Şehirden Mardine gelen Lidya, tesadüf eseri aşiret ağasıyla karşılaşır.
Yıllardır hayatına kimseyi almayan Karahan aşiretinin ağası Ali Efe Karahan hastahanede gördüğü Lidyaya aşık olur.
Bu ikisinin aşk serüvenini okumaya hazırmısınız?
Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmazsanız sevinirim❤️
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin."
~Sebahattin Ali~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥❤️🔥
Keyifli okumalar❤️
*******
Kapıda kollarını bana doğru açmış canım arkadaşım Melihle kısa bir bakışmadan sonra ona doğru gitdim. Tabi bu esnada Aliyle de göz göze geldim ama gitmezsem kapıdaki üçlü beni geberte bilirdi. O yüzden uslu uslu Melihe doğru yaklaştım. Açtığı kolları arasına girip sıkıca sarıldım. Alinin arkada sinirden kızardığına yemin ede bilir hatta kanıtlardım ama arkaya dönemedim.
"Seni çok özledik be." dedi sırtımı dostça okşarken. "Bende sizi." diyerek gülümsedim. Onlar benim olmayan ailemdi. Başım sıkıştığında hep elimden tutan onlardı. Gidecek yer bulamazsam her zaman yüzüme açılan üç kapım vardı. Paraya sıkışsam tereddüt etmeden verecek, her hatamda yanımda olacak arkadaşlarımdı onlar.
" Bırak be kızı. Azıcık bizde sarılalım salak." diyerek Melihin kolundan çekiştiren canım arkadaşım Sayeydi. Benim gibi biraz ağzı bozuk ola bilirdi ama tanıdığım en merhametli insanlardan biriydi.
"Al, tamam" diyerek Melih kollarını benden çözdü. Sanki bir birine karpuz yolluyorlar. Bu ikisi o kadar iyi anlaşırdı ki hep, anlatılmaz yaşanır yani.
Sayeyle ondan sonra Begümle de sarıldıktan sonra nihayetinde salona doğru geçtik. İki tekli koltukta Ajin ve Eslim diğeri boş , Cihan abi yorgun olduğu için müsade isteyip odasına çıkmıştı. Diğer büyük koltukların birine Ali ve Şilan hanım, öteki koltuğa ise bizimkiler kuruldu. En arkadan geldiğim için kendime göz ucu yer baktım. Alinin yanı boştu ama oraya oturursam benimkiler hemen kıllanırdı. O yüzden pıtı pıtı gidip tek kalan koltuğa oturdum.
Tabi bu sırada anlamaz ve biraz sinirli bakışlarıyla beni süzen Aliyi de es geçmiş bulundum. Oturduğum gibi bakışlarımız kesişti. Ne yapıyorsun der gibi bakıyordu. Valla şuan en doğru şeyi yapıyordum. Çünki aynı anda bizimkiler de bana bakıyordu. Aliden hızlıca bakışlarımı kaçırıp Sayeye döndüm. "Hani sen yarın gelecektin?"
"İşim kısa sürdü. Melihlerde ısrar edince şimdi gelelim dedik." diyerek cevap verdi. Melih cephesinde yüzler gülerken, biricik sevgilim öldürücü bakışlarını karşı tarafta oturan Melihe fırlatıyordu.
