'ဟဲ့ ဂျာအွန်း'
'အေးပြောလေ'
'ပြောလေ'
'ဟဲ့ခေါ်ပြီးတော့ပြောမှပေါ့'
သုံးခါလောက်ခေါ်တာတောင်မပြောတဲ့ဆူဂျီကိုဂျာအွန်းစိတ်တိုလာသည်။
'ဟိုလေ ဘဲ့ဟာရင်းကချစ်စရာလေးသိလား'
'အေးသိတယ်လေ ယားဆောင်းဆူးဂျီ အဲ့တာလေးပြောဖို့ကိုငါနင့်ကို သုံးခါလောက်ခေါ်လိုက်ရတယ်နော်'
'ငါလေပေါက်ကရတွေတွေးနေမိတယ်သိလား'
'ဟမ် ဘာပေါက်ကရလဲ'
'အဟွတ်ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူ'
'ထူးထူးဆန်းဆန်းနဲ့ ငါကဒဏ်ရာရလာတဲ့သူနော်နဲနဲပါးပါးတွဲပါအုံးလား'
'ခြစ်မိရုံလေးပဲကို တွဲခိုင်းနေသေးတယ် ဘာလိုလိုနဲ့ ညတောင်ရောက်တော့မယ် လာအိမ်မြန်မြန်ပြန်ရအောင်'
'ငါ့တို့အပြင်ထွက်တော့ ညနေစောင်းလောက်ရှိပြီလေ အားဖြေးဖြေးဆွဲပါဟခြစ်မိတာလဲသေသေလေးမှမဟုတ်တာကို'
▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️
ခန်းနားလှတဲ့ သုံးထပ်တိုက်အိမ်ကြီးအရှေ့မှာ ဟာရင်းကားဟွန်းတီးလိုက်တော့ဂိတ်စောင့်လို့ထင်ရတဲ့သူနှစ်ယောက်က ခြံတကားလာဖွင့်ပေးတယ်။ကွန်ကရစ်ကားသုံးစီးဆန့်ရုံလမ်းလေးပေါ်မှာကားကိုထိုးရပ်ပြီး လမ်းအဆုံးကအိမ်ကြီးဆီသို့ ခပ်မြန်မြန်လေးရှောက်မိတယ်။ဘေးဘက်မှာတော့ဥယျာဥ်လိုမျ
က်ခင်းစိမ်းတွေပေါ်မှာ ပန်းတွေသစ်ပင်တွေကို စနစ်တကျစိုက်ထားတယ်။
ဥယျာဥ်ထဲမှာဟာရင်း appa ရဲ့ bodyguard အချို့စောင့်နေပုံရတယ်။အိမ်ထဲဝင်ဖို့လုပ်တော့ Miss ဂျာ က ကောင်းမလေးနှစ်ယောက်နဲ့တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး ထမင်းစားခန်းထဲလမ်းပြတယ်။ဒီအိမ်ထဲမရောက်တာ 4 နှစ်ရှိပြီမို့အိမ်နဲ့နဲနဲစိမ်းနေတယ်။အိမ်ပြန်ဆောက်လိုက်တာလဲပါမှပေါ့။
'ဟောဒါအားလေးရောက်ပြီးလား လာထိုင်ထိုင်'
အမေညွန်ပြတဲ့နေရာကို သွားထိုင်လိုက်ရတယ်။အမေကဒီမှာထိုင်ဆိုဒီမှာထိုင်တာပဲကြိုက်တာ။
