Μετά από μιάμιση με δύο ώρες τα αγόρια τελείωσαν την συναυλία!Τα κορίτσια ακόμα έκλεγαν...Αλλά σκεφτόντουσαν ότι μπορεί να είναι ψέματα δεν τις ξέρουν καν και γιατί να το κάνουν αυτό μπροστά στο κοινό!Πολλά 'γιατί' δημιουργήθηκαν στο μυαλό τους χωρίς απάντηση!
Βαγγέλης: Μωρό μου...Και κοιτάει την Ελισάβετ.
Ελισάβετ: Δες μην με λες έτσι!Δεν με ξέρεις καν.Και δεν ήταν ότι καλύτερο αυτό που έκανες!Γνωριζόμαστε μερικές ώρες!
Βαγγέλης: Και?Σε αγάπησα αυτό δεν μετράει?
Ελισάβετ: Συγνώμη...αλλά πιστεύω ότι αυτά τα συναισθήματα που νομίζεις ότι έχεις είναι ψεύτικα!Και εμένα είναι αληθινά!Εγώ ξέρω τα πάντα για εσένα και εσύ δεν ξέρεις τίποτα για εμένα!
Βαγγέλης: Σε παρακαλώ...αφού τα έχουμε φτιάξει.Δεν γίνεται να με αφήνεις έτσι σε αγαπάω και πιστεύω ότι με αγαπάς και εσύ!
Ελισάβετ: Τα είχαμε φτιάξει.Σε αγαπάω πάρα πολύ και εγώ Βαγγέλη!Είσαι η ζωή μου αν πάθεις κάτι θα πεθάνω!Συγνώμη!Τον φιλάει στο μάγουλο....τον χαΐδευει στο μάγουλο και φεύγει!
Αδριάννα: Ήρθα και εγώ...Βαγγέλη...Αδελφούλη μου τι έπαθες?
Βαγγέλης: Έφυγε...έφυγε μακριά μου...
Αδριάννα: Ποιά?Εμμ..γειά σας κορίτσια!Είστε τα κορίτσια των αγοριών?
Εύα,Φρόσω,Μαρινέλα: Ναι...το λένε αναστενάζοντας.
Αδριάννα: Ααα χάρηκα πολύ!Και ποια έφυγε?
Φρόσω: Η αδελφή μου ήταν η κοπέλα του...
Βαγγέλης: Ήταν η πριγκίπισσα μου!Αδριάννα τι θα κάνω?
Αδριάννα: Και πότε γνωριστήκανε?
Μαρινέλα: Πριν μερικές ώρες...Και εμείς...
Αδριάννα: Βαγγέλη!Λογικό είναι!Αν πληγωθεί...είμαι σίγουρη ότι σε αγαπάει!
Βαγγέλης: Αν με αγαπούσε δεν θα με άφηνε!
Στελίνα: Αδριάννα...δες τα φτιάξανε πριν τρεις με τέσσερις ώρες!
Άρης: Ρε Στελίνα σκάσε λίγο!
Αδριάννα: Βαγγέλη...θυμάσε μια παλιά σχέση που τα είχαμε για πέντε ώρες?
Βαγγέλης: Ναι...
Αδριάννα: Αν θυμάσαι πως έκανα θα καταλάβεις!Είμαι σίγουρη ότι πληγώθηκε πάρα πολύ αυτό το κορίτσι!
Βαγγέλης: Πφφ....Δεν ξέρω..Την αγαπάω!
Αδριάννα: Το ξέρω..Και τον παίρνει αγκαλιά!
