"Morning, မေ"
ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကို အနမ်းလေးပေးရင်း မနက်ခင်းလေး အစပြုလိုက်တယ်..
"Morning ပါ ကို. မနက်စာ စားတော့မလား. မေတော့ အားလုံးပြင်ထားပြီးပြီ"
"စားမာပေါ့ မေရဲ့.သားငယ်လေရော မနိုးသေးဘူးလား. သူ့ကို... ဒီနေ့ကျောင်းရှိတယ်မလား"
"နိုးနေပြီကိုရဲ့.. ရေချိုး ပြင်ဆင်ပေးထားပြီးသားကို ဆင်း မလာသေးတာ.ခဏနော် မေသွားခေါ်လိုက်ဦးမယ်"
ဆိုတော့ ကျွန်တော်မိန်းမက ကျွန်တော့် သားငယ်လေးကို သွားခေါ်နေတယ်..ကျွန်တော့နာမည်က မင်းသူထက်..ကျွန်တော့်က သာယာတဲ့ မိသားစုလေးတစ်ခုလဲတည်ဆောက်ထားတယ် ကျွန်တော်ရယ် ကျွန်တော့် မိန်းမရယ် သားငယ်လေးရယ်ပေါ့..
ကျွန်တော့်သားငယ်လေးက အခုဆိုရင် ၁၀နှစ်တောင်ပြည့်ပြီးပြီ မူလတန်းတက်နေတာ..
"ကိုရေ... လာပါဦး ဒီကို သားငယ်က ကျောင်းမသွားချင်ဖူးတဲ့"
မေ ခေါ်တာနဲ့ တက်သွားတော့ သားငယ်က မျက်ရည့်လည်ရွဲနဲ့ ရယ်.. အင်း.. ပြောလို့ပြောတာ မဟုတ်ဖူး ကျွန်တော့ သားက အင်မတန် ချစ်ဖို့ကောင်းတာ.. ငိုတာတောင် လှနေတယ်လေ..
"သားငယ်လေး.."
"ဖေဖေ.. ဟင့် သား ကျောင်းမသွားချင်ဖူး.ဟင့်"
ကျွန်တော့်သားလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းနေရော
"ဘာလို့လဲ သားရယ်..ကျောင်းပထမဆုံးတက်ဖူးတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့.. ကျောင်း အသစ်မို့လို့လား.. သူငယ်ချင်း အသစ်တွေ ရမာပေါ့ သားရယ်.."
"ဟင့် ဟင့်.."
"လာပါဦး သားရယ်.."
သားကိုကောက်ချီရင်း မေ့ကို မျက်စပြစ်ကာ
" အော် မေရေ ဒီနေ့ သားကို ဘာ၀ယ်ကျွေးမယ်ပြောတာ.. စတော်ဘယ်ရီရေခဲမုန့် ဟုတ်လား"
မေကလဲ "ဟုတ်ပါ့ သားကျောင်းသွားပြီးပြန်လာရင် ကျွေးမလို့လေ. သားငယ်က မသွားဖူးဆိုရင်တော့ မစားရတော့ဖူးပေါ့ ကိုနဲ့မေပဲ အကုန်စားလိုက်မယ်လေ"
YOU ARE READING
My Little Boy
Short Storyအသက် ၁၈ မပြည့်သေးရင် မဖတ်ဖို့ပြောချင်ပါတယ်... Trash only