Unable to Fight [ fangar ]

2

Edgar uyandığında revirdeydi, vücudunda sanki bir şey eksikmiş gibi elleriyle kendini yoklamaya başladı. Neyin eksik olduğunu fark edince ise hüsran ve kedere boğuldu. Eksik olan şey annesinin ölmeden önce ona verdiği son şey olan asla çıkarmadığı atkısıydı. Stresle olanları hatırlamaya çalıştı ve hatırladığı tek şey Fang'in onu ölümüne yumrukladığıydı. Atkısı da onda olmalıydı, sırf onu sinirlendirmek için atkısını almış olabileceğini düşündü ve revirden hızlıca çıkıp Fang'i aramaya başladı. "Orospu çocuğu! Seni bulduğum yerde öldüreceğim." diye kendi kendine konuşarak bir yandan da Fang'i arıyordu. Koridordan çıkarken Fang'in patlıcan moru toplanmış saçlarını gördü ve ona doğru ilerledi. Boş koridorun sonunda kendisini sinirle Fang'in üstüne attı, yere düşen Fang ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Edgar anlıyorum bana sinirlisin, kötü yaralandın ama beni de sinirlendirmiştin." dedi Fang, Edgar ise hala Fang'in üstünde onu yakasından tutmuş bekliyordu. "Atkıma ne yaptın?" diye sordu, Fang olayı anlayınca gülümsedi. "Atkına çok değer verdiğini biliyorum, kan damlamasın diye çıkarmıştım. Takmak istersen odanda yastığının altına bıraktım." dedi. Edgar ise çocuğun üstünden kalkıp koşarak odasına gitti, kalbinin atışları stresten hızlanmıştı. Yastığını kaldırdığında biricik atkısının orda olduğunu gördü ve titreyen vücudunu yatağına bıraktı. Yatakta oturur pozisyonda bir süre atkısını kokladı, gözünün dolmasını engelleyememişti. Edgar annesine özlemini giderirken odasının kapısı yavaşça aralandı, gelen kişi Fang idi. "Daha iyi misin?" diye sordu mor saçlı çocuk, utancından Edgar'ın suratına bile bakamıyordu.

Edgar durumu izah edince yatağı göstererek Fang'e oturmasını işaret etti ve Fang de denileni yaptı. "Anlatmak istediğin bir şey var mı?" diye sordu Edgar, sinirli değildi sadece merak ediyordu. Fang bir süre yere baktı ve anlatmaya başladı.

"İkimizin yaptığı boks maçında seni fazla hafife aldığım için berabere kaldık, bunda bir sorun yok fakat sırf o maçı kazanamadım diye istediğim sınıfa terfi olamadım. Sakın yanlış anlama burda senin bir suçun yok! Ama anlarsın ya bir hata yaptıktan sonra insanlar genelde karşısındakini suçlar.. Ayrıca, sana çıkma teklifi eden kız benim eski sevgilimdi. Sırf beni kıskandırmak için sana çıkma teklifi etti, kabul edeceğini düşünmemiştim aslında ama ettin. Ona diyecek bir şeyim yok umarım mutlu olursunuz Edgar."

Edgar bunları duyduktan sonra bir anda gülmeye başladı, Fang şaşırmıştı. Karşısındaki çocuğun bu kadar güldüğünü ilk defa görmüştü, hafiften yanaklarının kızardığını hissetti.

"Gerçekten o kızı sevdiğimi mi düşündün? Daha ismini bile bilmiyorum, o sırada bize baktığını görünce belki o kız sayesinde konuşabiliriz diye düşünmüştüm." dedi Edgar, hala sırıtıyordu. Fang ise rahatlamış gözüküyordu, bir anda elini Edgar'ın yumuşak saçlarına daldırdı ve büyük kardeş edasıyla sert bir şekilde saçlarını karıştırmaya başladı. "Senden de bunu beklerdim MİNİK."
Minik kısmını bastırarak söyleyince Edgar'ın kızacağını düşünmüştü fakat Edgar sinirlenmek yerine "Miniğim daha iyi değil miydi sence de?" diye sorup kafasını utançla diğer yana çevirmişti. Fang de şaşırmıştı, karşısındaki çocuğu çenesinden tutup kendine çevirdikten sonra "Öyle olsun miniğim, dersim başladı benim gitmem lazım. Sana rapor yazdırırım istediğin kadar odanda dinlen." dedi ve gülümseyerek odadan çıktı.

Edgar o hareket yüzünden uyuyamamıştı, Fang'in yumuşak ellerini çenesinde hissettiği anı hatırlayınca içi kıpır kıpır oluyordu. Yanaklarının kızardığını hissedince hava almak için odasının küçük balkonuna çıktı, balkon tam da bahçeye bakıyordu. Edgar kafasını bahçeye doğru eğince anında futbol oynayan Fang'i gördü, aşırı hızlıydı ve top sürüşü fevkaladeydi. Dışarıdaki mor saçlıyı izlemeye dalan Edgar, Fang'in onu fark edip el sallamasıyla hayal dünyasından çıktı. Aşırı utanmış ve kızarmıştı, geri el sallamadan koşarak odasındaki yatağına atladı. Edgar'ın kızardığını bahçeden gören Fang sırıtmadan edemedi ve oynamaya devam etti.