Een zomer om nooit te vergeten..

5.

Ik sta mijn haren te föhnen voor de spiegel bij het zwembad. Niels is de broer van Nikki.. En volgens mij herkende hij me ook nog. Ik weet niet wat ik voel, moet ik blij zijn of niet? Hij is de broer van een vriendin.. Marly wat doe je? Vind je hem nou leuk? Geen jongens hadden we afgesproken zegt een stemmetje in mijn hoofd.

Ik doe de föhn uit en draai me om. Ik bots tegen een jongen op en als ik kijk wie het is.. "Sorry" lacht Niels. "Uhm ja van mij ook" "we blijven elkaar tegen komen he?" Ik kijk hem vragend aan. "Ja, je weet wel waar ik het over heb, gisteravond, vanmorgen bijna, vanmiddag op het zwembad en nu weer" Ik glimlach naar hem. "Ja eigenlijk wel, toeval." "Toeval bestaat niet, alles heeft een reden." Ik kijk diep in zijn ogen, ze zijn echt mooi. Ik glimlach en hij glimlacht terug. Wauw die lach! "Uuh Marly was het toch?" "Jaa! Zal ik me officieel voorstellen" lach ik. "Graag mevrouw" antwoord hij met een brede grijs. Ik draai me om en doe alsof ik hem voor het eerst zie. "Hallo meneer, ik ben Marly de Wit. En wie bent u?" Niels schiet in de lach. "Ik ben Niels Dijkman. Aangenaam kennis te maken." En we geven elkaar een hand. "Kom, we gaan!" Als we bijna bij het veldje zijn bedenk ik ineens dat hij natuurlijk bij ons op het veldje staat, aangezien Nikki schuin tegenover ons staat. En Niels haar broer is.

Ik help mama met het avond eten maken en vertel haar dat het erg gezellig was geweest. "Fijn te horen lieverd! Sjors heeft ook een vriendje gemaakt', hiernaast een jongetje Max van 8 jaar." "Leuk! Ik heb zin in deze 2 weken mam!" "Hoelang blijven die andere dan?" "Ook nog 2 weken" antwoord ik met een stralende glimlach.

Na het eten ga ik in de stoel in de zon zitten ik pak mijn zonnebril en kijk stiekem even naar de tent van Niels. Uh Nikki. Niels zit op een stoel en kijkt mij ook aan. Ik kijk weg. Maar na een tijdje kijk ik weer, hij kijkt nog steeds. Ik besluit te blijven kijken en al gauw zetten we beide onze zonnebril af en belanden in een flik staarduel.
"Marly!! Wil je even afwassen?" "Jaa ik kom" roep ik zonder op of om te kijken.
Ik gebaar Niels dat ik moet afwassen maar dat het spel nog niet gespeeld is. Hij lacht en staat op.