Korkunun Gözyaşları

YARALARIN ACISI PART 5

11 YIL ÖNCE;

ALEX;

Bugün annemle parka gidecektim o yüzden çok mutluydum. Yemekten bir süre sonra parka doğru yol aldık. Geldiğimizde direk salıncağa bindim. Bir süre sonra yanıma kahverengi saçlı çok tatlı bir çocuk geldi.

William; Merhaba! Benimle arkadaş olmak ister misin?

Alex; Hmm olur!

William; Adın ne?

Alex; Alex. Senin?

William; Benimde William!

Alex; Tanıştığıma memnun oldum.

William; Bendee! Saklambaç oynayalım mı?

Alex; Olur.

Açıkçası William'ı çok sevmiştim. Aynı bir civcive benziyordu. O saymaya başladığında ben de saklanmaya başladım. Bir ağaç bulduğumda arkasına saklandım ve William'ın beni bulmasını bekledim. Bir kaç dakika sonra William gözden kaybolunca saklandığım yerden çıktım ve saydığı yere koşmaya başladım ama William beni görüp sobelemişti. 

Alex; Öff ya! Ortalıkta görünmüyordun nereden çıktın?

William; Saklanıyordum.

Gülmeye başlamıştı. O gülünce bende gülmeye başladım.

Alex; Bu adil değil!

William; Hiçte bile! Gayet de adil.

O sırada annem bana seslendi ve gideceğimizi söyledi.

Alex; Civciv benim gitmem lazım annem çağırıyor.

William; Bir daha karşılaşır mıyız?

Alex; Hmm gel annelerimizi tanıştıralım.

William; Olur!

William ve ben annelerimizi bir araya getirerek  tanıştırdık. Annelerimiz birbirinin numarasını almıştı. 

William; Çok mutluyum Alex!

Alex; Bende civciv!

William; Bana neden civciv diyorsun?

Alex; Çünkü civcive benziyorsun.

William; Sen de gelinciğe benziyorsun.

Gülmeye başladım.

Alex; Neyse artık istediğimiz zaman görüşebileceğiz civciv çocuk.

William; Yaşasınn!

William'a veda ettikten sonra eve gittik. Geldiğimde direk uyumuştum.

3 AY SONRA;

WİLLİAM;

Bugün yine Alex ile parka gidecektik. O yüzden aşırı mutluydum. Annemle parka geldiğimizde çoktan Alex ve annesi gelmişti. Koşarak Alex'e sarıldım daha sonra da her zaman yaptığımız saklambaçı oynamaya başladık. Alex sayarken bende bir duvarın arkasına saklanmıştım. Annemlere baktığımda ise sohbet ediyorlardı fakat ileride onlara doğru gelen siyah takım elbiseli adamlar vardı. Bir süre sonra Alex'i göremeyince saydığı yere doğru koşmaya başladım. Tam sobelerken 5 el silah sesi duydum. O an koşmayı bıraktım ve silah sesinin geldiği yöne doğru kafamı çevirdim. Fakat görmek istediğim şey hem benim hem de Alex'in annesinin yerde yatan kanlı bedeni değildi.

ALEX;

William saklandığı yerden çıkıp koşmaya başladığında yanıma gelmesini bekledim fakat 5 el silah sesi duymamla kafamı o tarafa çevirdim. Gördüğüm şey ile şoka uğramıştım. Hem annem Hemde William'ın annesi yerde kanlı bir şekilde yatıyordu. Hemen William'ın yanına koştum orada öylece dikiliyordu. Takım elbiseli adamlar yavaş yavaş bize doğru gelmeye başlamıştı. Bende koşarak William'ın elinden tutup koşmaya başladım. Arkadan bize silah sıktıklarını duyuyordum oy üzden sağ sol yaparak koşuyorduk ki bize denk gelmesin. 

WİLLİAM;

10 dakikadır koşuyorduk ama neden? Artık dayanamıyordum.

William; Alex neden koşuyoruz?

Alex; Çünkü o adamlar bizi de öldüreceklerdi.

William; NE!

Alex; Sanırım izimizi kaybettirdik. Biraz daha dayan da şu ilerideki ağacın gölgesinde oturup soluklanalım.

William; Tamam.

Geldiğimizde oturup soluklanmaya başlamıştık ama benim aklımda bir çok soru vardı. Biz şimdi nasıl bir hayat sürecektik?

William; Alex biz şimdi ne yapacağız?

Alex; Bilmiyorum. O adamlar neden bizim annemizi öldürdü? Ve neden bizi de öldürmeye çalıştı? Hiç birini bilmiyorum.

Tam birşey diyecekken bir silah sesi duydum. Hayır sanırım bizi bulmuşlardı. Sanırım yolun sonundaydık. Birden Alex bana sarıldı ve ağlamaya başladı. Bende ona sarılıp ağlamaya başladım.

Alex; Sakın beni unutma civcivim. Seni çok seviyorum.

William; Seni asla unutmayacağım gelinciğim. Bende seni seviyorum.

Alex; Şimdi senden tek birşey istiyorum.

William; Ne istiyorsun?

Alex; Doğu yönünde koş bende batı yönünde koşacağım ve Dünya yuvarlak olduğundan da bir süre sonra birbirimizi bulacağız.

William; Tamam. Dünya bizi birleştirene dek görüşürüz..........

Alex; Görüşürüz...........

Koşmaya başladım ardı ardına silah sesleri duyuluyordu. Tek düşündüğüm umarım Alex'e birşey olmazdı.

Yazardan;

İkiside sonsuzluğa doğru koşuyorlardı. Tek istedikleri sağ sağlim birbirlerini bulmaktı.

Annelerinin öldürülme sebebine gelecek olursak. İkisinin de babası çok büyük bir suça bulaşmışlardır. O adamlardan da bol miktarlarda borç almışlardır. Fakat paralarını geri alamayan adamlar çok sinirlenmiş ve ikisiyle konuşmuşlardır. Ama babaları sürekli para verme işini ertelemişlerdir. Buna da sinir olan adamlar o gün hem ikisinin babalarından hem de annelerinden kurtulmuşlardır. Çocuklarını öldürecekken çocuklar kaçmaya başlamış ve onların işi yarıda kalmıştır. Yıllarca o çocukları aramışlar ama asla bulamamışlar aynı şekilde çocuklarda birbirini bulamamıştır. Ta ki o kafede buluşana dek. 

Flashbek end...

Günümüz;

William; Demiştin bana Alex, demiştin. Gerçekten de Dünya bizi buluşturdu.

Alex; Evet civcivim, evet. Dünya bizi buluşturdu ve bir daha asla ayırmayacak.

Alex ve William; Sonsuza kadar.........

UMARIM BEĞENMİSİNİZDİR. BU BÖLÜMÜ ÜZÜCÜ BİR ŞARKIYLA DİNLEMENİZİ ÖNERİYORUM. 

OY VERMEYİ VE YORUM YAZMAYI UNUTMAYIN GÖRÜŞÜRÜZ......<3