𝗠𝗘𝗘𝗧𝗜𝗡𝗚 𝗬𝗢𝗨 ✓

11

" ဗိုက်အရမ်း အောင့်လို့ ကိုကို ဆေးရုံတက်ခဲ့ရတဲ့ တစ်နေ့ ... "

မိုးဖွဲဖွဲလေး ကျနေတဲ့ တစ်နေ့ ဆောနူတစ်ယောက် ‌ကျောင်းဝန်းထဲမှ အိမ်ပြန်ရန် bus ကားမှတ်တိုင်သို့ ကျောပိုးအိတ်လေး ခေါင်းပေါ် တင်ကာ ပြေးလာ၏။

သူဌေးသား ဆိုသော်လည်း ကျောင်း အသွားအပြန် bus ကားနဲ့ သွားရသည်ကို အလွန်‌ပင် နှစ်သက်သည့် သူဌေးသား စာကြမ်းပိုး လေးပင်ဖြစ်သည်။ စာအရမ်း လုပ်တဲ့ အကြိုးကျေးဇူးတွေကြောင့် ဆောနူရဲ့ ခေါင်းဟာ တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပို၍ပင် ကိုက်လာတတ်သည်။

စီးရမည့် bus ကားလာချိန် ကားပေါ်အမြန်တက်လိုက်၏။ ကျောင်းဆင်းချိန် ဆိုပင်မဲ့ ကားလေးဟာ ချောင်ချောင်ချိချိပင်ဖြစ်တာမို့ ပြတင်းပေါက် နားလေးတွေ ထိုင်လိုက်ကာ ပြတင်းပေါက် မှန်သို့ ခေါင်းမှီထား၏။

ပြတင်းပေါက်မှန်၌ တွဲလဲခိုနေသော မိုးစက်‌တို့နှင့် အုပ်မှိုင်း နေသော Seoul မြို့လေးဟာ ရည်းစားမထားဖူးသည့် ဆောနူကိုတောင် တစ်စုံတစ်ယောက်အား လွမ်းစွတ်‌စေသည့် ခံစားချက်မျိုးရစေ၏။

ရှင်သန်ခဲ့သည့် အသက် 16 နှစ်လုံးလုံးလဲ သူအိပ်ခဲ့ပြီးသည်မို့ ဆက်မအိပ်တော့ပဲ ကျောပိုးအိတ်ထဲက စာအုပ်ကို ထုတ်ကာ စာပြန်ကြည့်လိုက်၏။

သူ Cambridge university ရဲ့ ဝင်ခွင့်ကို အောင်ရမည်။ သဘောကျသည့် နိုင်ငံမှာ သဘောကျသည့် စီးပွားရေးမေဂျာကို သင်ယူပြီး သေချာပေါက် မိဘတွေရဲ့ အလုပ်ကို ဦးစီးရမည်မဟုတ်ပါသလား။

တအိမ်လုံးရဲ့ သား ယောင်္ကျားလေးဆိုလို့ သူပဲ ရှိပြီး ၊ ဖခင်က သူ့အား အများကြီး မျှော်လင့်ထားသည်မို့ သူ့ ဖခင်ကိုတော့ စိတ်မပျက်စေချင်ပါ။

အုံကာ ကိုက်ခဲနေတဲ့ ခေါင်းကိုလဲ ဂရုမစိုက်နိုင်ခဲ့ စာကိုသာ ကျက်နေမိသည်။

မိနစ် အတန်ကြာတော့ ဆင်းရမည့် မှတ်တိုင်ရောက်ကာ ခပ်မြန်မြန်ပင် အိမ်ပြန်ရသည်။ အခုထိ မတိတ်နိုင်သေးသည့် မိုးသည် တောင်ကိုရီးယားအား အမြင်ကပ်ပုဒ်မဖြင့် ရွာနေသယောင် ရှိ၏။

" Oh! Sunoo ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ တကိုယ်လုံးလဲ ရွှဲလို့ "

အမ အကြီးဆုံး၏ စိုးရိမ်သံဟာ ဆောနူ အိမ်ထဲ ဝင်ဝင်ချင်းပင် ကြားလိုက်ရ၏ ၊ သူ့ကိုယ်သူလဲ ပြန်ကြည့်တော့ အတော်လေးပင် စိုရွှဲနေ၏။