A Compassionate A Compassionless (Sequel)

Prologue

Izene was right, may karugtong pa ang k‘wento namin. I smiled with that thought.

Reminiscing about the past are both fun and sad then suddenly my baby entered the room—my room that will be her room too.

“You‘re still up?” Nasa study table ako at inaasikaso ang mga will.

Nandito pa rin kami sa bahay naming tatlo, do‘n ko pa lang ititira si Eashana sa bahay namin kapag pinakasalanan na niya ako.

liscence na sina Keane, nagsimula na rin sila pero kami ni Eashana, nagpahinga muna. Gusto ko munang ma-refresh kami at sa sunod na taon na namin planong magsimula.

Dahil kaka-graduate lang namin last two month pero dumaan na ang birthday ko na masaya naming cinilebrate.

Natanggap ko na ‘to no‘ng eighteen ako pero wala akong naging panahon para do‘n dahil sa mga nangyari.

Maraming beses akong tinawagan ng abogado ni Mom and Dad. They also called when I was a cotillion. Pero hindi ko rin sinagot kaya si tia at tio muna ang kumausap sa kanila.

Pero hindi p‘wedeng hindi ako mismo ang haharap.

Hindi ko gustong balewalain o talikuran ang pinaghirapan nila. Kahit na hindi ko sila nakausap bago sila mawala ay pinahalagahan ko pa rin.

But... I don‘t have the right to accept them after what I did.

Kung nakinig lang ako at pinansin sila, hindi sila mawawala. I lost them, It‘s all my fault. Naging dahilan din para masaktan ko si Eashana, ang babeng mahal ko.

“Hindi ako makatulog.”

“Come here.”

Dahan-dahan ang bawat hakbang niya hanggang sa makalapit sa ‘kin. Lampshade sa study table lang ang nagbigay liwanag sa k‘warto ko.

Nang makalapit siya, hinawakan ko siya sa beywang at hinila para i-upo sa hita ko, pinaharap ko rin siya sa ‘kin at pinulupot ang mga braso sa beywang niya.

“Why are you shy?”

“Puro ka kasi kalokohan.” I chuckled. Napansin ko rin na parang may nag-iba sa ‘kin.

My acts, the way I talk. Not because I‘m on the stage of adulthood but because of what I have done in the past. I just think to be better now and be mature enough.

But I am still the same, I am still the Herron that you know. My jerkiness is still there of course at hindi mawawala ang panlalandi ko kay Eashana.

Nag-send sila ng mga papel na dapat kong asikasuhin  dahil hindi ko tinutugunan ang gusto nilang pumunta ako do‘n. Marami na rin akong nakakausap through email dahil binigay nila sa ‘kin ang account ni Mom and Dad pero hindi ko nire-respond dahil mangyayari lang ‘yon kapag ayos na ang lahat.

Ayaw kong paki-alaman ang bagay na hindi pa tuluyang napapasa sa ‘kin.

Signature ko lang naman ang kailangan pero nagda-dalawang isip pa rin ako dahil sa mga ginawa ko, I don‘t deserve that.

At si Uncle Jack ang nagma-manage.

Siya ang inatasan nila mom habang hinihintay ako.

“Why?” I am smelling her neck while playing with her hair. “Your smell is good as always, strawberry.”

I pulled her closer causing her to be stilled. I know she felt it ‘cause I do. She‘s really sitting on my... my... thing.

Pero sinawalang bahala ko ‘yon dahil hindi pa ito ang tamang oras para do‘n.