"Хориотой харилцаа"
Бичсэн-💎Ad white cat, 🧃Zuna, 🐺Roku,
Хянасан-💮 Akame, 🌊Kazu
Саяари сургууль даа явахаар догдлон өглөөний цайгаа уухаар ширээний ард бондгонон, тогтож ядна. Ээж нь мисо шөл урд нь тавингаа
-Томоотой суугаарай Саяари? Хоолоо асгачихав.
Эмэгтэй цаахан талд суух нөхрийнхөө зүг биеэ сунган
-Хонгор минь? Өнөөдөр бороо орно гэсэн. Орой намайг ажлаас ирж авна биз дээ?
-Мнн.
Бяцхан Саяари инээмсэглэнэ.
-Би та хоёрыг ирэх хүртэл багшийн гэрт байж болох уу? Инү сэнсэйд гоё зурагт номнууд байдаг.
-Болно оо. Хурдан хоолоо идээрэй. Хоцрох нь байна.
Хүү сандран хурдан хурдан савхдаж идчихээд цүнхээ чирсээр үүд рүү зүгэлэв. Хаалга дөнгөж онгойлгоход түүнийг хүлээж байсан бололтой өндөр залуу инээмсэглэн мэнд мэднэ.
-Сайн унтаж чадсан уу? Саяачан~
Ээж нь ойртож очоод бөхөлзөн
-Манай хүүг үргэлж хүргэж өгч, авдагт баярлалаа багш аа. Бидэнд их тус болдог шүү?
-Зүгээр дээ. Угаасаа нэг сургуульд хамт байгаа юм чинь? Харин ч ийм мундаг хүү төрүүлж, миний шавь болгосонд баярлалаа гэх юм уу даа?
Инү толгойгоо маажин инээчихээд, Саяариг хөтөлсөөр явжээ.
Хар усан бороо шөнө дөл хүртэл цутгаж байгаа ч Саяари, Инү хоёр цурам ч хийсэнгүй. Хүү цонхны наана зогсоод өлмийгөө өргөн аав, ээжийнхээ ирэх зүг харна. Машины гэрэл асах тоолонд догдлох бяцхан зүрх нь өнгөрч явахад нь унтрах шиг уртаар санаа алдсаар. Инү тэдэн рүү залгасан боловч утсаа ер авсангүй. Цаг харахад шөнийн 12 цаг. Инү очоод
-Саяаччан, гэртээ орж унтах уу? Чи маргааш өглөө хичээлтэй шүү дээ?
Хүү өөдөөс нь хэсэг харж байснаа том алаг нүднээсээ нь том том нулимс урсган уйлж эхэллээ.
-Багш аа..би ганцаараа унтаж чадахгүй..
Инү инээмсэглэн толгойг нь илээд, энгэртээ наав.
-Багш нь хамт байж байя. Тэгээд ээж, аав хоёр нь ирэхээр сэрээнэ ээ?
Тэр хоёр Саяаригийн гэрт орж ирлээ. Тэд багшид маш их итгэдэг тул илүү түлхүүрээ хүртэл өгсөн юм. Инү хүүг унтуулаад нэг их удаагүй байтал гэрийнх нь утас хангинан дуугарлаа.
-Байна уу? Тийм байна?...юу?? Х.Хоёулаа юу...Ойлголоо...Би маргааш өглөө эрт яваад очъё.
5 жилийн дараа:
Саяари босоод нэг сайн суниачихаад ариун цэврийн өрөө рүүгээ орж шүдээ угаалаа. Тод шар өнгийн үс, цэнхэр өнгийн нүд нь сэргэлэн занд нь нэг л өнгө нэмнэ.
"Миний нэр Саяари Мицүха. Одоо 13 настай. Омега. Дунд ангийн 3-р анги. Супер баатрууд болон цагдаа нарт дуртай. Эмч, олон хүнтэй газар бас бороонд дургүй. Аав ээж маань нас барснаас хойш ганцаараа л байгаа."
Үүдний хаалга харшилдана дуугарсаар гаднаас Инү багш орж ирлээ.
-Саяаччан?? 15 минутын өмнө гараад явж байх ёстой байсан шдээ?!
-Ойлголоо! Уучил.
Саяари өрөө рүүгээ гүйж байгаад коридорт бүдэрч унана. Инү түүнийг татаж босголоо.
-Зүгээр үү?
"яахав..бараг л зүгээрдээ.."
