İmam Salih

4.bölüm - Beyza

Herkese selamlar. Nasılsınız?

Beni sormayın. Allah'a sığınarak iyi olmaya çalışan bir kulum. 

Çok bekletmeden bölüme geçmenizi istiyorum. Çok özleştik.

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar. 🤍

🌹

Aybüke Aytuğ

Arabanın arka koltuğunda oturmuş sadece dışarıyı izliyordum. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Sadece kurtulduğumu bilmek bile beni iyi hissettiriyordu. İmam Salih Allah tarafından bana gönderilen yardım eli gibiydi. Bu yüzden Allah'a çok şükür ediyordum.

"Geldik." dedi Yunus abi. Yaşça benden büyük olduğu için abi demem uygun diye düşünmüştüm. Aylin abla arabadan indiğinde iki katlı bahçeli eve geldiğimizi görmüştüm. Yunus abi de arabadan indikten sonra bende inmiştimştim.

"Burası kimin evi?" diye sordum.

"Salih'in evi." dedi Yunus abi. Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

"Burada mı kalacağım?" diye sordum. Yunus abi ve Aylin abla aynı anda başını salladı.

"Ama biz bir birimize helal değiliz ki..." dediğimde Yunus abi gülümsedi.

"Zaten sen burada kalacaksın, Salih taşınacak yakında." dedi.

"İki katlı evde tek başıma nasıl kalacağım ki?" diye sorduğumda Aylin abla yanıma yaklaştı. Koluma girerek beni eve doğru yürütmeye başladı.

"Tek başına yaşamayacaksın, bende burada yaşayacağım. Salih ise tek başına yaşayacak bu evde." diyerek parmağı ile iki katlı evin yanında olan tek katlı evi gördüğümde dudaklarım aralandı.

"Ama tek katlı evde kendisi kalıyor, bize iki katlı ev veriyor. Biraz garip değil mi?" diye sordum çekinerek. Yunus abi kahkaha atmıştı. Aylin abla Yunus abiye dönerek sert bir bakış attığında Yunus abi hemen sustu.

"Zaten pek evde olmuyor Salih. Hangi mahallenin camisi için imam seçilirse o mahallede yaşıyor bir süre, sonra başka mahalleye taşınıyor. Böyle devam ediyor. Şimdilik burada ama sonra yine taşınacak, merak etme, o seviyor küçük evleri." dediğinde başımı salladım.

"Tamam o zaman." dedim. Aylin abla gülümseyerek kapıyı açtığında bahçeye girmiştik. Güllerle dolu bir bahçe görmeyi hiç beklemiyordum. Kapıdan içeri girdiğimiz an sol taraf çiçeklerle doluydu, sağ tarafta ise küçük bir oda vardı. Şeffaf camlardan dolayı içerisinin mutfak olduğu anlaşılıyordu. Mutfağın yanında banyo ve tuvalet vardı. Kapıların üzerinde yazılıyordu. Mutfağın içinde de, dışında da oturmak için masa vardı. İç kapıya doğru ilerleyen yol tertemizdi.

"Bahçe çok güzel..." diye fısıldadım.

"Evet, çok güzel." dedi Aylin abla. Evin içerisine girdiğimde bomboş olan eve baktım. İlk kat bomboşdu, gerçekten taşınmış birisinin evine benziyordu.

"Yeni eşyaları almak için sen seçeceksin." dedi Yunus abi.

"Ama burası benim evim değil ki. Ben sadece bir süre burada kalacağım."  dediğimde Yunus abi başını iki yana salladı.

"Ben bir süre kalacağını zannetmiyorum. İş bulmak, para kazanmak, ev bulmak ve ev satın almak, kirada kalmak bile bu devirde çok zor. O yüzden mütevazı olmayı bir kenara bırak ve sana yardım etmemizi kabul et. Biz sana yardım etmek istiyoruz. Bu sana acıdığımız için değil, sana üzüldüğümüz için değil, bu yardımlar Allah rızası için. Sevap için." dedi Yunus abi. Gözlerim dolmuştu.

"Teşekkür ederim, Allah sizden razı olsun. Bana o kadar yardım ettiniz ki daha şimdiden... Ne diyeceğimi, nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum. Sadece sizin için namazlarımda dua edeceğim." dedim. Aylin abla yanıma gelerek bana sarıldı.

