကက်န္းေဟာင့္လက္ထဲကေရခဲမုန္႔ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ဆိုလာသည္။