Инү бяцхан Саяариг түшин босгож байхдаа түүний сурагч цамны цаанаас гэрэлтэн харагдах хөөрхөн жижигхэн хөхнийг товчийг зэрэвсхэн харав. Үүндээ санаа зовох шиг харцаа буруулан
-Саяари чи дотуураа майк ч юм уу цамц өмсөх хэрэгтэй гэж өөрийнхөө байж боломгүй хүсэлдээ автаж буйгаа хүчлэн нуух гэсэн шиг бухимдуу ууртай өнгөөр хэллээ. Үүнийг нь Саяари ойлгосон ч юмгүй
-Үгүй ээ өнөөдөр ямар халуун байгааг мэдэж байна уу? Би болдог бол цээж нүцгэн явмаар байна! гэж хэнэггүй гэх чинь хэлэх дээ цамцныхаа дээд товчийг тайлна.
Инү эхний 2 товч тайлагдахтай уралдан шууд л гарын барьж аваад
-Чи ингэж болохгүйг мэдэж байгаа. Омега байж ийм зүйл бодох чинь дэндүү тэнэг хэрэг хэмээн зэмлэн цамцийг нь буцаан товчлоно. Саяари багш гэх үү, ах гэх үү энэ асран хамгаалагчийнхаа нухацтай нь аргагүй хөмсгөө зангидан өөрийнх цамцыг товчлох Инүг харж байгаад
-Та яагаад хүнтэй үерхдэггүй юм хэмээн өнөөгийн цогцолж буй байдлаас тэс хөндлөн асуулт асуув. Энэ асуултанд нь мэдээж Инү бэлэн байсангүй багахан сандарсан төрх нүүрэнд нь зэрэвсгэхэн үзэгдээд алга болохтой зэрэгцэн
-Чамд хамаагүй хэрэг. Саяари чи хоцорч байна гээд түүнийг хаалгаар хөөх нь шахуу гаргалаа. Саяариг гарсан хойно нь л асуултын хариу ил болох шиг Инү хаалгад толгойгоо шаан цохиод
-Хараал ид. Би тэрэнд татагдаж болохгүй хэмээн өөрийгөө зэмлэв. Инү өөрийн нүгэлт бодолдоо автахгүйг хичээн өөрийгөө зүхэн шаналаж байхад Саяари энэ талаар өчүүхэн ч сэжиглэх зүйлгүй сургууль руугаа гүйнэ.
Орой нь Инү түүнийг ирэхийг дөхүүлээд хоол хийн, гал тогоондоо юм түжигнүүлнэ. Гуч гаран насны альфа багш бөгөөд ажлын газрынхаа омега нарын дунд зөөлөн боловсон зангаараа танигдсан нэгэн. Өндөр, царайлаг мөн эелдэгхэн. Төгс нөхөр гэж хэлж болохуйц. Инү ногоо хэрчиж байгаад хүндээр санаа алдав.
"Түүний хоёрдогч хүйсийн шинжилгээ сарын өмнө омега гэж гарснаас хойш миний санаа бүр ч их зовох болсон. Хүүхэд байхдаа ч Саяаччан хүн болгонтой хээгүй харьцдаг гэнэн хүү байсан, одоо ч хэвээрээ. Тэгж байгаад асуудалд орчихвол би аав, ээжийнх нь царайг яаж харна аа!"
Инү дахин санаа алдаад нулимс мэлтэлзсэн чигтээ сонгиноо хэрчсээр л.
"Хүүг нь ийм нүдээр харж байгааг тэнгэрээс аль хэдийн мэдчихсэн байх. Би ч хөгийн амьтан юм даа.. "
-Хм!
Багш хуруугаа эсгэж орхижээ. Үүнтэй зэрэгцэн Саяари гаднаас орж ирэв.
-Би ирлээ? Мнн? Та гараа яачихсан юм?
-Юу...Тавтай морил...?
Хүү цус бөнжигнөж харагдах гарлуу нь ширтсээр ойртож ирээд атган, цусыг нь долоочихов. Инү час улайн тэрүүхэн тэндээ сарвалзана.
-Үгүй ээ, чи!
Саяари карманаасаа бамбарууштай хурууны лент гаргаж ирээд наангаа
-Намайг л бэртвэл хэрэглээрэй гээд байсан. Одоо хэн нь бэртчихсэн байгааг хардаа? Хихи~
Инү гараа булааж аван
-Х.Хувцасаа сольчихоод ир! Хоол бараг болчихсон гэж хэлэв.Түүнийг явсны дараа Инү ленттэй гараараа нүүрээ даран, хөргөгч налж суулаа. Тэгээд доош бага зэрэг боссон эрхтэн рүүгээ харав.