"Bu bize yaptığın en büyük teşekkürdür. Bizim dua etmen bize verdiğin en güzel karşılıktır, Aybüke. Hepimizin ihtiyacı olduğu şey dua."

"Salih! Ne oldu, oğlum?!" diye bağırdı Yunus abi. Aylin abla ile ayrıldığımız da yüzü yara bere içinde olan İmam Salih'i görmüştük. Dövülmüştü. Benim yüzümden...

***

Yazar anlatımı

"Beyza, hayatım! Neredesin? Ben geldim."  diye bağırdı Sinan. İşten gelmişti. Karısını görmek için can atıyordu.

"Sevgilim?" diyerek Sinan'ın yanına geldi Beyza. On sekiz yaşında, kumral bir kızdı Beyza. Kimsesizdi, ailesi yoktu, ailesini yıllar önce kaybettiğini hatırlıyordu. Annesi ölmüştü ilk önce, sonra babası abisi ile onu denize bırakmıştı, abisinin öldüğünü düşünüyordu.

"Hoş geldin." diyerek Sinan'a sarıldı Beyza. Sinan yıllar önce onu kurtaran çocuktu. Aralarında bariz bir yaş farkı vardı. Beyza on yaşında denizde boğulurken Sinan onu kurtarmıştı. Bir süre daha Azerbaycan'da kalmış, sonra ise Türkiye'ye getirmişti Beyza'yı. Kimsesi olmayan kızı koruyup kollamıştı. Beyza on beş yaşına geldiğinde ise artık bir birlerine namahrem oldukları için aynı evde kalamayacaklarını Sinan ona anlatmıştı.

Beyza bunu duyduğunda saatlerce ağlamış, nedenini sorgulamıştı, aşık olduğu adamın onu bırakmasını istemiyordu. Yıllardır tek kimsesi Sinan'dı.

Sinan din açısından her şeyi anlattığında Beyza çözüm yolu bulalım demişti. Yirmi üç yaşındaydı o zamanlar Sinan, bu küçük kızı kurtardığından beri ondan hoşlandığını kendine yediremiyordu. Yaşı kaç, senden ne kadar küçük diyerek hep kendini azarlıyordu. Ama o gün, Beyza ondan ayrılmamak için o kadar ağladığında ve çözüm yolu bulalım dediğinde daha fazla dayanamadı. "Tek çözüm evlilik. Benimle evlenecek misin?" diye sordu Sinan. Beyza başını salladı. Kimsesiz olan bir kızdı, ergendi, sevdiği adamla evlenmek söz konusuydu. Bunu reddetmek için bir nedeni yoktu. İyi ki de reddetmemişti.

Sinan, Beyza'nın onayını aldığı an gülümsemişti. Dini nikâh işini halletmişti. Resmi nikâh işini ise Beyza on sekiz yaşına geldiğinde halledeceklerdi. Öyle konuşmuşlardı.

"Hoş buldum, bebeğim." dedi Sinan, Beyza'ya sarılarak.

Ve dini nikâhlarının üzerinden üç yıl, resmi nikâhlarının ise üzerinden bir ay geçmişti. Bir birlerine bağlı olan iki kişi için bu evlilik o kadar mükemmel ilerliyordu ki, ne Sinan ailesini trafik kazasında kaybetmiş gibi değildi, ne de Beyza kimsesiz kalmış hissetmiyordu. Bir birlerine olan sevgileri onlara herkesi vermiş gibiydi.

🌹

Beyza'yı görmeyi bekliyor muydunuz? Onun öldüğünü hiç hissetmedim. Kabullenemedim gibi. Bu yüzden onu yaşatmak istedim. Bu seride ölsün istemedim. Belki de Azer'in o kadar üzülmesine dayanamadım. 🥲

Bana dua edebilir misiniz? Biraz zor dönemlerden geçiyorum. Utanıyorum bunu hep söylemeye ama siz benim yanımdasınız, benim artık çok yakınım yok. Siz benim yakınımsınız. 🥺🤍

Çok şey konuşmak isterdim ama susmak istiyorum şu an. Belki gelecek bölüm konuşuruz. :')

Bölüm nasıldı?

Sizce İmam Salih ve Aybüke nasıl çift olacak? Onlar hakkında ne düşünüyorsunuz?

Yunus ve Aylin hakkında ne düşünüyorsunuz?

Beyza'yı görmeyi bekliyor muydunuz?

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🕌

Allah'a emanetsiniz! 💛