Үзэшгүй нэгэн
💎Ad white cat 💎
Үс, арьс, бүр сормуус нь хүртэл өөгүй цав цагаан. Төгс түүнийг цасан дундаас төрсөн үү гэлтэй үзэсгэлэн гоо. Тэрээр тансаг даашинзаа нэг нүдний нүдний шил зүүсэн ухаалаг төрхтэй хээнцэр эрээр уяаг нь чангаруулна. Үзэсгэлэнт тэр нүдээ анин зогсож байсан бөгөөд хээнцэр эр
-Боллоо хэмээх үед нүдээ нээв. Энэ үед цасан дундаас ялгаран харагдах мойл хар нүд тодрон үзэгдэв. Энэ үзэсгэлэнтэй төрхөд нь өмсөн байх тансаг даашинз хүртэл өнгө сүрээ алдах шиг тийм дур булаам төрх. Энэ булаам төрх дээрээ нэмэн үзэсгэлэнт тэр ичингүйрэн улайгаад өмнөө зогсох хээнцэр эрээс үг хүлээнэ. Хээнцэр эр
-Өөрийгөө хөөрхөн харагдаж байна гэж бодохын ч хэрэггүй. Үзэшгүй байна. Алберо хэмээн чихэнд нь шивнэн хэлээд Алберог толины өмнө аваачлаа. Толинд тусах тэр дээдсийн хүрээллийн үзэсгэлэнт цэцэгс хэмээгддэг гоо авхай нараас илүү тансаг харагдаж байлаа. Гэсэн ч хээнцэр эр
- Даашинз өмсөөд дээрдэнэ гэж бодтол үгүй байж. Нүд хорсгох юм хэмээн хэлээд үсийг нь хойш татан зулгаав. Албэрогийн нүдэнд нулимс цийлгэнэж мөн өршөөл эрсэн харцаар харан
-Ийм байгааг минь уучлаарай. Багшаа. Үзэшгүй байж, танд гай болсонд гэхэд багш гэгдэж буй хээнцэр эр Микайл таатай мишээв. Тэрээр жуумалзангуйгаар
-Ийм үзэшгүй байгааг чинь би л харж тэвчих байх хэмээгээд Алберогийн газар ширтэх харцыг өөр лүгээ харуулан
- Би л чамайг хүлцэн тэвчих учраас надад л наад төрхөө үзүүл хэмээн захирангуйгаар хэлэв. Алберо Микайл руу хүлцэнгүйгээр харан
- Ойлголоо багшаа. Надад санаа тавьж байгаад баярлалаа хэмээв. Микайл толгой сэгсрэн
- Ийм үзэшгүй чөтгөрт санаа тавих ямар хэцүү гээч. Би чамд санаа тавьдаг учраас л ирж байна. Надаас өөр нэгэн байсан бол чамайг хаячихсан байгаа хэмээн Алберог орхин өрөөний нөгөө булан руу явав. Энэ үед Алберогийн нүдэнд сандрал тодрон багшийнхаа хойноос хурдлав. Олон давхар хормойгоо өргөн явах нь эгээтэй л нэгэн улсын гоо гүнж үү гэмээр боловч нүүрэнд нь тодрох сул дорой, айдас дүүрэн харц нь тийм биш гэдгийг сануулна. Микайл өрөөний нөгөө булан буюу орон дээр суусан байлаа. Алберо багшийнхаа өмнө ирэн
- Багшаа би танд талархсанаа илэрхийлж болох уу гэж тэвдэж ичингүйрсэн байдлаар хэлэв. Микайл орон дээр хойш гараа тулан өмнөө сандран зогсох үзэсгэлэн гоо рүү бахтай хараад
- Чи зүгээр л хүссэн юм биш үү. Үзэшгүй бас шуналтай юм аа гэв. Микайлын гар даашинзны хормой доогуур орон гуяыг нь илнэ. Микайл
- Гэхдээ багш нь чиний шуналыг ч гэсэн өршөөх болохоор. Хүсэж байгаа зүйлээ хэлж болноо хэмээв. Алберогийн цагаан царай ягаанхан тоор шиг л болон
- Алберо багш таныг хүсэж байна. Намайг өршөөгөөрэй хэмээн ялдам энхрий хоолойгоор хэллээ. Тэгээд хормойгоо өргөн багшдаа бүхнээ үзүүлэв. Хормой доор нь эр хүний эд байх бөгөөд сэрэл нь хөдөлж боссон байлаа. Микайл Алберогийн боссон эрхтэн хуруугаараа няслаад
- Үзэшгүй юм ааа. Үзэшгүй дур гутам хэмээн жуумалзан анусанд нь хуруугаа хийн суллаж эхлэв. Алберо хормойгоо тас зууран өргөх бөгөөд нүдэнд нь нулимс хуран
- Өршөөгөөрэй багшаа, уучлаарай хэмээн бувтнаж байлаа. Милайк Алберогийн өхөөрдөм үйлдлүүдийг харан таатай мишээн
- Тийм шүү. Өршөө чадах нь зөвхөн би. Хайрлаж чадах нь ч тэр. Зөвхөн би хэмээн хэлээд эмзэг цэгийг нь хүчтэй даран
- Тийм үү. Алберо гэж асуув. Алберо чангаар гиншин дуу алдан тавихдаа
- Тийм ээ. Зөвхөн багш та. Зөвхөн та л намайг хайрлана гэлээ. Микайл түүнийхээс гараа аван
- Хараач чиний хүсэлтийг биелүүлэх гэж би ингэж их хичээж байна гээд нойтон болсон гараа үзүүлэв. Тэгэхэд Алберо сөхрөн суугаад Микайлын гарыг долоон
- Багшид талархаж байна хэмээн гарыг нь хэлээрээ цэвэрлэж өгнө. Микайлын хуруу бүрийг долоон нэг нэгээр нь ам руугаа хийн хөхөв. Микайл Алберогийн энэ үйлдэл ийг байх л ёстой энгийн зүйл мэт эрхэмсгээр ширтэнэ. Тэгээд Алберог дууссан хойно
- Хувцсаа тайл гэж тушааваас Алберо толгой дохин хувцсаа тайллаа. Бие халхлах зүйл нэгээхэн ч үгүй болоход түүний бурхнаас заяасан бие цогцос нь л үлдэнэ. Микайлын өмнө нь үлдээсэн шимсэн мөрнөөс өөрөөр түүний өөгүй бие дээр торж үлдэх нэгээхэн ч зүйлгүй.