"Ямар замбараагүй юм болчихов доо...Намайг уучлаарай! Хадагтай, ноён Мицүха!"
Нар жаргасан хойно Инү жимс хальсалж хэрчээд Саяаригийн өрөөнд оруулж өгтөл хүү ширээгээ дэрлээд, математикийн дэвтэр дээрээ шүлсээ гоожуулаад унтаж байх нь энэ.
-Саяаччан? Босоод хичээлээ хий.
Саяари долийж, солийсоор босон хацраа арчина. Инү ширээн дээр жимсээ тавингаа
-Маргааш миний сургууль дээр очих ээлж болохоор би гэртээ орж эрт унтлаа шүү? Даалгавраа дуусгачихаад унтаарай
-Багш аа? Та нэг мөсөн надтай хамт амьдарчихаач? Амар юм биш үү? Түрээс ч багасаад. Хамт хоолоо хийж иднэ, хамт хүнсээ цуглуулна.
-Тэнэг юм ярихаа больж үз. Сайхан амраарай.
Инү гэртээ орчихоод хаалгаа саван хаана. Хүндээр амьсгаадан, өөрийгөө барьж ядаж байлаа. Дур хүсэл нь оволзсон, гэрэлтэж буй аймшигт нүдээрээ хаа нэг тийшээ цоо ширтэх ажээ.
"Надаар чи яг яалгах гээд байгаа юм бэ?! Саяари Мицүха!!!"
Эвшээн буцан зүйрмэглэн унтах Саяари зүүд зүүдлэнэ. Түрүүхэн оронд нь оруулсан Инү түүний толгойг илж байна
Таатай зөөлхөнөөр нь яг л жаахан байхад нь яаж эрхлүүлэн өхөөрддөг байсан шиг ээ толгойг нь иллээ. Яагаад ч юм тэр сүүлийн үед ингэхээ больсон. Өөрийг нь халгай аятай л хүрэхээр түлхдэг болсон болохоор битүүхэн дурамжхан бодол тээж явдаг байсан Саяаригийн толгойг илэхэд тааламжтай байлаа.
Инү ахынх нь гар түүний толгойг эелдэгхэнээр илээд доошлон хацрыг нь эрхлийлэв. Таатай зөөлөн хүрэлт. Удалгүй тэрхүү гар хацар биш урууланд нь хүрэв. Уруулыг нь хурууныхаа өндөгөөр зөөлөн ирмэнэ. Яг л үнсэх талбараа тэмдэглэж буй мэт санагдана. Ийм санагдахад л Саяаригийн бие халуу дүйгэн цус нь хөөрлөө. Тийм ч их хүлээлэгсэнгүй Инү багш нь түүний уруулыг үнсээд авлаа. Аажуу зөөлөн байсан Инүгийн үйл хөдлөл нэг л мэдэхэд дэндүү хурдан болов. Мэдэж ч амжихаасаа өмнө түүний дор нүцгэн хэвтэх Саяари. Түүнээс ичин гараараа өөрийгөө халхалмаар аядахад Инү багш нь түүний ичих үйлдлийг нь үл тоох мэт гарыг нь холдуулав. Тэгээд урт сүмбэн хуруугаа түүний норж, байж ядсан анусанд нь хийв. Чихийг нь үнсэж долооно. Ингэхдээ байн байн "Саяари, Саяари" хэмээнэ. Эхэндээ халуухан баргал зөөлөн хоолойгоор дуудаж байсан түүний хоолой дуудах тусам шингэрнэ. Тэгэж явсаар яг л өөрийг нь сэрээх гэж ядсан залхсан цээнгэ хоолой болон хувирлаа. Удалгүй "Саяари, Саяари бос л доо. Хаалгаа нээ" гэсэн үгс сонсогдов.
Саяари хэзээ ч ингэж орноосоо год хийтэл босож байсангүй. Тэр шууд л орноосоо өндийв. Хагас манраа байдалтай босон зогсох Саяари дүнгэ дангаар "Саяари хөөе" гэж Инүгийн дууг сонслоо. Үнсэлт бас бус зүйлс зүүд байсанг мэдээд нүүр нь ичин улайна. Толгой тархинд нь хаалганы гадаа зогсох өөртэй нь ганц дотно альфа болох Инү багшийгаа эротик байдлаар төсөөлсөн тэр зүүдний хэлтэрхий эргэлдэнэ.
