İmam Salih

5.bölüm - İyi Ki

Herkese selamlar. Nasılsınız?

Çok bekletmeden sizi bölüme alayım ama bunun öncesinde bu bölümü, Yakamoozzguzeliii 'ne ithaf ettiğimi söylemek istiyorum. Yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum. 🤍

Ne kadar çok yorum, o kadar erken bölüm..  çünkü siz benim ilham perilerimsiniz. Bana ilham getiren sizin yorumlarınız. 💞

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar. 🤍

🌹

Aybüke Aytuğ

"Salih Bey... İyi misiniz?" diye sordum çekinerek. Yaklaşık beş dakikadır Salih Bey koltukta oturarak başını koltuğa yaslamış, gözlerini kapatmıştı. Yüzünde açılan yaralara pansuman yapmamıza izin vermiyordu. Daha doğrusu istemediğini söylüyordu.

"Ne oldu, oğlum? Dövdüler onu anladık ama neden suskunsun?" diye sordu Yunus abi.

"Özür dilerim, Salih Bey. Benim yüzümden dövüldünüz. Ben sizi böyle bir olaya sürüklemek istemezdim..." dediğimde Salih Bey gözlerini açarak bana baktı.

"Özür dilemeyin. Sizin suçunuz yok. Ayrıca onlar beni dövdü diye ölmedim ya, sadece ufak tefek yaralar oluştu. Hallolunur." dedi. Mahçup olmuş şekilde başımı aşağı eğdim. Gerçekten utanıyordum. Bana yardım etmesini istemiştim ama bana yardım etsin derken bu kadar dövüleceğini düşünmemiştim.

"Neden susuyorsun lan o zaman iki saattir?!" diye bağırdı Yunus abi. Salih Bey, Yunus abiye bakarak derin nefes aldı.

"Sadece konuşmak istemiyorum. Neden sorguluyorsun bu kadar?"

"Salih, ben seni senden iyi tanıyorum. Var bir şeyler ama susuyorum şimdilik." dedi Yunus abi. Salih başını salladı. Tekrar gözlerini kapattı.

"Salih..." dedi Aylin abla. Salih Bey hemen gözlerini açıp Aylin ablaya baktı.

"Efendim?" diye sordu. Aylin abla, Salih Bey'in yanına yaklaştı.

"Pansuman yapmamı ister misin, kardeşim?" diye sordu. Salih gülümseyerek başını iki yana salladı.

"Hayır, abla. İstemiyorum." dediğinde şaşırmıştım. Kardeşler miydi?

"Kardeş misiniz?" diye sordum.

"Evet, süt kardeşiyiz." dedi Aylin abla gülümseyerek. Salih Bey'in saçlarını karıştırdı.

"Kendisi benim kardeşim olur." Salih Bey, Aylin ablanın dediklerine göz devirdi.

"Başlama yine, abla." dediğinde Aylin abla güldü.

"Ne güzel.." dedim sadece. Benim kardeşim yoktu, süt kardeşim de yoktu. Annem bana bile süt vermek istememişti. Başka çocuğa mı süt verecekti? Tek çocuktum. Bu beni küçüklüğümden beri üzse de sorun etmiyordum artık. Alışmıştım.

"Senin kardeşin var mı?" diye sordu Yunus abi. Bakışlarım ona döndü. Başımı iki yana salladım.

"Tek çocuğum." dediğimde başını salladı benim gibi.

"Biz sana abla ve abi oluruz." dedi Aylin abla. "Yani Yunus ve ben."

"Evet. Onlar çok iyi yapıyorlar bu işi. Kardeş eksikliğini hissetmezsin." dedi Salih Bey. Aylin abla ve Yunus abi üzgün gözlerle Salih Bey'e baktığında benim bilmediğim bir olayı hatırladıklarını anlamıştım.