Yeni kurgumla merhabalar, küçük minik Marmaris - Milas dünyamıza hoşgeliniz.
Başlama tarihleriniz...
İyi okumalar dilerim,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌵
MARMARİS|KİLOMETRELERİN ARASINDA
1. BÖLÜM - Marmaris
İnsanın ismi bi şey ifade etmiyordu, soyadı ilçe ismi olunca.
Değişik bir durumdu. Normalde insanın ismi düşünülürdü. Ama benim büyük büyük dedem bütün bir soy için bu soyadı bulmuştu.
Milas.
Ege bölgesi, Muğla'nın ilçelerinden biriydi.
Benim büyük büyük dedem bir zamanlar bu topraklarda, yaşıyormuş. Ondan dolayı soyadımız Milas'tı.
Tabi sonralarında Marmaris'e taşınmışlar. Şu an hâlâ bizim bütün sülale Marmaris'te yaşıyor.
Ben ise Milas'ta. Ailenin bütününü bozup, Milas'a gittiğimi söylüyor hep babam.
Aslında öyle değil, okumak için buraya gelmiştim. Tam üç yıl önce.
Bir de kendime göre çıkarlarım vardı ama tabi ki de bu hayat istediğimiz gibi gitmiyordu.
Gidemiyordu.
Üç yıl önceki Asel Mihra'yla şimdi ki Asel Mihra arasında dağlar kadar fark vardı.
İnsan hata yaptıkça büyüyor, büyüdükçe de hatalarından ders çıkarmaya çalışıyordu.
Ben çıkardım mı bilmem,
Ama çabalıyorum işte.
Bacaklarımın üstünde olan leptopumu kapatıp çantama koydum. Neredeyse 1+1 olan evime baktım.
Duvarları pembeye boyanmış kütüphane köşeme. L koltuğuma, tüm denizi görebileceğim eski usul camıma.
Kendime has düzenlenmiş odama. Bavulumu sürükleyerek çıktım evimden.
Bir de üst katımda ev arkadaşım vardı. Oda geçen yaz tatili olduğu için memleketine gitmişti.
O burada tanıdığım en iyi insanlardan biriydi. Doğukan'la aynı yaştaydık ve aynı üniversiteyi okuyorduk.
Ayrıca o burdaki tek arkadaşımdı da.
Bavulumun tekerliklerinin çıkardığı ses eşiliğinde geçtim Milas'ımın yollarından. Soyadımı taşıya taşıya, en emin adımlarımla.
Rüzgar sarı saçlarımı savuruyor, bazen yüzüme bir kaç tel değdiğinde huylanarak kulağımın arkasına sıkıştırıyordum, saçlarımı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marmaris| Kilometrelerin Arasında
Romantizm🌵 Her şey benim Milas'dan Marmaris'e dönüş yolculuğumla başladı. Bir otobüs, neredeyse iki saatlik yol... Gözlerim koltukları tarayan kumral saçlı uzun boylu çocuğa onu görür görmez takılmıştı. O an nedensizce anlamıştım, yanımdaki boş koltuğa otur...