"Би өглөөний цайнд Омлет хийсэн аливээ хурдал" гэр Инүгийн хоолойг дахин сонслоо. Гадаа одоо ч Инү багшийгаа байгааг мэдсэн Саяари ухаан орох шиг. Өөрийгөө аживал тэрний залуу ноёнтон боссон байлаа. Дотоожоо нэгэн харвал бүр болоогүй тавьчихсан. Нэмээд бүр нойтгонсон. Үүгээр ч зогссонгүй фендром нь ялгарсан байв.
Анхны даавар нь илэрч энэ үедээ тэр багшийгаа хүсэмжэээ.
" Аххх ичэж үхмээр юм аа, яагаад байгаан болоо яг галзуур ч байх шиг байна" гэж бодоод тэрээр норсон дотоожоо ч солихын завдалгүй дээрээс нь өмдөө хам хум углан өрөөний хаалгаа онгойлгон гарна.
Хаалга онгойлгоход нь өмнө нь Инү зогсоно. Инү Саяаригийн бага зэрэг улайсан байдлыг нь хараад толгойд нь шууд л " өвдөө юу" гэсэн санаа зовнисон бодол дүүрсэн бөгөөд урагш тонгойн хүүгийн дух нь дээр гараа тавин
-Саяари зүгээр үү. Халуунтай байна уу? Гэлээ. Тийн урагш болох доо түүнээс анхилам фэндромын үнэр үнэртлээ. Инүгийн нүд томрон огцом хойшлолоод
-Даавар чинь ирчихэж өрөөндөө ор гээд түүнээс холдлоо.
Саяаригийн бие нь өмнөө байх альфаг мэдэрсэн бололтой байгалийн зөнгөөрөө хурьцалд бэлдэн улмал нойтгонон шээх гэж байгаа аятай хавчигнуулах нь холгүй нөхцөл байдалд түүнийг оруулна. Саяари арай ч ухаан санаагаа алдчихаар байгаа биш бололтой даавар нь ирсэн гэдгийг мэдэн шоконд орно. Өөрөөс нь дөлөх Инүрүү гөлөгнөн хараад "Багшаа та яагаад надаас холдоод байгаан бэ? Багшаа би айгаад байна. гэж зайгаа барих Инүрүү дөхнө. Явах гэж байсан Инү Саяаригийн айгаад байна гэсэн үгийг сонсоод хөл хөдөлсөнгүй. Харц нь өрөвдсөн энхрийлсэн мөн хайраар дүүрэн зөөлөн хоолойгоор
-Зүгээрдээ. Энэ айх зүйл биш Саяа-чан. Би эм аваад ирье за хэмээн аргадсан өнгөөр хэллээ
Саяарид Инү нэг л өөр саяхан л зүүдэнд нь байсан Инүтэй адилхан харагдаад л яамаар байгаагаа нэг л ойлгохгүй. Саяаригийн нүүр шанаа нь улайн төгөлдөр хуурийн намуухан аялгуу гэнэт дэгэстэх мэт фэндромоо өрөөгөөр нэг удирдлаггүй цацна.
-Ахаа битгий яваач надтай хамт удаан байгаач, яг одоо л надтай хамт байгаач гэж түүний шуунаас зулгаах аятай өхөөрдмөөр ч юм шиг ядаргаатай ч ям шиг ааш гаргана.
Саяаригийн фендромын үнэр дур тачаалыг нь өдөөж түүнийг шунан озон үнсээд дарж авах ичгүүргүй хүсэл төрөв. Ухамсарт ухаанаараа тэрээр өөртөө
"Тэр Саяари дунд сургуулийн сурагч, чи тэрний багш" хэмээн хэлэх бол зүрх сэтгэл нь
"Чи тэрэнд хайртай хэнээс ч илүү. Чамд түүнээс өөр хэн ч байхгүй" хэмээн хэлнэ. Инү байрандаа гацан юу хийхээ мэдсэнгүй. Мэдэн будилах түүнд Саяаригийн надтай үлдээч үг нь тушаал болон ирсэн мэт байрандаа байсаар.
