"Morning, ေမ"
ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးကို အနမ္းေလးေပးရင္း မနက္ခင္းေလး အစျပဳလိုက္တယ္..
"Morning ပါ ကို. မနက္စာ စားေတာ့မလား. ေမေတာ့ အားလုံးျပင္ထားၿပီးၿပီ"
"စားမာေပါ့ ေမရဲ႕.သားငယ္ေလေရာ မႏိုးေသးဘူးလား. သူ႔ကို... ဒီေန႔ေက်ာင္းရွိတယ္မလား"
"ႏိုးေနၿပီကိုရဲ႕.. ေရခ်ိဳး ျပင္ဆင္ေပးထားၿပီးသားကို ဆင္း မလာေသးတာ.ခဏေနာ္ ေမသြားေခၚလိုက္ဦးမယ္"
ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ သားငယ္ေလးကို သြားေခၚေနတယ္..ကြၽန္ေတာ့နာမည္က မင္းသူထက္..ကြၽန္ေတာ့္က သာယာတဲ့ မိသားစုေလးတစ္ခုလဲတည္ေဆာက္ထားတယ္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမရယ္ သားငယ္ေလးရယ္ေပါ့..
ကြၽန္ေတာ့္သားငယ္ေလးက အခုဆိုရင္ ၁၀ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ၿပီးၿပီ မူလတန္းတက္ေနတာ..
"ကိုေရ... လာပါဦး ဒီကို သားငယ္က ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဖူးတဲ့"
ေမ ေခၚတာနဲ႔ တက္သြားေတာ့ သားငယ္က မ်က္ရည့္လည္႐ြဲနဲ႔ ရယ္.. အင္း.. ေျပာလို႔ေျပာတာ မဟုတ္ဖူး ကြၽန္ေတာ့ သားက အင္မတန္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ.. ငိုတာေတာင္ လွေနတယ္ေလ..
"သားငယ္ေလး.."
"ေဖေဖ.. ဟင့္ သား ေက်ာင္းမသြားခ်င္ဖူး.ဟင့္"
ကြၽန္ေတာ့္သားေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေရာ
"ဘာလို႔လဲ သားရယ္..ေက်ာင္းပထမဆုံးတက္ဖူးတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔.. ေက်ာင္း အသစ္မို႔လို႔လား.. သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြ ရမာေပါ့ သားရယ္.."
"ဟင့္ ဟင့္.."
"လာပါဦး သားရယ္.."
သားကိုေကာက္ခ်ီရင္း ေမ့ကို မ်က္စျပစ္ကာ
" ေအာ္ ေမေရ ဒီေန႔ သားကို ဘာ၀ယ္ေကြၽးမယ္ေျပာတာ.. စေတာ္ဘယ္ရီေရခဲမုန္႔ ဟုတ္လား"
ေမကလဲ "ဟုတ္ပါ့ သားေက်ာင္းသြားၿပီးျပန္လာရင္ ေကြၽးမလို႔ေလ. သားငယ္က မသြားဖူးဆိုရင္ေတာ့ မစားရေတာ့ဖူးေပါ့ ကိုနဲ႔ေမပဲ အကုန္စားလိုက္မယ္ေလ"
YOU ARE READING
My Little Boy
Short Storyအသက် ၁၈ မပြည့်သေးရင် မဖတ်ဖို့ပြောချင်ပါတယ်... Trash only
