Kath's Pov:
Silang mag-ina lang ang nasa bahay ngayon dahil namalengke si Yaya at Manong Lando.
Wala na raw kasing stock na pagkain sa ref. Halos mag-iisang buwan na sila doon.
Kasalukuyang nagmemerienda sya ng dumating si Daniel.
"Tito Daniel!" Sigaw ni Kathy ng makita ito.
Ngumiti ito nang tumingin sa kanya. "Hi! May dala nga pala akong chocolate cake para inyo. Saka sinabay ko na si Yaya Alice. Nasiraan kasi sila malapit sa palengke." He said then binaba ang dala nito sa mesa.
"Thanks. Merienda ka muna. Naabala ka pa tuloy." I said.
Tumawa ito. "Hindi naman. Actually, dito talaga ng punta ko." He said.
"Tito Daniel, is that chocolate cake?" Tanung ni Kathy na kumarga agad kay Daniel.
Ngumiti at tumango naman si Daniel dito. "Yes baby. Hindi ko kasi alam kung anung gusto mo eh so chocolate na lang binili ko. It's my favorite kasi." He said.
"Really? It's our favorite also. Di ba mommy?" Kathy said then she looked at me.
I nodded as a response.
Ngumiti naman si Daniel.Kapag nandito si Daniel. I feel different towards him unlike the other men that was flirting with me kahit alam nilang may anak na ako.
Pumasok naman si yaya dala ang ibang binili nito.
"Hija, pinapagawa pa ni Lando ang sasakyan. Saka babalik pa ako doon." Agad nitong sabi sa kanya.
"Sige po 'ya. Nasabi na po sakin ni Daniel." Aniya.
"Buti na nga lang at napadaan doon si Daniel kung hindi baka masira ang binili kong isda." Anito.
Ngumiti na lang ako. Dumiretso na ito sa kusina dala ang pinamili nito.
Saglit lang ito sa loob at nagpaalam na babalik ito sa may palengke.Binigyan nya muna ito ng pamasahe bago umalis. Saka ng pampagawa sa sasakyan.
Kring kring kring
I saw Lou name register in my phone.
Bakit kaya sya napatawag? Sa isip isip ko. Baka nagkaproblema sa restuarant."Oh Lou? Bakit napatawag ka? May problema ba dyan?" Agad kong tanung.
"Kailangan ka ngayon dito, Kath. Si Louis kasi gusto ikaw ang magpeprepared ng restaurant for his proposal." Anito sa kabilang linya.
"Ano ba naman yang si Louis. Nakikisabay pa sa popoblemahin ko." Sabi ko sa kanya.
"Naku girl, ang dami talagang kaartehan ng pinsan mong yan. Sinabi ko nga na nandyan ka sa Batangas kasi may inaasikaso ka pero hindi natinag eh." Anito na mukhang naiinis na.
"Ngayon na ba yun, Lou?" I asked.
"Yup!" Sagot nito.
"Baka matagalan ako. Nasira kasi yung sasakyan eh pinapaayos pa ni Manong Lando. Magtataxi na lang ako." I told him.
"Ah ok. Sige, ako na muna ang bahala sa iba." Anito at pinatay na ang tawag.
Problema pa nya kung kanino nya iiwan si Kathy. Okay lang sana kung may sasakyan sila at isasama nya ito.
Nakakahiya naman kay Daniel na doon ko ito iiwan.
"May pupuntahan ka ba?" Tanung ni Daniel.
"Oo eh. Kaso hindi ko naman pwedeng iwanan si Kathy. Baka matagalan si Yaya. Baka magtaxi na lang kami. Baka magtagal kasi ako doon ay hahanapin ako ni Kathy." I told him.
May kwarto naman sya sa office nya doon kaya pwedeng doon na matulog silang mag-ina.
"Samahan ko na kayo. Tutal naman wala akong ginagawa dito. Saka kayo lang ang kilala ko dito." Anito.
"Naku, wag na, Daniel. Nakakahiya sayo. Maaabala ka pa namin." I said.
"No. I insist. Saka importante sakin ang kaligtasan nyo." He said seriously.
"Salamat ha." I said.
Hindi ko alam pero naiilang ako sa huli nyang sinabi kanina. Every time na narito sya sa bahay hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya.
Parang I've seen him a long time ago. But I can't remember.
Naggayak lang ako at nag-iwan ng sulat para kay na yaya sila na muna ang bahala doon bago sila umalis.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••
A/N:
I'm feelin' crazy.
BINABASA MO ANG
Without You
FanfictionAll those years passed by, I still have questions hanging unanswered. Nakakalimot ba ang puso ng ganun kadali? Or I'm just afraid to feel the pain again? Does he deserve a chances? Or lumayo na lang para bumangon muli sa pagkakadapa ko? Will I do th...