Саяари зүүд нойрондох Инүг хүсэмжлэн түүний хүзүүнээс зүүгдэн амьдрал огтоос хамаагүй мэт бодит байдлыг хаялаа. Сэкс гэх зүйлийг мэдэх ч биеэр мэдэхгүй тэрээр урд нь байх альфаг хүсэмжлэнэ. Оюун бодол нь аль эсвэл бие цогцос нь хэн нь илүү давамгайлан хүсэмжилж байгааг мэдэхгүй ч Саяаргаас гарах үйлдэл нь Инүг урин дуудна.
-Ахаа та надад дуртай юу? гэж асуухад хүзүүнээс нь өөрлүүгээ татан тэвэрсэн Саяариг Инүг түүний цээжээс нь багахан түлхэв.
Инү сандарч гар нь хөлөрсөн байх бөгөөд арай хийн өөрийгөө барин
-Мэдээж би чамд дуртай. Чи миний хайртай гээд амьсгаа аван
-Шавь гэж хэллээ. Насанд хүрсэн хүний хувьд тэр өөрийгөө фэндромд удирдуулалгүй өөрийн ичгүүртэй хүсэлдээ баригдахгүй байх гэж хичээнэ. Хэдий хичээж буй ч түүний ариухан үнэр өөрийг нь соронз мэт татна. Түлхэн байсан цээж нь дээрх Инүгийн гар нь Саяаргийн хөхний товчийг ирмэн, биег нь арьсыг илбэн таалахыг хүсэж байлаа. Бурхан чөтгөр хоёр хэлэлцээд Түүнд хамгийн бэрх сорилыг өгсөн мэт Инүд санагдана.
Саяариг айх ичих мэдрэмж орхижээ. Шууд л Инүгийн гарыг барин өөрийн жижигхэн цээжин дээрээ наана. Харин нөгөө гарыг нь хацартаа наан илбэн энхрийлнэ. Түүний энэ үйлдэл нь багшдаа тал засан "болно" гэх дохио мэт. Өөрийгөө барьж байсан тэвчээрийн өчүүхэн нарийн утас нь тас үсрэн Саяаригийн эрүүнээс дээш өргөн уруул дээр нь гал халуунаар үнсэв. Бяцхан Саяариг хүсэн шунаж байсан Инүд энэ үнсэлтээс цааш, энэ шугам давсан ганц алхамаас хойш бүгд амархан байлаа.
Саяаригийн хүүхдийн өрөөний жижигхэн ор нь дээр даран унагаагаад уруулыг озон үнсэж өөрийнхөө уруулнаас салгасангүй. Уусгам үнсэлтийнхээ дундуур түүний өмссөн унтгалгийн хувцасынх нь дотуур гараа гүйлгэн илбэн таална. Саяари ичмээр авиануудийг гаргачих гээд л Инүгээс ирэх таашаалд хөхний ягаан товч нь хатууран амьсгаа нь хэвийн биш нэг л тачаадлын өнгө аятай болно. Саяари Инүгийн нүүрийг ийм ойроос тулан харж байсангүй. Түүнээс ийм үйлдэл ч гарна гэж бодож байгаагүй. Шинээр тохиолдох бүх зүйлийг Саяари эд эсээрээ мэдэн учраа олохгүй байгаа ч Инүг зөрүүлэн үснэ. Хоёр гараараа Инүгийн толгойг тэврнэ.
"Сайхан юм, гоё үнэртэй юм, үс нь зөөлхөн юм.."
Жижигхэн ягаан хөхний товч, нарийнхан цагаан бэлхүүс, зөөлөн ялдам үнэр гээд хэсэг бүрийг нь хайрлан энхрийлэхгүй байж чадахгүй Инү үнсэнэ. Уруулны халуун үнсэлтээс үргэжлүүлэн биег нь үнсэн энхрийлнэ. Бяцхан түүнийг алган дээрээ бөмбөрөн эргүүлнэ. Өөрийнхөө л ташаал мэдрэмжийг бодвол одоо мэдрэгдэж байгаа энэ дур тачаалаараа түүнийг дотор шууд хийгээд эрээ цээргүйгээр хиймээр байв ч гэлээ. Жаахан тэрнийг нандигнадаг учраас анхных нь хүнтэй ойртож байгаа мөчийг тааламжтай байлгахыг хүснэ.
Инү түүний чихэнд "хайртай шүү" хэмээн шивнэн хүзүүг нь үнсэнэ. Саяари хайлж байлаа хайртай гэх үг хь түүний сэрлийг гэнэт дүрс хийх гал шиг бадраав. Саяари хөлөө эвхэн өмдийг маань тайлаач гэх харцаар түүнрүү ичэнгүйрэн харц тулна. Инү зөөлөн инээмсэглэн түүний өмдыг тайлан нойтогносон түүний анусыг сулалж эхлэв. Саяаригийн бие нь үүнд зориулсан нь үнэн бололтой Инүгийн эршүүд хурууг шингэн даган урсана. Саяари ичээд байгаа бололтой хөлөө хооронд нь хавчин тачаадаж байгаа нүүрний хувирлаа Инүгээс нуухийг оролдон
-агххх нгхх...ахаа та хурдан хийгээч гэж байж ядан Инүд шивнэхээс наагуур түүнрүү харалгүй хэллээ. Энэ үгийн сонсоод Инүгийн дахин нэгэн тэвчээрийн утас тас татагдав. Саяаригийн хөлийг өөрлүүгээ огцом татан анус руу нь шууд хийлээ. Ийн хийхэд түүний гэдэс дээр түүний эрхтэн товойн харагдав. Инү шууд тулган хийсэн нь тэр байлаа. Саяаригийн хөлийг дээш өргөн барин тулган ширүүн бөгөөд хурдан хийнэ. Ийн хийж байхдаа түүний сэрлийн цэгийг хайх бөгөөд туршлагатай тэр нээх удалгүй балчир тэрнийг ухаанаа алдтал таашаалд мэдрэг цэгийг оллооо. Үүнийг олчихоод халуухан жуумалзан "Одоо чи надаас зугтана гэж байхгүй" гэж амандаа битүүхэн хэлээд эмзэг цэгт нь тааруулан хөдөлнө. Саяари тачаадхаас өөрийг эс хийж чадна. Инүгийн тулган гүн гүн хийх нь хэвлийд нь тулан өвдөлттэй хамт мэдрэгдэнэ. Инүгийн хүчтэй бүлэлт болгонд Саяаригийн амьсгал дэгс дэгс хийн нам гүм өрөөг тачаалын дуугаар цэнгүүлнэ. Саяаригийн оюун санаанд юм ярих нь байтугай бодох ч орон зай алга болжээ. Хоёр гараараа толгой дээрээ барин орны цагаан даавууг атируулан базана.
Өвдөөд байгаадаа ч юм уу хэт их таашаал нь түүнд ахдаж байгаа ч юм уу? Энэ хоёр хослон түүний жаалхан биеийг эзэгнэж байгаадаа ч юм уу? толгойгоо хоёр тийн хөрвүүлэн байж ядна. Өрөөн дэх фэндромын үнэр бүр хурц болж хэн хэндээ хязгааргүй ихээр татагдана.
Инү өмнө нь хэзээ ч автаж байгаагүйгээрээ фендромд автаж байлаа. Эхэн хэсэгт өөрийн ухаантай байсан бөгөөд Саяариг жирэмсэн болгож болохгүй дотор нь тавих ёсгүй гэж бодож байсан юм. Гэсэн ч тэр цаг явахын хэрээр Инүгийн төрөлх араатны дур хүсэлд автсан дүр нь давамгайлж Саяаригийн дотор дүүртэл тавьлаа. Ганц тавиад Инү зогссонгүй, зогсож чадсангүй байрлалаа өөрчлөөд дахин хийнэ.
Бяцхан түүнийг хүүхдийн ор нь дээр нь хүүхэдтэй болтол нь хийж байгаа Инү багш дур хүсэлдээ дэндүү автажэээ
Саяари Инүгийн нүүрийг барин авч өөрлүүгээ наан халуун амьсгаагаа солилцон амьсгалах агаараар урууланд нь төөнүүлэн хэлнэ. БИ Ч БАС ТАНЬД ХАЙРТАЙ. Чин сэтгэлээсээ түүнд хэлнэ..
❄️Дүрэм 💎ad white cat💎 ийн зохиолыг уншигч бүх хүний дунд❄️
Сэтгэгдэл бичихээр бол 10 ➕дээш үгтэй
Өөрийн уншихдаа бодогдсон🤓 бодолоо бүгдийн буулгаад 😋санаа оноогоо бичих тэгвэл 🌼Баярлалаа🌼 гаас илүү их ⚡️урам ⚡️болоод дараагийн бүлгийг бичиж 😱гайхшруулахад их хүч 💗 болно шүү😤
Бичсэн-💎Ad white cat, 🧃Zuna, 🐺Roku,
Хянасан-💮 Akame, 🌊Kazu
